งานเเบบนี้ก็ไม่เลวเลยนะ การประมูลคน? "ว้าวว../หือ.." เสียงหือหาดังขึ้นในหมู่ผู้คนที่มาทำการประมูลคน? ทุกๆสายตามองขึ้นไปบนเวทีที่ประดับประดาสวยงาม เเสงสีทองสาดส่องให้เห็นเรือนร่างบอบบางของเด็กเยาว์วัย ผิวที่ขาวเนียนใสผุดผ่องเกินเด็กชาย ผมสีน้ำตาลอ่อนนุ่มคลอเเก้มเบาๆ ใบหน้านิ่งราวกับตุ๊กตา ดวงตากลมโตมรกต ริมฝีปากสีสดใสอวบอิ่มนั้น เม้มเเน่น เเละใบหน้าที่เเดงระเรื่อเพราะความกลัว เเละอาย...ช่างขับให้น่ารักจริงๆ....ข้างๆนั้น มีชายหนุ่มร่างสูงยืนอยู่ "เเหม..ของเเจ่มๆเเบบนี้หายากจริงๆ"ชายคนหนึ่งพูดขึ้นทำลายความเงียบ พร้อมทั้ง มองร่างบอบบางนั่นด้วยสายตาหื่นกระหาย เเบบไม่ปิดบัง.. "ทุกๆท่านครับ..เเละนี่คือ เอเลน ลูกชายของผมเอง ผมอยากให้ลูกชายได้ออกไปใช้ชีวิตเเบบผู้ใหญ่ เเละได้มอบความสุขให้เเก่ทุกท่าน เเต่อย่างว่า ใครที่เงินเยอะย่อมได้เปรียบ....จริงไหม?"รอยยิ้มเเห่งความโลภได้ปรากฏขึ้น "สองหมื่น..โห่ๆๆ..สองเเสน..วี้วๆ..สามเเสน.." สิ้นคำประกาศของผู้ที่มีศักดิ์เป็นพ่อเเท้ ก็มีเสียงโห่ร้องก้องไปทั่ว ต่างฝ่ายต่างเสนอราคามากมายซะจน ไม่สามารถเเยกได้ว่าเสียงใครบ้าง "ฉันเสนอสิบล้าน...พอไหม" ใครบางคนตะโกนขึ้นน้ำเสียงเข้มกระด้าง เเต่ในเวลาเดียวกัน กลับทุ้มนุ่มเพราะน่าฟัง...เสียงซุบซิบเริ่มดังขึ้น เป็นหย่อมๆเเละเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ "เฮ้ยๆๆ..นั่นมันท่านรีไวล์นี่หว่า..นอกจากจะเก่งเเล้ว ยังฐานะดี ทำธุระกิจอีกมากมายด้วย"เสียงบางคนพูดขึ้นเเละตามด้วย คนอีกหลายคนที่เห็นด้วย "เออว่ะ...ใช่ๆใช่จริงด้วย" พ่อของเอเลนได้ยินดังนั้นจึงประกาศขึ้นอีกรอบว่า "มีใครเสนออีกไหมครับ..." ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบเหมือนภายในงานไม่มีใครอยู่เลย "เชิญคุณออกมาด้านหน้าครับ..." ร่างสันทัด ส่วนสูงต่ำกว่ามาตรฐาน เเต่ไม่ได้ทำให้ความหล่อลดน้อยลงเลย ถึงเเม้จะอายุมากเเล้ว ดวงตาคมกริบ เส้นผมดำขลับ สันจมูกโด่งผิวสีเเทน ร่างกายที่กำยำมีกล้ามเนื้อพอดี เดินออกไปด้านหน้าเวที ผู้คนต่างมองด้วยความอิจฉาทั้งนั้น "เเละนี่คือคนที่จะได้เอเลนไป ปรบมือให้เขาด้วยครับ "เสียงปรบมือดังขึ้นพร้อมทั้งเสียงโห่ร้อง บางคนถึงขั้นชักสีหน้า บางคนถึงขั้นสบถเสียดายเอเลน .มือหยาบยื่นปึกเงินให้พ่อของเอเลน..พร้อมทั้งอุ้มเอเลนออกไปด้านนอก เพื่อที่จะขึ้นรถกลับบ้าน ส่วนงาน ก็ยังคงดำเนินต่อไป มีหลายๆคนนำมาประมูล ไม่ว่าจะหญิงหรือชายก็ตาม..... เมื่อออกมาด้านนอก รีไวล์จึงเปิดประตูรถพร้อมทั้งอุ้มเอเลน นั่งเบาะข้างคนขับ เอเลนนั้นทั้งนิ่งเเละเชื่องเสียยิ่งกว่าอะไร จึงทำให้รีไวล์อุ้มได้สะดวก ไม่นานรถคันหรูสีดำก็ทะยานออกไปตามท้องถนน "ต่อไปนี้ นายจะมีบ้านใหม่เเล้วเอเลนทำตัวให้สมกับราคาที่ฉันเสนอไปด้วยล่ะ อย่าทำให้ผิดหวัง..นายจะได้เรียนรู้ในสิ่งที่ผู้ใหญ่เขาทำกัน" รีไวล์พูดขึ้นพร้อมเเสยะยิ้มขณะที่มองท้องถนนสลับกับมองหน้าร่างบอบบาง อย่างหิวกระหาย อยากอ่านตอนต่อไปไหมคะ ถ้าอยากฝากคอมเม้นท์ด้วยนะที่รัก 進撃の巨人

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว