เราสามคนรักให้ลืม

"ผมทนฟังคุณพูดถึงแฟนเก่ามาเป็นร้อยๆครั้งแล้วนะ!!!"

"ฉันขอโทษ ฉันลืมเขาไม่ได้จริงๆ"

"งั้น... ผมคงทนคุณไม่ได้เหมือนกัน"

"คุณจะบอกเลิกฉันใช่ไหม"

"ใช่!!! เราเลิกกันเถอะ"

อีกแล้วสินะ ที่อดีตบ้าๆมันทำร้ายฉันอีกแล้วสินะ

ฉัน น้ำหวาน นักศึกษาคณะนิติศาสตร์ ผู้หญิงหน้าตาบ้านๆ สูง160มาตรฐานหญิงไทย ผิวสีแทน หุ่นไม่เล็กอย่างที่นิยมกัน แต่ฉันว่า ฉันก็ไม่อ้วนนะ!!!

ฉันมีอดีตที่ผ่านมา3ปีแล้วก็ยังไม่สามารถลืมได้ แถมยังเจ็บปวดทุกครั้งที่นึกถึงมัน พยายามลืมเท่าไรมันเหมือนยิ่งจดจำมากขึ้น

ฉันเคยคบผู้ชายคนหนึ่ง เขาเจ้าชู้สุดๆ แต่เราก็รักกันมากคบกันมา5ปี เราเลยหมั้นกัน และวางแผนว่าจะแต่งงานหลังจากเรียนจบ

ฉันเชื่อมั่นว่าเขาจะเลิกเจ้าชู้ แต่มันก็ไม่เป็นแบบนั้น!!! เขาแอบนอกใจฉันไปคบกับผู้หญิงคนอื่น สร้างสัมพันธ์กันอย่างลึกซึ้ง

ถึงขั้นผู้หญิงฝ่ายนั้นตั้งท้อง และแน่นอน ฉันคงไม่กล้าที่จะรั้งเขากลับคืนมา ฉันรักเขามาก จนปัจจุบันฉันไม่สามารถลืมเขาได้

.

.

.

"เอ่อ... น้องเป็นเพื่อนไอ้ท๊อปหรอ? พี่ชื่ออัคนะ ยินดีที่ได้รู้จักครับ" รู้สึกถูกชะตาอย่างบอกไม่ถูกแฮะ

"เอ่อ... น้ำหวานค่ะ" นี่คงเป็นพี่เจ้าของร้านที่ท๊อปเพื่อนตัวแสบผู้พาฉันมาดื่มลืมเศร้าแต่ก็ทิ้งฉันนั่งคนเดียว เคยพูดถึง

"ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ..."

พี่อัคเจ้าของร้านบาร์สไตล์วินเทจ แถมยังเป็นหนุ่มนักดนตรีมาดเท่ สูงยาว หน้าตาดี มีสเน่ห์ดึงดูดสาวๆ

.

.

.

"อย่าคิดมากเลยพี่ ถึงผู้ชายพวกนั้นทนพี่ไม่ได้ มีผมคนนึงที่ทนได้" สักวันผมจะทำให้พี่ลืมไอ้แฟนเก่าคนนั้นเอง!!!

"เฮ้อ เดี๋ยวแกก็ทนฉันไม่ได้เหมือนกันแหละเต็นท์" ฉันชินกับคำพูดแบบนี้แล้วแหละ

เต็นท์รุ่นน้องคณะเดียวกัน หนุ่มมาดกวน จิตใจดี ชอบช่วยเหลือ สูงยาว ขาว หน้าไทยๆ รู้จักกันมาจะ2ปีแล้ว