เธอ......ต้องทำยังไงกับผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าดี…………….
“นี่เจ ลูกพี่ลูกน้องฉันเองและนี่ยัยอิงเพื่อนพี่”
คำแนะนำที่พิชารัตน์เพื่อนสนิทเธอแนะนำให้รู้จักกับน้องชายเหมือนเสียงฟ้าผ่าที่ฟาดตรงกลางหัว
“ยินดีที่ได้รู้จักครับอิง”
คำทักทายจากผู้ชายตรงหน้ามาพร้อมกับรอยยิ้มและสายตาที่สามารถฆ่าฉันได้ แล้ววววว ทำมั้ยทำไมไม่มีคำว่าพี่นำหน้าวะ แล้วสายตานั่นอีกคือระ เหมือนจะบอกกลายๆ ว่าเรื่องของเราผมไม่ลืมและพร้อมเอาคืนเสมออออ
งานนี้อนิมาตายแน่แท้!!!! น้องชายเพื่อนก็อีกเรื่อง แต่เรื่องสำคัญคือเธอดันไปกินเข้านี่สิต้องทำไง ภาพซิกแพค กลิ่นเหงื่อ เสียงครางงง ฉากทุกฉากที่เธอกับเค้าร่วมกันทำ ยังคงวนเวียนอยู่ในหัวของเธออยู่เลยยยยย แล้วพอตัวเป็นๆ มายืนตรงหน้าไม่ใช่คนในภาพความทรงจำ เสียงสัญญาณอันตรายในหัวเธอก็เริ่มดังเตือนให้เธอรู้ว่าความซวยกำลังมาเยือน มาพร้อมกับผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอนี่ละ !!!!!
เค้า.......จะทำยังไงกับผู้หญิงตรงหน้าดี................................
“ยินดีที่ได้รู้จักคะ เรียกพี่อิงได้นะคะ มีอะไรให้ช่วยก็บอกพี่ได้”
เสียงหวานตอบ ซึ่งเขารู้ดีว่าเธอไม่ได้แค่เสียงที่หวานแต่ทั้งตัวต่างหากที่หวานจับใจ ที่พอนึกถึงสัมผัสทีไรไอ้ลูกชายตัวดีก็รีบผงกหัวรับราวกับประกาศให้รู้ว่าอยากกินสาวเจ้าขนาดไหน หน้าซีดๆ และแววตาที่ตกใจยามเมื่อเจอหน้าเค้าบ่งบอกชัดเจนว่าเธอจำค่ำคืนของทั้งสองได้ แค่คิดไอ้ลูกชายที่เหี่ยวเป็นมะเขือเผ่ามาเป็นเดือนก็ลุกฮือเหยียดยาวแข็งโป๊กดันกางเกงยีนส์เนื้อดี!!!! แล้วจะมาให้เค้าเรียกพี่เอาอะไรคิดดดดด แต่จะให้เรียกจริงๆ คงจะต้องเสียมากกว่าไหมครับ แต่เอาเถอะได้เจอแล้วก็อย่าคิดจะหนีไอ้เจพ้นนนนนน
“ไม่คิดถึงผมบ้างหรอ เจน้อยคิดถึงอิงน้อยนะครับ” ไม่พูดเปล่ายังเอาที่บอกว่าน้อยแต่ห่างไกลจากคำว่าน้อยมากกก มาเสียดสีที่สะโพกเธอ ฮื่อออ ชักจะกลัวแล้วนะไอ้คนหื่นนนนนน
Julamanee
Julamanee
Guest
