เลี้ยงต้อย ป๋าคิดยังไงว่าเขาชอบ
อเล็กซิสมองร่างอ้วนติดในทางเตี๊ยอย่างสมเพช
ไม่เคยคิดแต่งงาน พอโดนจับคลุมถุงชน หน้าตา รูปร่างเจ้าสาวทำเอาเขาสะอึกอึ้ง....
บ่วงสวาททาสรัก
อเล็กซิส...
“ฉันไม่ได้เรียกเธอมาด่า มาต่อว่า มองหน้าฉันเวลาฉันพูดและตอบมา” ชายหนุ่มใช้สะโพกสอบพิงโต๊ะทำงานขนาดใหญ่ ดวงตาคมสีฟ้าเข้มจ้องเขม็ง ปลูกขวัญกลืนน้ำลาย “ขวัญ
…
ขวัญยังไม่คิด”
“อะไรนะ ไม่หูฝาดไปใช่ไหม ฉันคิดว่าเวลาที่ให้ไปมันมากเกินไปด้วยซ้ำ” ใบหน้าเข้มตาสีฟ้าขุ่นข้นร่างยักษ์เดินใกล้ร่างต่ำเตี้ยแค่อกตน สาวน้อยถอยห่างก็ยิ่งตาม เขาให้เวลามาเกือบอาทิตย์หลังจากเปิดพินัยกรรม ทำไมยายเด็กคนนี้ยังไม่คิดอีก สมองมีหรือปล่าวะเนี่ย หรือที่จริงหล่อนต้องการทำตามความต้องการของป๋า คิดเช่นนั้นอเล็กซิสก็รุกถามไถ่ให้รู้แน่ หวังสูง ตาโตกับสมบัติแล้วอายุแค่นี้ถ้าเป็นอย่างนั้นได้โดนดีแน่ ยายเด็กเตี้ยเอ้ย
“
ไม่คิดหรือ จะให้ฉันเชื่อหรือ บอกมาตรงๆ ดีกว่าเธอคิดจะมาเป็นเมียฉันตามที่คุณพ่อเขียนไว้ในพินัยกรรม บอกมา”
ตัวแค่นี้หวังสูงเกินตัวเหมือนแม่ไม่มีผิด
ปลูกขวัญ...
“ถ้าเธอตัดสินใจอะไรไม่ได้ฉันจะคิดเองแล้วนะ มันเสียเวลาฉัน ฉันไม่ได้เกิดมานั่งๆ นอนๆ รอเรื่องไร้สาระแบบนี้”
เบื่อน้ำตาผู้หญิงชิบ
ปลูกขวัญไม่รู้ว่าโดนรังเกียจ สมเพช ด้วยความหวาดกลัว เธอเผลอจับข้อมือใหญ่ “อย่าให้ เอ่อ
…
ฉัน
…
ไปไหนไม่ได้หรือคะ ให้อยู่ในฐานะอะไรก็ได้ คนรับใช้ก็ได้ ฉันไม่มีใคร มีเงินก็ไม่รู้จะเอาไปไหน”
“กลับไปอยู่ที่เดิมสิ ที่เคยอยู่ เมื่อก่อนเธออยู่ไหน” อเล็กซิสดึงมือกลับมาล้วงกระเป๋ากางเกงอย่างถือตัว
ปลูกขวัญตัวสั่น “ขวัญ ขวัญ ไม่อยากไป”
“เมื่อก่อนเธออยู่ที่ไหน” ชายหนุ่มถามเรื่องที่ไม่เคยคิดสนใจ
“บ้านเด็กกำพร้าขวัญอยู่ที่นั่นค่ะ ไม่อยากไปอีกแล้ว”
ทิ้งลูกสาวหาความสุขให้ตนเองน่ารังเกียจที่สุด ชายหนุ่มไม่ชอบขวัญดาวเมียบิดาอยู่แล้วคิดอย่างดูถูก มองเด็กสาวตรงหน้าอย่างสมเพชเข้าไปอีก
…
คงไม่มีพ่อล่ะสิ ยายขวัญดาวท้องไม่มีพ่อ
“นะคะ”
“อะไร อย่ามาเซ้าซี้”
“ขวัญขออยู่กับคุณได้ไหม”
ฝากเรื่องใหม่ด้วยค่ะ
ด้วยความขอบคุณ
ทรายสีรุ้ง
เครดิตภาพ กลูเกิลค่ะ
อย่าลืมกดถูกใจเพจนักเขียน คอมเม้นท์เพื่อกำลังใจนะคะ
ขอบพระคุณค่ะ
Guest
