อาชาคิน มหากุลทรัพย์ (แม็ค)
มาเฟียหนุ่มหล่อเข้ม เป็นคนไม่ค่อยพูด เติบโตมาพร้อมกับธุรกิจมืด จนไม่รู้จักกับโลกที่สดใส ไม่เคยมีความรัก ไม่เคยมีความฝัน ทำทุกอย่างตามที่"พ่อ"เห็นว่าเหมาะสม
อริศรา พินิจพัฒน์ (แนน)
เป็นผู้หญิงตัวเล็ก น่ารัก ร่าเริงแจ่มใส กวนๆ ไม่ชอบเซ้าซี้ ไม่ชอบร้องไห้ให้ใครเห็น พูดจาห้วนๆ เป็นตัวของตัวเองสูง ใครอยู่ใกล้ก็หลงรัก ฝันอยากเป็นสถาปนิก
..........................................................................................................................................
เมื่อโชคชะตานำพาเขาทั้งคู่ให้มารักกัน แต่โชคชะตาไม่ได้กำหนดให้เขาทั้งคู่มีเส้นทางรักที่สวยงาม
เราต่างคาดหวังกับความรักว่ารักต้องสวยงาม ว่ารักคือทุกสิ่ง ว่ารักคือแรงผลักดัน ให้รักเป็นได้ทุกอย่างที่ใจอยากให้เป็น แต่เราก็ลืมคิดไปว่า เมื่อความรักไม่ได้เป็นดั่งใจหวัง เราควรรับมือกับมันอย่างไร.......
"อะไรคือตัวชี้วัดความเหมาะสม พ่อไม่สามารถบอกแนนได้ พ่อรู้แค่ว่าแนนคือสิ่งที่พิเศษและมีค่าที่สุดสำหรับพ่อกับแม่ ความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม มันทำให้เรามีทั้งความสุขและความทุกข์ ถ้ามันไม่ใช่ก็แค่ถอยออกมาถึงมันจะเจ็บปวดหน่อย แต่อย่างน้อยเราก็ยังเคยได้รู้จักมัน"
แม็ค : "แม็ครักตัวเล็ก"
แนน : "เราไม่แน่ใจ ว่าเราสองคนรู้จักกัน...เราไปนะ"
..........
ในวันที่รอบกายไม่เหลือใคร แต่ก็มีคนๆ หนึ่งที่คอยอยู่เคียงข้างเราเสมอ เป็นคนที่คอยมอบความรัก ความสุข แต่ทว่าความสุขนั้นกลับป่นมาด้วยความเจ็บปวดทรมาน มันทรมานเกินกว่าหัวใจดวงน้อยๆ จะรับไหว
"มึงรู้สึกกับเขามากแค่ไหน มึงก็เจ็บมากเท่านั้น มึงไม่ได้เดินออกมาทั้งที่มึงหมดใจ แต่มึงตัดใจทั้งที่มึงยังรู้สึกกับเขา วันไหนมึงไม่ได้รู้สึกแล้วนั่นแหละ วันนั้นมึงก็จะเลิกเจ็บไปเอง........."
แนน : "ปล่อยกูไป"
แม็ค : "กูจะไม่มีวันปล่อยมึงไป มึงรู้ไว้ ต่อให้ตัวกูต้องตายกูก็จะพามึงไปด้วย"
...........................................................................................................................................
**นิยายเรื่องนี้มีคำหยาบ มีเนื้อหาบางตอนที่ไม่สมเหตุสมผล อยากให้ผู้อ่านมีจักรยานในการอ่านด้วยเด้อ**
**คนหล่อ คนสวย ในภาพไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับนิยายเรื่องนี้ แต่มีส่วนเกี่ยวข้องกับความชอบความปลื้มของเรา อิอิ**
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของเรา เชิญ comment ได้ตามสบาย ชมก็ได้ ติก็ได้ ด่าก็ได้แต่อย่าแรงจนรับไม่ได้ เพราะเราเป็นคนใจบาง เบาๆก็ขาด แค่ลมบางเบาก็ปลิว พอๆ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะกั๊บ^^
**ฝากเพจ นิยาย by ต.โต ใน Facebook ด้วยนะค่ะ หรือจิ้มที่ชื่อเพจเลยก็ได้จ๊ะ เมื่อมีลูกเพจครบ 100 คน มาร่วมลุ้นรับของรางวัลเล็กๆน้อยๆ กัน นอกจากนั้นยังมีเกมตอบคำถามให้ร่วมสนุกกันอีกโด้ยยย.. อย่าลืมเข้าไปกด ถูกใจกันด้วยเน้อออ...**
Guest
