“โอ้ย”เขาเหวี่ยงเธอลงพื้น
“เจ็บเหรอ แค่นี้มันยังน้อยไปที่เธอทำกับคนรักของฉัน”
“พี่ภูมิจะทำอะไรเอม”เธอถดถอยหนีจากเขา
“จะทำอะไร ฉันก็จะทำให้เธอรู้จักนรก แต่อย่างเธอจิตใจมันก็อยู่ในนรกอยู่แล้ว มานี่”
“ปล่อยนะ ปล่อยเอม”เธอกลัว กลัวผู้ชายตรงหน้า เขาเหมือนกับซาตานที่จะฆ่าเธอเมื่อไรก็ได้
“อย่ามาทำสะดีดสะดิ้ง อยากได้ฉันเป็นผัวไม่ใช่เหรอ นี่ไงฉันกำลังจะเป็นผัวให้เธอนี่ไง แต่ผู้หญิงอย่างเธอไม่ต้องที่เตียงหรอก ที่พื้นก็พอ เธอมันมีค่าเท่านี้”ภัทรภูมิมองเธอด้วยความเกลียดชัง
“พี่ภูมิปล่อยเอมไปเถอะ เอมไม่ได้ตั้งใจ”เธอยกมือไหว้ทั้งน้ำตา
“ปล่อยเหรอ อย่ามาทำเป็นตอแหล แต่ก่อนเห็นนำร่างกายตนเองมาประเคนฉันถึงที่ หึ วันนี้จะถือว่าทำบุญยอมนอนกับสัตว์สักวัน”เขาจับขาเธอไว้ ไม่ให้ถอยหนีไปไหน วันนี้เขาจะลงโทษเธอให้สาสม
“ไม่ ปล่อยนะ”
“ฉันจะปล่อยเธอก็ต่อเมื่อ เธอชดใช้กรรมที่ตัวเองก่อ และจนกว่าฉันจะแก้แค้นให้คนรักของฉัน”
“ฮือๆ เอมขอโทษ เอมไม่ได้ตั้งใจ”
“ไม่ได้ตั้งใจอย่างนั้นเหรอ ขนาดไม่ได้ตั้งใจเธอยังทำให้ดาวเข้าโรงพยาบาล ถ้าตั้งใจคนรักของฉันไม่ตายจากฉันไปเหรอ ยายปีศาจ ฉันจะพิพากษาเธอเอง”
“กรี๊ด”เขาฉีกเสื้อเธอออก โดยไม่สนใจว่าเธอจะเจ็บหรือช้ำตรงไหน
“อยากได้ฉันเป็นผัว ฉันก็จะเป็นผัวให้เธอ จนกว่าเธอจะท้อง ให้สังคมมันตราหน้าว่าเธอมันมักง่าย ท้องไม่มีพ่อ”
ภัทรภูมิ
ไม่รํกก็คือไม่รัก จะดีสักแค่ไหนเขาก็ไม่สน ก็คนมันไม่รัก
เอมิกา
ฉันรักเขา รักมาก รักมานาน ถึงจะไม่เคยอยู่ในสายตา ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น
ดุจดาว
คนที่เขารักคือฉันคนนี้ จำใส่หัวเธอเอาไว้
E Book
https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTQ5Njc2MSI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjU6IjcyNzQ1Ijt9
ฝากนิยายไว้ในอ้อมใจรีดด้วยน้าตัวเอง ฝากด้วยน้า
Guest
