ลิขิตรักลิขิตร้าย

หลายวันต่อมา

" เธอช่วยเตรียมอาหารเอาไว้ด้วยนะ 2 ที่วันนี้ฉันมีแขกจะไปทานข้าวด้วยที่บ้าน

" ได้ค่ะ "

กริ๊งงงงงงงงงงงงง

" มาแล้วค่ะ " แต่ต้องตกใจเพาระแขกที่เขาหมายถึงคือผู้หญิง และเป็นคนคนเดียวกับที่ฉันเคยเห็นในทีวีที่ว่ามีข่าวกิ๊กกับเขาอยู่

" ยืนเซ่อไรอยู่รีบไปตั้งโต๊ะอาหารสิ"

" คุณจะไม่แนะนำเธอให้ฉันรู้จักหรอค่ะ"

" นี่น่ะ คนรับใช้ฉันเองคุณไม่ต้องไปทำความรู้จักอะไรกับเธอหรอแค่คนรับใช้น่ะ"

แค่คนรับใช้แต่ดูๆไม่น่าจะใช่คนรับใช้ธรรมดาแน่ๆ ต้องมีอะไรกันแน่ๆ

" เหอะคนรับใช้งั้นหรอ แล้วทำไมไม่บอกเธอไปด้วยล่ะว่าฉัันเป็นนางบำเรอของนายด้วยอีกตำแหน่ง"

แล้วฉันจะมาบ่นอะไรเนี่ย อยากทำอะไรกับใครที่ไหนก็เชิญไม่อยากจะรับรู้ด้วยซ้ำ

" ช่วยเอาไปไว้ในห้องด้วยนะฉันจะไปทานกันในห้อง"

" ค่ะ ได้ค่ะ"

นี่จะไปกินกันในห้องเลยหรอ

" ฉันขอตัวนะค่ะมีอะไเรียกใช้ได้เลยนะค่ะ"

" ออกไปได้แล้ว"

เออกำลังจะออกไปอยู่นี่ไงเล่าไล้อยู่ได้

.

.

.

ก๊อกๆ ก๊อกๆ

" ฉันเข้าไปเลยนะ"

'' เธอเข้ามาทำไม ใครใช้ให้เธอเข้ามาไม่เห็นหรอว่าฉันมีแขก ''

'' คือฉันเเค่จะมาบอกคุณว่าจะออกไปข้างนอก ก็เมื่อกี้ฉันโทรหาก็ไม่รับกะว่าจะไม่เข้ามาแต่คุณไม่รับสายฉันเองเลยต้องเข้ามา''

" จะไปไหนก็ไปสิ ทีหลังอย่าเข้ามาแบบนี้อีก "

เห้ออีตาบ้าเอ้ย ก็ไม่ได้อยากจะเข้าไปขัดจังหวะหรอก แต่ถ้าไม่เข้ามาบอกแล้วหายออกมาเฉยๆก็จะเป็นเรื่องอีก

" เชิญตามสบายเหอะ อยากทำอะไรก็ทำไปสิฉันมันก็แค่คนใช้ของนายแค่นั้น "

แล้วจะมานอยทำไมเนี่ย  คิดถึงเมืองไทยจังมาอยู่ที่นี่เกือบจะ2เดือนแล้ว ฉันได้รู้ได้เห็นอะไรหลายๆอย่างเกี่ยวกับตัวเขาเยอะเลย

ในทางที่ไม่ดีอ่ะนะ ภาพลักษณ์ข้างนอกน่ะดูใจดี สุขุม เหอะ!

อยากกลับบ้านจัง หรือเราจะแอบหนีออกไปเลยดีนะ ในกระเป๋าก็มีหนังสือเดินทางอยู่ ขึ้นแท็กซี่ไปสนามบินแล้วซื้อตั๋วกลับไทยเลยดีไหม  สวรรค์เข้าข้างฉันแล้ว ฉันจะได้เป็นอิสระแล้วเชิญสนุกกับแขกของนายไปเถอะป่านนั้นฉันก็นั่งอยู่บนเครื่องแล้วล่ะ ลาก่อนไอ้คนใจร้าย

" Taxi take me to inchon airport "

ของติดตัวก็ไม่มีอะไรสักอย่างนอกจากกระเป๋าสะพาย เอาว่ะมาขนาดนี้แล้วฉันต้องหนีนายให้ได้

.

.

.

" นายครับเธอนั่งแท็กซี่มาลงที่สนามบิน ไม่ได้จะไปซื้อของที่ซุปเปอร์ครับ "

" ตามดูเธอไว้อีก20นาทีฉันจะไปลากเธอกลับมาเอง "

" เซ นายจะไปหายัยนั้นหรอ ?"

" หมดธุระแล้วเธอรีบออกไปจากห้องฉันซะ "

" แต่คุณจะทิ้งฉันไว้แบบนี้ไม่ได้นะ "

" ออกไปก่อนที่ฉันจะเผลอทำร้ายเธอ "

ไอ้บ้าเอ้ย ยังไม่ทันจะได้สนุกอะไรเลยไล้กันอย่างกะหมูกะหมา เพราะแกเเท้ๆเลยอีนังบำเรอนั้น คอยดูนะฉันจะกำจัดแกให้พ้นทางฉันคอยดู

.

.

.

.

ลาก่อนโซล ฉันจะไม่มาที่นี่อีกแล้ว ไม่มีอีกแล้ว

ขณะที่ฉันกำลังยืนรอซื้อตั๋วเครื่องบินอยู่ " จะไปไหนครับคุณกี้ " ขวับ!

" พวกคุณมาได้ไง นี่พวกคุณตามฉันมาหรอ "

" ผมว่าคุณมาคุยกับคุณเซฮุนก่อนดีกว่าจะได้ไม่กลายเป็นเรื่องใหญ่"

" ปล่อยฉันเถอะนะได้โปรดฉันจะกลับบ้านฉัน"

" บ้านงั้นหรอ บ้านฉันก็บ้านเธอไงมานี่เลยนะยัยตัวดี "

" ปล่อยฉันอย่ามาแตะต้องตัวฉัน ไอ้คนเลว"

" ดีไอ้เลวคนนี้แหละมันกำลังจะเป็นผัวเธอ"