Love of 1999 : มารักกัน.. ก่อนวันสิ้นโลก
นิยายแนว Coming \[ out \]of Age
สองหนุ่มที่กุมมือกัน ก้าวผ่านวันสิ้นโลก
บนกลิ่นไอยุค 90
ณ เวิ้งแม่น้ำสองสายไหลมาบรรจบกัน
=br=
=br=
Jingle : ยิ่งเจอ.. ยิ่งสั่น.. ยิ่งเจอ.. ยิ่งสั่น.. ยิ่งเจอ.. ยิ่งสั่น.. ก็ยังสู้ตาย
=br=
“ตื่นยังวะไอ้ดอย นอนกินบ้านกินเมืองนะมึงเนี่ย”
“หืมมมมมมม ตื่นแล้ววว” เสียงงัวเงียคลานมายกหูโทรศัพท์ที่หัวเตียง
“ไอ้ตอแหล หน้าคงทิ่มอยู่บนแป้นหมุนโทรศัพท์แล้วไหมเนี่ย”
“มีอะไรวะ ไอ้อาร์ม กูง่วง”
“มึงจะไปวิทยาลัยเอง หรือให้พวกกูไปรับ”
“แล้วนี่มึงจะไปยังล่ะ”
“อาบน้ำอยู่เนี่ย”
“ห้องน้ำบ้านมึงมีโทรศัพท์ตั้งแต่เมื่อไหร่ สายบ้านพ่อง มึงยาวขนาดนั้น”ปลายสายทางนี้ ยังคงงัวเงีย
“กูใช้ โนเกีย 8210 ของไอ้โอ๊คโทรเว้ย ป้ายแดงหรูเชี่ย ส่งอินฟาเรดเล่นเกมงูกันได้ด้วย”
“โอ๊ยยยย เสี่ยโอ๊ค ถอยให้กูบ้าง กูอิจฉา”
“ไอ้อาร์ม มือถือกูเปื้อนยาสระผมไหมแล้วมึง” เสียงปลายสายอีกเสียงที่ทุ้มกว่าแทรกเข้ามา พร้อมความโทรศัพท์ไปพูดแทน “แล้วนี่มึงจะลุกจากเตียงได้เมื่อไหร่ ไอ้ดอย”
“โอ๊ค มารับกูที แต่กูนอนต่อเดี๋ยวนะ”
“ไม่ต้องนอนแล้ว ลุกไปกินข้าว เดี๋ยวกูไปรับ อาบน้ำจะเสร็จแล้ว”
“นี่มึงอาบน้ำด้วยกันเหรอ”
“กูเป็นแฝด จะอายเชี่ยอะไรกัน แถมของไอ้อาร์ม ก็ไม่มีอะไรให้มอง มองแทบไม่เห็น” ก่อนจะมีเสียงแทรก “ไอ้สัส”
“อ้าว ฝาแฝดอันมันไม่เท่ากันเหรอวะ”
“ของกูสวยกว่า” ก่อนจะมีเสียงแทรกมาอีกเป็นครั้งที่สอง “ไอ้สัสโอ๊ค”
“กูอยากได้มือถือบ้าง เม็มได้ตั้ง สองร้อยห้าสิบชื่อ”
“กูกับมึง มีเพื่อนรวมกันถึงสิบคนเปล่าวะ ก็ขอแม่มึงดิ”
“ไม่กล้าว่ะ เก็บค่าหอเดือนนี้ ก็จ่ายนั่นนี่ไปจะหมดอยู่แล้ว”
“ลับหลังแม่มึงนี่ ทำซ่าส์ ไปแดรกข้าวได้แล้ว”
“อืม อีกแป๊บเหอะนะ ให้กูนอนอีกแป๊บ นะๆๆๆๆๆ เพื่อนรัก”
Guest
