กุหลาบแดงแสนรัก

กุหลาบแดงแสนรัก โดย มีนันดา (เมริศา)

*นิยายเรื่องนี้จำหน่ายแบบรูปเล่มและอีบุ๊คค่ะ สั่งซื้อแบบเล่มได้ที่เพจน้า*

นิยายรักของสิงโต กระต่ายน้อย และแครอทส้ม!

รีอัพ : อัพจบ : ฉบับปรับปรุง

(ฉากหว๊านหวานกับบทส่งท้าย มีเฉพาะในอีบุ๊คเท่านั้น!)

ตัวอย่างในเรื่อง :

เธอ...ทั้งเกลียดทั้งชังเขา เขา...ทั้งรักทั้งหลงเธอ

เชส ซิลเวสเตอร์ ชายหนุ่มลูกครึ่งไทย-อังกฤษ เจ้าของกิจการโรงแรมซี-ซิลเวอร์ และสายการบินในเครือเดียวกัน เขาผงาดขึ้นมาด้วยตนเองเพื่อหนีเงาของผู้เป็นพ่อ...เจ้าพ่อคาสิโนและโรงแรมชื่อดังในฮ่องกง ด้วยนิสัยเอาแต่ใจและอยากได้อะไรก็ต้องได้ทำให้เขาแทบจะคลุ้มคลั่งเมื่อรู้ว่าแม่กระต่ายสาวที่หมายปองกลับกลายเป็นแฟนของเพื่อนสนิทเข้าให้ มีหรือเขาจะยอมให้ใครชิงตัดหน้า ไม่ว่าจะเพื่อนหรือใครก็ตาม หากขวางทางรักครั้งนี้เขาก็ไม่มีวันถอยให้ทั้งนั้น!

มีนา - เฌอมีนา แก้วสวัสดิรักษ์หญิงสาวกำพร้าชาวไทยที่ต้องเอาชีวิตรอดบนโลกอันแสนโหดร้ายนี้เพียงลำพัง เพราะต้องนำเงินไปใช้หนี้ของครอบครัวเธอจึงอาสาทำงานแทนเพื่อนสาวอย่างไม่ลังเล กว่าจะรู้ว่างานที่ว่าคือการพลีกายให้ชายหนุ่มเจ้าของกิจการโรงแรมเชยชมก็เกือบหนีไม่พ้น แต่หากจะคิดว่ารอดแล้วคงคิดผิดถนัด เพราะรถลีมูซีนที่มาจอดเทียบอยู่หน้าบ้านนั้นต้องการมาซื้อตัวเธอ!

“พรุ่งนี้เธอจะไปกับฉัน”

เชสเสนอทางเลือกที่ฟังเหมือนบังคับ เขาชูเครื่องต่อรองขึ้นมา

“ถ้าเธอตกลง ฉันจะคืนกางเกงให้ แต่ถ้าไม่ตกลง ฉันจะเอามากกว่ากางเกง”

คนอย่างเชสพูดจริงทำจริง ถึงแม้จะไม่พูดก็อาจทำเลยก็ได้

“ได้ค่ะ ตกลง ฉันจะไป” ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอีกฝ่ายจะพาไปไหน แต่แล้วเฌอมีนาก็เกือบหยุดหายใจอีกครั้งเมื่อชายหนุ่มลุกเดินมาหา แข้งขาไม่ยอมขยับเขยื้อน มีเพียงริมฝีปากสั่นที่ยังคงใช้การได้

“คือฉันตกลงแล้วนะคะ เมื่อกี้คุณบอก...”

“ฉันจะใส่คืนให้” เชสกระตุกคิ้วคม ท่าทางเหมือนจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ที่พร้อมจะพลิกลิ้นได้ตลอดเวลา เฌอมีนาอยากหูหนวกไม่ก็หายตัวไปจากบ้าน เธอไม่รู้ว่าถ้าแกล้งสลบจะมีประโยชน์อะไรบ้าง

“ไม่ต้องหรอกค่ะ คืนมาเถอะนะคะ ฉันจัดการเองได้ค่ะ”

เฌอมีนาชอบขัดใจอยู่เรื่อยทั้งๆ ที่รู้ว่าเขาไม่ทำตามที่เธอร้องขอ เขาช้อนเอวเธอขึ้นอุ้มเหมือนเจ้าสาว ปล่อยให้เธอดีดดิ้นไปมาและพยายามเอื้อมแขนสั้นๆ จะคว้ากางเกงคืนอยู่อย่างนั้นพักหนึ่ง

ชายหนุ่มวางสาวน้อยลงบนเตียงนอน ไม่ได้จับทุ่มลงด้วยความโมโห แต่วางลงอย่างนิ่มนวลคล้ายจัดเรียงช่อดอกไม้

“ถ้าไม่ให้ใส่ ฉันจะถอดเพิ่ม”