แนะนำตัวละคร
ภูผา ธนศิลป์ พิริโชติชัยกุล
เดือนคณะศิลปกรรมศาสตร์ นิ่งขรึม #ปีศาจพู่กัน
ภาพฟ้า มงกุฏฟ้า พัฒนสิทธิ์
สาวน้อยผู้ใช้ชีวิตแบบขาดรสชาติ อุปสรรคในชีวิต คือ เอฟซีของผู้ชายทั้งหลายที่วนเวียนเข้ามาในชีวิตเธอ
................................................
ตัวละครสมทบ............................................
อิฐ ฐากูร พัฒนสิทธิ์
เดือนคณะวิศวะกรรมศาสตร์ เจ้าชู้ตัวพ่อ ลูกพี่ลูกน้องและเพื่อนคนเดียวของภาพฟ้า
และ
พัตเตอร์ อันดา สายฟ้า ตุลย์ แม็ก (สมาชิกแก๊งนรกแตกที่ภาพฟ้าตั้งฉายาให้)
พ่วงด้วย...
หมอเพชร อิศรา วงศ์ษาไพบูลย์
เดือนมหาวิทยาลัย เพื่อนเคยรักของเหล่าแก๊งปีศาจ
...................................................................................................................................
.....................................................................................................................
บทนำ
ในขณะที่แสงอาทิตย์กำลังจะลับไปก็มีหญิงสาวตัวเล็กเดินออกมาจากห้องเรียนด้วยความเหนื่อยล้าพร้อมกับหนังสือเล่มหนาอีกสองถึงสามเล่ม
"
ไม่อยู่ตรงนี้ก็ขอให้อยู่ข้างล่างนะอิฐ" หญิงสาวพึมพำเบา ๆ คนเดียวโดยไม่สนคนที่อยู่ในลิฟต์อีกสามสี่คนที่มาพร้อมกันกับเธอ
ติ๊ง!!!!
ทุกคนก็ค่อย ๆ ทยอยกันออกมา หญิงสาวเดินออกมาจากลิฟต์โดยไม่คาดคิดว่าจะมีคนเดินสวนผ่านเข้ามา เลยชนเช้ากับคนที่เดินสวนกับเธอเข้า
ปึก!
โครม!!!
คนตัวเล็กร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดเมื่อข้อเท้าเล็ก ๆ ของตัวเองโดนประตูลิฟต์หนีบเข้าเต็ม ๆ
ชายหนุ่มร่างสูงที่เป็นคู่กรณีของเธอรีบเข้าไปช่วยเหลือทันทีเมื่อเห็นเธอกำลังเจ็บ
“ขอโทษนะคะ เจ็บมากมั้ย” ชายหนุ่มถามพลางลูบข้อเท้าให้คนตัวเล็กเบา ๆ หญิงสาวเงียบไม่ได้ตอบอะไรนอกจากนิ่วหน้าเพราะเจ็บ
"
เจ็บตรงนี้ใช่มั้ยครับ" ชายหนุ่มถามอีกครั้งก่อนจะค่อย ๆ จับพลิกดู
“ทำไมคุณไม่ดูเลยว่าคนข้างในออกมาหมดหรือยัง ฉันเจ็บตัวเลยเนี่ย” หญิงสาวต่อว่าชายหนุ่มพร้อมกับปัดมือชายหนุ่มออก
คนตัวสูงละสายตาจากข้อเท้าเล็กมามองหน้าหญิงสาวที่ด้วยความรู้สึกอยากดุ แต่ไม่สามารถทำได้
“ผมต้องเป็นฝ่ายว่าคุณนะ เดินก็หัดดูทางบ้าง”
หญิงสาวกัดปากตัวเองเหมือนขัดใจเล็กน้อยก่อนจะค่อย ๆ ลุกขึ้นแล้วเดินหนีจากคนหน้าดุไปให้พ้นจากตรงนั้น
"
นี่ของของคุณครับ”
“ขอบใจ ขอบใจที่ชนแล้วไม่ขอโทษแล้วก็ขอบใจที่ยังอุตส่าห์ว่ากัน”
หญิงสาวพูดจบก็รับของจากเขาแล้วเดินออกมานอกตัวตึกทันที ทิ้งเหลือไว้แค่ความเหลืออดของชายหนุ่มกับม้วนงานที่ต้องรีบเอาขึ้นไปประชุมกับเพื่อนที่ชั้นสามของตึก...
Guest
