"หัวหน้าเรียกผมมีอะไรรึเปล่า..=/////="
เอเลนเปิดประตูเข้าไปในห้องของรีไวล์ เพราะก่อนหน้านี้ รีไวล์ให้ทหารคนหนึ่งไปเรียกเขามา แล้วภาพที่เอเลนเห็นตอนนี้ก็คือ รีไวล์กำลังนั่งอยู่บนเตียง ใส่แต่เสื้อเชิ้ตตัวบางกับกางเกงรัดรูปขาสั้นที่ดูเซ็กซี่มากๆ เป็นภาพที่ดูยั่วยวนเหลือเกิน
"มาแล้วเหรอเอเลน นายช่วยมาเช็ดขาให้ฉันหน่อยสิ ขาฉันมันเลอะคราบเลือดพวกไททัน และก็ฉันปวดแขนน่ะ นายช่วยเช็ดให้หน่อยสิ"
ก็แหงสิ วันนี้หัวหน้ารีไวล์ออกไปสำรวจนอกกำแพงและเล่นฆ่าพวกไททันไปกี่ตัว ห้าสิบกว่าตัวได้มั้งในทีเดียว นี่หัวหน้าไปสำรวจที่ไหนมาเนี่ย ไททันเยอะไปมั้ย มายังกับฝูงนก
"อ่า ได้ครับ"
เอเลนเช็ดขาให้รีไวล์จากเท้าขึ้นไปเรื่อยๆจนถึงต้นขาอันขาวยังกับผิวผู้หญิง แถมยังเนียนไม่เหมือนขาผู้ชายเลย เอเลนเช็ดไปเรื่อยๆ พยายามไม่คิดอะไร แต่สักพัก หน้าของเอเลนก็ก้มไปจูบตรงต้นขาของรีไวล์เบาๆอย่างไม่รู้ตัว
"เฮ้ย! เอเลน แกทำบ้าอะไรหะ"
ร่างเล็กสะดุ้งเล็กน้อยที่จู่ๆเด็กหนุ่มร่างสูงก็ก้มลงมาจูบที่ต้นขาของตนเอง
ร่างสูงก็ยังไม่หยุดแค่นั้น เอเลนลากลิ้นร้อนไปตามต้นขาเรียว จนร่างเล็กตัวสั่นนิดๆเพราะ ความเสียวจากปลายลิ้นของร่างสูง ร่างกายของเอเลนเหมือนขยับไปเองจู่ๆก็ผลักร่างเล็กนอนราบลงกับเตียง และถอดกางเกงซับนั่นออก จนตอนนี้ท่อนล่างของรีไวล์ไม่มีอะไรปกปิดเลย
"เอเลน แกตั้งสติหน่อ..อื้อ"
ร่างเล็กยังไม่ทันพูดจบ ปากหนาก็เข้ามาปิดปากเล็กและเอาลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากอุ่น ลิ้นร้อนลากไล้ไปตามซอกฟัน กระพุ้งแก้ม ไปจนทั่วโพรงปากของร่างเล็ก แล้วกลับมาหยอกล้อกับลิ้นเล็ก ที่พยายามหดหนีแต่ก็ไม่พ้น ลิ้นหนาพันเกี่ยวกับลิ้นเล็ก จนคนตัวเล็กส่งเสียงครางออกมาเบาๆเพื่อเป็นสัญญาณว่าเริ่มหายใจไม่ออก ร่างสูงเลยผละริมฝีปากออก และก็มีน้ำสีใสเชื่อมต่อริมฝีปากของทั้งสองอยู่
"มะ..ไม่เอา เอเลน อึก"
นิ้วเรียวยาวของร่างสูงสอดใส่เข้าไปทางช่องด้านหลังของร่างเล็กแล้วชักเข้าชักออกช้าๆ ทำให้ร่างเล็กเสียวซ่าน แล้วเพิ่มเป็นสองนิ้ว
"หัวหน้า ผ่อนคลายนะครับ แล้วคุณจะไม่เจ็บ"
"อะ..อา..เอเลน..มันเสียว..อ๊า!"
