บ่วงรัก บ่วงแค้น
“อ๊ะ ที่รักคะ”
“ดีใช่ไหมคนดี” เสียงนุ่มทุ้มติดกระเส่าดังขึ้นข้างใบหูขาวสะอาด เจ้าของใบหูพยักหน้ารับ หากแต่ร่างกายที่สั่นคลอนจากแรงกระแทกทำให้คนถามมองไม่ออก
พึ่บ!!
“อ๊ะ ที่รักเอาออกทำไมคะ?” ดวงตาสวยที่เคยปิดแน่นเพราะความสุขสมจ้องไปที่ร่างกำยำของคนเป็นสามี ก่อนทำตาละห้อยเมื่อเลื่อนสายตาลงไปที่ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนในมือหนา
“ก็คุณไม่ยอมตอบว่าดีหรือเปล่า ลูกชายผมก็น้อยใจสิ”
“ฉันตอบไปแล้วนะคะที่รัก” เสียงใสเอ่ยตอบ ก่อนที่เรือนร่างที่สมบูรณ์แบบราวกับนางแบบชื่อดังจะค่อย ๆ คลานเข้าไปหาสามีด้วยท่าทียั่วยวน มือเรียวปัดมือหนาที่กุมลูกชายไว้และแทนที่ด้วยมือตัวเอง หญิงสาวใช้ปลายเล็บลูบไล้ไปมาเบา ๆ จนคนเป็นพ่อเผลอครางในลำคอ “น้อยใจไม่เข้าเรื่องแบบนี้ ต้องโดนลงโทษนะคะ”
“รอโดนลงโทษจะไม่ไหวแล้วครับที่รัก”
ซ่า
มัลลิกายืนนิ่งอยู่ใต้ฝักบัวใหญ่ ปล่อยให้สายน้ำไหลรดบนร่างกายเรื่อย ๆ เรือนร่างสวยงามที่เต็มไปด้วยร่อยรอยแห่งรักที่สามีฝากไว้โดนน้ำนานจนซีด ดวงตาโตหากแต่คมเฉี่ยวเหมือนเหยี่ยวเหม่อมองไปไกลทั้ง ๆ ที่ห้องน้ำไม่ได้กว้างมากและมีกำแพงอยู่ตรงหน้า เธอกำลังนึกถึงบทสนทนาที่เกิดขึ้นในช่วงสุดท้ายของเซ็กส์เมื่อชั่วโมงที่แล้ว
“มิน ผมอยากมีลูก มีลูกให้ผมนะ”
มัลลิกาไม่ได้เอ่ยตอบอะไร เพียงไม่กี่วินาทีภายในช่องทางรักก็อุ่นวาบ แขนเรียวดึงคนเป็นสามีลงมากอดแน่น ก่อนจะกรีดร้องในลำคอแข่งกับเสียงครางทุ้ม ๆ ของสามีเมื่อถึงจุดสุดยอดพร้อมกัน
พรึ่บ!
“ขอบคุณนะครับ” เสียงทุ่มเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม มือหนาวางลงบนหน้าท้องแบนราบที่หวังเหลือเกินว่าจะให้มีเจ้าตัวน้อย ๆ มาเกิด “รีบ ๆ มาเกิดนะครับลูกพ่อ พ่ออยากเห็นหน้าหนูแล้วนะ”
ไม่มีทาง!!
ร่างบางในชุดคลุมอาบน้ำสีสะอาดเดินออกมาจากห้องน้ำ ดวงตาเฉี่ยวเหลือบมองคนที่นอนหลับหันหลังมาทางเธอบนเตียง คนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีของเธอ และเป็นผู้ชายที่เธอสุดแสนจะชิงชัง พลาธิป ทากาฮาชิ!
“ฉันไม่มีวันมีลูกให้แก ไม่มีวัน!!” มัลลิกาเอ่ยเสียงกระซิบลอดไรฟัน มือบางกำแน่นจนรู้สึกแสบ ดวงตาที่มองพลาธิปเต็มไปด้วยความโกรธแค้น
ยาคุมกำเนิดเม็ดเล็กถูกโยนเข้าปากก่อนจะตามด้วยน้ำสะอาด มัลลิกาทำลายหลักฐานทุกอย่างที่บ่งบอกว่าเธอยังคุมกำเนิดอย่างเงียบเฉียบ จัดการเปลี่ยนชุดนอน ก่อนจะปีนขึ้นเตียงอย่างเงียบ ๆ เพื่อไม่ให้รบกวนคนหลับ
พรึ่บ
“อ๊ะ!” ร่างบางสะดุ้งสุดตัว เมื่อคนที่คิดว่าหลับแล้วพลิกตัวกลับมา ก่อนจะรั้งร่างของเธอเข้าไปในอ้อมกอด
“อาบน้ำนานจัง ผมรอจนหลับ”
“ขอโทษนะคะ”
“ผมไม่ได้ว่าอะไรเลย นอนเถอะ” พลาธิปดึงร่างของภรรยาเข้าหาตัวอีกนิด แต่ก็ไม่ได้กอดแน่นเกินไปจนทำให้คนในอ้อมกอดอึดอัด ก่อนจะจูบเบา ๆ ที่หน้าผากสวย “ผมรักคุณ”
“ฉันก็รักคุณค่ะ”
พลาธิป ทากาฮาชิ
ฝากเมนต์กำลังใจตะวันด้วยนะคะ ถ้าไม่มีคนอ่าน ตะวันก็ไม่รู้จะแต่งนิยายไปเพื่อใคร ให้ตะวันรับรู้บ้างซี่ว่าทุกคนพอใจกับนิยายตะวันไหม ภาษาควรแก้ตรงไหนบ้าง ตะวันจะได้แก้ไขค่ะ
ยังไงฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ
ช่องทางติดต่อตะวัน
Facebook : Sunflower
https://web.facebook.com/Sunflower-268692590198513/
Twitter : @sunflower_np
https://twitter.com/sunflower_np
Guest
