กวนส้นนักรักหมดใจ...^_^

กวนส้นนักรักหมดใจ...^_^

ไอซ์

เด็กหนุ่มอายุ 17ปี ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของพ่อเลี้ยงอินทร์จากเมืองเหนือ ต้องมาอาศัยอยู่กับเพื่อนพ่อในเมืองกรุงด้วยสาเหตุที่ว่าพ่อเลี้ยงต้องไปเคลียงานที่ต่างประเทศหลายเดือนกลัวเมียเด็กของตัวเองรวบหัวรวบหางบุตรชาย ไอซ์เหมือนหนีเสือมาเข้าถ่ำเสือยังไงไม่รู้ เมื่อต้องมาเจอสองหนุ่มฝาแฝดสุดแปลกอย่างธามกับไธม์ นิสัยส่วนตัวเป็นคนกวนๆ รักพวกพ้อง มองโลกในแง่ดี ถูกเลี้ยงดูมาแบบพึ่งตัวเอง มีความคิดเป็นของตัวเอง สนิทกับพ่อเหมือนเพื่อน

“คุณธามครับ คุณล็อกล้อบิ๊กไบค์ผมทำไม”

“กูไปทำแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วมึงแน่ใจได้ยังไงว่ากูชื่อธาม"

“ผมมั่นใจว่าคุณไม่ใช่พี่ไธม์แน่นอน"

“เดี๋ยวนะ ทำไมมึงสองมาตรฐานแบบนี้ เรียกกูคุณแล้วเรียกไอ้ไธม์ว่าพี่ ห๊ะ!!มึงต้องเรียกกูว่าพี่ด้วยสิ”

“เอ่อ..ผมว่าคุณธามหลงประเด็นแล้วนะ ผมมาคุยเรื่องรถ"

“กูไม่หลง นอกจากมึงแล้วอย่างอื่นกูไม่มีทางหลงหรอก"

“ห๊ะ!!>_

ธาม(แฝดน้อง)

รองประธานผู้บริหารบริษัทนำเข้ารถหรูรายใหญ่ของประเทศ อายุ 25 ปี นิสัยส่วนตัวเป็นคนนิ่งๆ ไม่ชอบวุ่นวายกับใครและไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวาย สนิทกับไธม์พี่ชายฝาแฝดเป็นพิเศษจด้วยความที่หน้าเหมือนกัน นิสัยเหมือนกันเวลาอยู่ด้วยกันคนมักจะแยกไม่ออกว่าใครเป็นใคร แม้แต่กลุ่มพื่อนของพวกเขา จนกระทั้งมีเด็กแสบลูกชายเพื่อนรักของพ่อ เข้ามาอาศัยอยู่ใต้ชายคาเดียวกัน

“ไอซ์ มึงชอบคนที่อายุแก่กว่าหรืออ่อนกว่าว่ะ"

“ผมชอบคนอายุแก่กว่า ผมชอบคนที่ดูเป็นผู้ใหญ่ครับ"

“สัก7-8ปีเป็นไง”

“ไม่แก่ไปหรอครับ"

“ไม่แก่หรอก กำลังดีเชียวนะมึง"

“งั้นหรอครับ แล้วพี่ธามชอบคนอายุแก่กว่าหรืออ่อนกว่าครับ"

“ก็ต้องชอบเด็กกว่าอยู่แล้ว สัก7-8ปีกำลังดี"

“ไม่เด็กไปหรอครับ อายุพอๆกับผมเลยนี่"

“เออ!(ก็มึงไงเสือกไม่รู้ตัวอีก)”

ไธม์(แฝดพี่)

รองผู้อำนวยการโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง อายุ 25 ปี นิสัยส่วนตัวเป็นคนค่อนข้างเย็นชา ไม่ชอบความยุ่งยาก วุ่นวายก ชอบอยู่ในที่เงียบสงบ สนิทกับธามน้องชายฝาแฝดเป็นพิเศษด้วยความที่หน้าเหมือนกัน นิสัยเหมือนกันเวลาอยู่ด้วยกันคนมักจะแยกไม่ออกว่าใครเป็นใคร แม้แต่ครอบครัว เพื่อนร่วมงาน กลุ่มเพื่อน จนกระทั้งมีเด็กแสบลูกชายเพื่อนรักของพ่อ เข้ามาอาศัยอยู่ใต้ชายคาเดียวกัน

“ไอซ์ มึงชอบเป็นฝ่ายรุกหรือฝ่ายรับว่ะ"

“ผมชอบเป็นฝ่ายตั้งรับมากกว่า แล้วพี่ไธม์หล่ะครับ"

“กูชอบเป็นฝ่ายรุก มันได้ใช้แรง สรุปกูเป็นรุกมึงเป็นรับนะ"

“เดี๋ยวนะพี่ไธม์ ผมว่าศัพท์ที่พี่ใช้มันฟังแล้วรู้สึกแปลกๆ ยังไงชอบกล"

“แปลกตรงไหนว่ะ มึงเป็นรับกูก็ต้องเป็นรุกสิ”

“ไม่ใช่แหล่ะ พี่เป็นฝ่ายบุกส่วนผมเป็นฝ่ายตั้งรับ(บาสเกตบอล)”

“ไม่รู้หล่ะ กูจะเรียกแบบนี้"