ร่างสูงได้เพิ่มนิ้วเป็นสามนิ้วจนมิดนิ้วแล้วเร่งความเร็วขึ้น จนร่างเล็กเกร็งไปทั้งตัว และครางออกมาอย่างลืมตัว
"อ๊า อ๊าา เอเลน บอกว่า..ไม่เอาไง!"
ร่างเล็กเริ่มโมโหเลยถีบคนร่างสูงจนตกเตียงลงไปนอนกลิ้งเป็นลูกขนุนอยู่กับพื้น
"หัวหน้าาา ถีบผมทำไมอ่า"
"ก็ฉันบอกไม่เอาไงฟะ ฟังไม่รู้เรื่องหรือไง"
"ก็ผมทนไม่ไหวนิ หัวหน้า..คือคนที่ผมชอบ..ไม่สิ คือคนที่ผมรัก แล้วคนที่ผมรักมานั่งใส่เสื้อเชิ้ตบางๆตัวเดียวกับกางเกงซับขาสั้นรัดรูปให้ผมเช็ดขาให้เนี่ย ผมก็เลยอดใจไม่ไหวน่ะสิ"
ร่างเล็กชะงักเล็กน้อย แล้วก้มมองดูตัวเอง เออ!มันก็จริงว่ะ สภาพเราตอนนี้......เสื้อก็หลุดลุ่ย ท่อนล่างก็ไม่มีอะไรปกปิด สมควรแล้วแหล่ะที่ไอเด็กนี่จะมีอารมณ์
.
.
.
.
.
รีไวล์รู้อยู่เต็มอก ว่าเอเลนน่ะรักเขามาตั้งแต่ตอนที่เอเลนเข้ามาอยู่หน่วยของรีไวล์ รีไวล์เลยต้องคอยจับตาดูเจ้าเด็กนี่ไม่ให้คลาดสายตา ไปๆมาๆเอเลนก็เริ่มรู้สึกกับรีไวล์ไม่เหมือนเดิม...และรีไวล์เอง...ก็รู้สึกไม่เหมือนเดิมกับเอเลน ร่างเล็กพลางหันไปมองร่างสูงที่ตอนนี้นั่งลูบสะโพกตัวเองไปมาอยู่ที่พื้น เพราะแรงถีบที่เขาทำไปเมื่อกี้ รีไวล์เลยค่อยๆเดินลงไปหาเอเลน
"เอเลน...ฉัน...ขอโทษ"
"หะ?..อะ..อะไรนะครับ..หัวหน้าพูดว่าอะไรนะครับ"
เด็กหนุ่มเหมือนไม่เชื่อหูตัวเอง ว่าหัวหน้าที่เย็นชา โหด และก็ซึน จะพูดขอโทษเขา
"ขอโทษ"
"อะไรนะ...แอ่ก"
รีไวล์ใช้เข่าทั้งสองข้าง กระแทกไปที่ท้องเอเลนเต็มๆเพื่อแก้ความเขิน (นี่วิธีแก้เขินของหัวหน้าเรอะ?)
"ก็บอกว่า ขอโทษไง เจ้าเด็กบ้า"
"หัวหน้า...คุณไม่ได้ป่วยใช่มั้ยครับ"
คนตัวสูงพูดพลางเอาหลังมือไปทาบที่หน้าผากของคนตัวเล็ก จนคนที่โดนเอามือทาบหน้าผากถึงกับหน้าร้อนขึ้นมา
"ตัวร้อนๆนะครับหัวหน้า คุณเป็นอะไรมากรึเปล่า"
"ไม่ได้ป่วยสักหน่อย ก็แค่...เขินน่ะ"
เอเลนถึงกับหน้าแดง ทำอะไรไม่ถูก ทั้งห้องเลยตกอยู่ในความเงียบ สักพักรีไวล์ก็พูดขึ้น
"เอเลน...นายรักฉัน..จริงๆรึเปล่า
"จริงสิครับ ผมไม่โกหกหัวหน้าแน่นอน"
"อืม...ฉันก็รู้สึกว่า..ฉันก็รักนาย"
ร่างเล็กพูดแล้วก้มหน้าซบกับไหล่ของเอเลน เพื่อปกปิดหน้าแดงๆของตัวเองไว้
"หัวหน้า...หัวหน้ารักผม..หรอครับ"
"ฉันพูดแค่ครั้งเดียวนะ"
"หะ..หัวหน้ารักผม เย้!!! อุ้บ!"
