ประสบการณ์หลอน

เรื่อง ประสบการ์ณ์หลอน

-ตอนที่1-

ฟิ้ว----พวกเราติดอยู่ที่เกาะนี้มา3วันแล้ว..

ฟิ้ว----ท่ามกลางลมหนาวบนหน้าผา..

3วันก่อน

เรามุ่งหน้ามายังกะท่อมบนเขาฮโยวัด

ตอนที่เราหลงทางจากทางหลัก

และเราก็ไปพบกับ

หน้าผาสูงชัน

ที่มีทิวทัศน์สวยงาม

โดย บังเอิญ…

ด้วยความที่ยังหนุ่มและบุ่มบ่ามเราจึกตัดสินใจจะไปถ่ายรูปกัน ตรงนั้น ..

การตัดสินใจมันอันตรายมากแต่..มันกลับกลายเป็นหน้าผาของปลายเกาะเปราะบางมาก

ความจริงหน้าจะตายไปแล้วเพราะตกจากที่สูงขนาดนั้น..แต่เรากลับมีแค่รอยฟกซ้ำไม่กี่แห่ง..

โชคดีที่มีเชิงผายื่นออกมาใต้หน้าผาพอดี..

ถ้าไม่มีต้นไม้นั่นอยู่ใครจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น..

แต่โทรศัพท์ของพวกเราใช้การไม่ได้และไม่มีใครขานรับการขอความช่วยเหลือจากเราเลย

นี่ หนึ่ง ช็อกโกแลตแท่งนั้นแบ่งกันกินตอนนี้เลยได้ไหม

เอกจะบ้าหรอ?ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะมีคนมาช่วยเรา..

นี้คืออาหารอย่างเดียวของพวกเราน่ะ!

เอกขอโทษ..หนึ่ง..เขายังไม่รู้ว่าสุานการณ์นี้มันย่ำแย่ขนาดไหน..!

นั้นมัน….เฮลิคอปเตอร์นิ!!ช่วยด้วยเราติดอยู่ที่เกาะนี้!!!

มีคนอยู่ตรงนี้!! แวบ? ฉันว่าเขาเห็นพวกเราแล้วน่ะ!!เรารอดตายแล้ว!!

555+เรารอดแล้วจะมีขีวิตอยู่ต่อไป!!!เอ๊ะ..?

เฮ้กลับมาก่อน!!เฮ้ทางนี้!!ฉันว่ามันคงแค่ผ่านมา..

แปลว่าเราหายตัวไป..นี่หนึ่งจะสูบบุหรี่ไหมนี้มวนสุดท้ายเอลืมไปแล้วหรอว่าหนึ่งเลิกแล้ว..?หรือว่า..หนึ่งเห็นว่ากำลังจะตาย..ก็เลยอยากมห้สูยอีกสักครั่ง?  อะไรน่ะ?

เฮ้ย!!!ฉันแค่บอกว่า โธ่เว้ย...ฉันไม่น่าจะตามนายมาที่นี้เลยนี่เองกำลังขอโทษฉันหรอ

นายเป็นคนถ่ายรูปบ้านั้นเอง!ฉันอาจพูดแค่นายเป็นคนตอบตกลง!เองนิ

ให้ตายสิฉันไม่ได้อยากจะพูดอย่างหนึ่งหรอกนะแต่ตอนเราร่วงลง..ลืมมันซะอา...โว๊ย! หลังจากนั่นเราก็ไม่ได้คุยอะไรกันเลย

ผ่านไปอีก2วัน

เราทั้งหนาว...และหิวเราจะรู้สึกได้ว่ามันถึงขีดจำกัดของร่างกายแล้ว

อา...ฉันกำลังจะหลับอีกครั้ง

โปรติดตามตอนต่อไป