คืนนั้นใต้สวรรค์รำไร
คำโปรย...
คืนนั้นยามราตรีใต้จันทร์สลัว ม่านเมฆขุ่นมัวฟากฟ้าหม่นหมอง
ยามเมื่อสองสายตาประสานใจ ทุกสิ่งพลันแปรผันไปตลอดกาล...
กวงจื่อเหยา(ซ้าย) จื่อเหยา/เหยาเหยา
เสิ่นอู่หลาง(ขวา) ต้าหวางแห่งเผ่าเสิ่น
"ตัวอย่างเนื้อเรื่อง"
คืนนี้ยามราตรีเยือน...กวงจื่อเหยากำลังรอคอยลูกผู้พี่ที่ได้นัดหมายพบกันในโรงเตี๊ยม ในขณะนั้นเองก็มีสายลมหอบหนึ่งพับวูบผ่านเข้ามาจากบานหน้าต่างที่เปิดโล่ง พร้อมกับเงาดำสายหนึ่งเคลื่อนผ่านเบื้องหน้าไปในชั่วพริบตา
“อ๊ะ! จะเจ้า...”
กวงจื่อเหยาร้องออกไปได้ไม่ถึงครึ่งคำ ร่างสูงใหญ่ดุจหมีที่หลุดออกมาจากป่าก็กระโจนโถมตัวเข้าใส่ร่างเพรียวบางที่อยู่ภายในห้องทันที ผู้บุกรุกอาศัยเรือนร่างกำยำไปด้วยกล้ามเนื้อแน่นขนัดกักขังกวงจื่อเหยาลงบนพื้น มือใหญ่ร้อนระอุข้างหนึ่งปิดปากอวบอิ่มนุ่มนิ่มดั่งกลีบดอกบัวเอาไว้อย่างแน่นหนา ป้องกันไม่ให้เจ้าของห้องที่นอนอยู่ใต้ร่างส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือหลุดรอดออกไปยังภายนอกห้อง
“ข้าขออภัยที่ต้องล่วงเกินเจ้าแล้ว...” เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยรัวระคนหอบหายใจหนักหน่วง ลมหายใจผ่าวร้อนรดรินอยู่ชิดริมใบหู กวงจื่อเหยาชะงักงันเพราะเขาสามารถจดจำเสียงของอีกฝ่ายได้เป็นอย่างดี
“ข้าจะปล่อยเจ้าให้เป็นอิสระ แต่มีข้อแม้ว่า...ถ้าเจ้ากล้าส่งเสียงเพียงนิดเดียว ข้าจะสังหารเจ้าทิ้งทันที”
กวงจื่อเหยานิ่งงันในความมืด ยินยอมทำตามคำขู่นั้นอย่างไม่บิดพลิ้ว
“ขออภัยด้วย...” เมื่อแน่ใจว่าคนใต้ร่างไม่ส่งเสียงร้องออกไปให้ความยุ่งยากมาเยือนแน่นอนแล้ว ฝ่ามือใหญ่ของผู้มาเยือนจึงได้ผละออกจากกลีบปากนุ่มนิ่มของอีกฝ่าย
“เจ้าบาดเจ็บอีกแล้วหรือ?” กวงจื่อเหยาทอดสายตามองอีกฝ่าย เขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นคาวโลหิต ยิ่งมองเห็นเสื้อผ้าที่ชุ่มชื้นไปด้วยรอยของเหลวสีเข้มเป็นวงกว้าง ก็ยิ่งมั่นใจว่าบุรุษผู้นี้ต้องมีบาดแผลอยู่บนเรือนกายอย่าง
“ใช่” ผู้บุกรุกตอบกลับมาเพียงถ้อยคำกระชับสั้น แต่กลับเต็มไปด้วยความสงสัยเคลือบแคลงที่แฝงมากับน้ำเสียงทุ้มสำเนียงแปร่งหู
“เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าข้าเคยมีบาดแผลบนร่างกายมาก่อน...” น้ำเสียงทุ้มสำเนียงแปร่งหูเอ่ยถามอย่างประหลาดใจ ดวงตาสีน้ำเงินครามเข้มจัดจนเกือบกลืนไปกับความมือสลัวของราตรีหรี่ลงอย่างระแวง
กวงจื่อเหยาตัดสินใจข่มความกลัว ขุดความกล้าแล้วเผชิญหน้ากับอีกฝ่ายอย่างอาจหาญ
“ที่ข้ารู้ว่าเจ้าเคยมีบาดแผลบนร่างมาก่อน เป็นเพราะเราสองคนเคยพบกันแล้ว...ในคืนนั้น”
หมายเหตุ นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เขียนขึ้นเอง เป็นแนว ชายรักชาย วายจีนโบราณ มีฉากเรท 18+
ขอบคุณสำหรับคำชี้แนะ แก้ไขคำผิด และการติดตาม โปรดรออ่านตอนต่อไปอย่างใจเย็นนะเจ้าคะ ไรท์จะพยายามรีบกลับมาปั่นต่อ ขอบพระคุณเจ้าค่ะ
蝶兰 เตี๋ยหลาน
18/ธ.ค./2562
Guest