ร่างเล็กรีบเอาริมฝีปากอุ่นประกบริมฝีปากหนาเพื่อไม่ให้ส่งเสียงดัง
"นี่!เบาๆหน่อยสิ อยากให้คนแห่กันเข้ามาในนี้หรือไง"
"แหะๆ ไม่ครับ"
ว่าจบคนตัวสูงก็จูบตอบกลับสักพัก แล้วผละริมฝีปากออก
"หัวหน้าครับ...เป็นแฟนกับผมนะครับ"
ร่างเล็กหน้าแดงขึ้นมาอย่างเก็บอาการไม่อยู่ เลยเบี่ยงสายตาไปทางอื่นแล้วก็ตอบร่างสูงออกไป
"อือ ฉันตกลง"
"หัวหน้า!...ผมรักหัวหน้าที่สุดเลยครับ"
เอเลนว่าแล้วฉุดร่างเล็กไปกอดอย่างแนบแน่น รีไวล์ก็กอดตอบเหมือนกัน แล้วสักพักรีไวล์ก็เหลือบไปมองข้างล่าง ก็พบว่าน้องชายของเอเลนกำลังตื่นอยู่ รีไวล์เลยเอามือเล็กๆไปสัมผัสมัน
"อื้อ! หัวหน้าทำอะไรน่ะครับ"
"น้องชายแกมันตื่นอยู่นะ....ให้ฉันช่วยมั้ย"
"เอ๊ะ!..คะ..คือว่า..หวาาา หัวหน้าครับ"
รีไวล์ไม่รอให้เอเลนตอบ รีไวล์ถกกางเกงเอเลนออกและหยิบจุดอ่อนไหวของเอเลนออกมา
"โห่ ใหญ่เหมือนกันนิ"
"หัวหน้า อย่ามองสิครับ มันเขินนะ"
"ฉันจะทำให้มันสงบเอง"
รีไวล์ก็อมมันเข้าไปจนมิด แล้วใช้ลิ้นเลียไปทั่ว พร้อมกับฟันของคนตัวเล็กที่เสียดสีไปมา ทำให้เอเลนรู้สึกดีกับสัมผัสที่รีไวล์มอบให้ จนเอามือไปขยุ้มผมของรีไวล์ และดันมันเข้าไปในปากของรีไวล์ลึกเข้าไปอีก
"หะ..หัวหน้า ผมจะ..ผมจะ..อื้อ!"
น้ำสีขาวขุ่นถูกฉีดเข้าไปในโพรงปากเล็กจนคนตัวเล็กสำลัก
"แค่ก แค่ก โฮ่ย! เอเลนค่อยๆหน่อยสิ"
"ขอโทษคร้าบหัวหน้าา"
ร่างสูงก็เข้าไปเช็ดคราบน้ำสีขาวขุ่นตามใบหน้าของร่างเล็ก และอุ้มรีไวล์ขึ้นไปนอนราบบนเตียง
"ทีนี้..ก็ตาผมแล้วนะครับ"
เอเลนถอดเสื้อของรีไวล์ ออกจนตอนนี้ร่างเล็กไม่มีอะไรปกปิดเลย จนเห็นยอดอกสีชมพูที่กำลังชูชัน ทำให้ร่างสูงรู้สึกหมันเขี้ยว จึงก้มลงไปดูดเม้มยอดอกนั้นและกัดแรงๆทีนึง ส่วนอีกข้างก็ใช้มือบีบคลึงเล่น จนคนโดนกระทำครางออกมาเป็นระยะๆเพราะความเสียว
"อะ..อื้อ..อา."
