นี่เป็นอีกเรื่องที่ไรต์ลองแต่งดูนะคะฝากติดตามด้วยนะถ้าไม่สนุกก็ขออภัยด้วยนะคะ

เขา...คนที่รักและเฝ้ามองเพียงเธอคนเดียวเท่านั้น

เธอ...ผู้หญิงที่เค้าเฝ้ารักเทิดทูนแต่เธอมีเจ้าของแล้ว

เค้า...ชายหนุ่มผู้โชคดีที่เป็นคนที่เธอรัก

อินโทร

“เธอไม่คิดจะหันมามองฉันบ้างหรอ”

“รู้เอาไว้นะไม่ว่ายังไงนายก็ไม่ใช่สำหรับฉัน”เธอพูดอย่างไร้เยื่อใยดวงตาฉายแววแห่งความว่างเปล่า

“แต่ฉันรักเธอมากนะดารกา”

“อย่าเสียเวลากับฉันเลยนะทศ”

อีกคนรักผู้หญิงคนนึงจนสุดหัวใจโดยที่ผู้หญิงอีกคนไม่เคยเห็นไม่สิเรียกว่ามองข้ามมันมาตลอด

ฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะบางทีอ่จจะมีคำหยาบบ้างก็ต้องขออภัยนะคะโลกสวยเก้ทเอ้านะคะเรื่องนี้มันจะออกแนวตามสไตล์อารมณ์คนเขียนนะคะนี่พูดเลอเพราะไรต์อยากแต่งแนวนี้บ้างตามอารมณ์คนเขียนต้องบอกเอาไว้ก่อนโนดราม่านะคะถ้าหากผิดพลาดประการใดก็ต้องขออภัยด้วยนะคะฝากนิยายกากๆของเค้าด้วย