"รู้สึกดีใช่มั้ยครับ"
"อื้อ"
"ผมจะทำให้รู้สึกดีมากกว่านี้อีก"
คนตัวสูงเอานิ้วหนึ่งนิ้วเข้าไปทางช่องรักสีหวานของรีไวล์และชักเข้าชักออกช้าๆ และใช้มือรูดแก่นกายของร่างเล็กไปด้วย
"อ๊า..อะ..เอเลน..ฮึก.."
สักพักร่างสูงก็เพิ่มนิ้วเป็นสองนิ้วและสามนิ้วและชักเข้าชักออกถี่ขึ้น จนรีไวล์ทนกับความเสียวนี้ไม่ไหวจนขยุ้มผ้าปูที่นอนยับยู่ยี่ไปหมด
"อ๊า..อา..อึก..เอเลน...ฉันจะ..ออกแล้ว..อ๊าา"
น้ำสีขาวขุ่นเลอะมือของเอเลน และหน้าท้องของร่างเล็กไปหมด เอเลนก็ถอดเสื้อของตัวเองออกและยกขารีไวล์ขึ้น
"หัวหน้าผมจะเข้าไปแล้วนะครับ"
"อือ เข้ามาเลย เอาของนาย..เข้ามา"
เอเลนเห็นสภาพรีไวล์ที่ตอนนี้หน้าแดง มีน้ำตาคลอน้อยๆ ไหนจะหน้าตาที่ดูเซ็กซี่อีกก็เริ่มคลั่งขึ้นมา เลยเอาแก่นกายอันใหญ่โตเข้าไปในตัวของรีไวล์จนมิดด้ามในทีเดียว และค่อยๆขยับให้ร่างกายของคนตัวเล็กปรับสภาพ
"อ๊าาา อึก อ๊า เอเลน อือ"
คนตัวเล็กขยุ้มที่นอนจนมือขึ้นเส้นเลือด ร่างสูงเห็นอย่างนั้นเลยจับมือร่างเล็กให้เปลี่ยนมาโอบที่คอของตัวเอง
"หัวหน้าเกาะผมไว้นะครับ ระบายออกมาให้หมด"
"อ๊ะ..อื้อ..อ๊าา..ฮึก..อา"
รีไวล์กอดคอเอเลนแน่น จนเล็บจิกที่หลังของเอเลน จนมีเลือดซึมออกมา แต่เอเลนก็ทนเพื่อให้คนตัวเล็กระบายความเสียวออกมา และเอเลนก็จับรีไวล์หันหน้ามาสบตากับตน และประกบริมฝีปากกับปากเล็กอีกครั้ง
"อื้อ อ๊ะ เอเลน ฉันใกล้จะ..อ๊า..ออกแล้ว..เอเลน อ๊าาา"
รีไวล์เกร็งสุดตัวและฉีดน้ำสีขาวขุ่นออกมาเลอะหน้าท้องของตัวเอง แต่เอเลนยังไม่เสร็จเลยกระแทกอีกประมาณห้าหกที
"หัวหน้า..ทนอีกนิดนะครับ"
"อึก..อ๊า..อา..อ๊ะ.."
"อึก!"
และเอเลนก็ปล่อยในตัวรีไวล์จนน้ำสีขาวขุ่นไหลล้นออกมาจากช่องทางของรีไวล์
"แฮ่ก แฮ่ก ผมน่ะ...ไม่เคยเห็นหัวหน้าร้องไห้มาก่อนเลยนะครับ"
"เจ้าบ้าไม่ได้ร้องไห้สักหน่อย..มันไหลออกมาเอง"
เอเลนก็เอามือไปเช็ดน้ำตาให้คนตัวเล็กเบาๆและก้มลงไปจูบซับน้ำตาให้ และคนตัวเล็กก็ผล็อยหลับไป
"ผมรักหัวหน้าที่สุดเลยครับ"
Guest
