สัญญารักนิรันดร์

เด็กน้อยสองคนเดินท่ามกลางอากาศที่หนาวจัดในตอนดึกใจกลางถนน ณ เมืองหนึ่งเพื่อหาที่พักพิงเป็นที่หลับนอน

"  หาวว~พี่จ๋า น้องมะลิง่วงนอนแล้ว " เสียงใส่แจ๋วของเด็กหญิงอายุเพียง 6 ขวบเดินจับมือพี่ชายไปตามทาง

" น้องทนอีกหน่อยนะคะ เดี๋ยวก็ถึงแล้ว " เด็กหนุ่มวัย 13 จูงมือน้องสาวหาที่หลับนอนจนไปเจอกับบ้านหลังหนึ่ง เขียนไว้ว่า 'บ้านพักเด็กและครอบครัว'

" ถึงแล้วเหรอค่ะ พี่ตะวันจ๋า "  เด็กตาใสแป๋วมองบ้านหลังที่ตัวเขายืนอยู่แล้วสลับมองมายังพี่ชายเธอ

" ใช่เราถึงแล้ว "

ก็อก ก็อก

" ดึกป่านี้แล้วใครกันมาทำอะไรดึกดื่น " ประตูเบื้องหน้าได้ถูกเปิดขึ้นพร้อมกับร่างสาววัยกลางคนจ้องมองมายังเด็กน้อยทั้งสอง

" ว๊ายยย! หนูทำไมมาอยู่ตรงนี้ล่ะลูกอากาศหนาวๆแบบนี้ "  เรน่าคนดูแลบ้านพักแห่งนี้รีบนำเด็กทั้งสองเข้าบ้านโดยเร็วขืนทิ้งไว้นานเด็กได้หนาวตายพอดี จากนั้นเธอก็ซักถามถึงที่มาของเด็กทั้งสองก่อนหาที่นอนให้พวกเด็กๆได้พักผ่อน

" มะลิรอพี่ตะวันอยู่ที่นี่ได้ไหม " ตะวันถึงแม้จะยังเด็กแต่ความคิดความฉลาดนั้นมาเกินตัวถึงแม้มะลิไม่ใช่น้องแทนๆแต่ก็รักและหวงแหนน้องสาวคนนี้มาก

" พี่ตะวันจ๋าจะไปไหนหรอ จะทิ้งน้องมะลิอยู่ที่นี้คนเดียวหรอ " เด็กสาวคนเป็นพี่ชายน้ำตาคลอเธอกลัวว่าจะทิ้งเธอไป

" ไม่ทิ้งครับ พี่จะอยู่กับน้องมะลิตลอดเวลา พี่ตะวันรักน้องมะลิมากนะ รักมาก รักมากที่สุด "

" น้องมะลิก็รักพี่ตะวันจ๋า อย่าทิ้งน้องมะลินะ น้องมะลิสัญญาว่าจะไม่ดื้อ ไม่ซน จะเชื่อฟังพี่ตะวันทุกอย่าง น้องมะลิรักพี่ตะวันจ๋ามากที่สุด และมะลิจะเป็นของพี่ตะวันจ๋าคนเดียวตลอดไปเลย "

" ครับ พี่ก็จะเป็นของน้องมะลิตลอดไปนะ "

" สัญญาแล้วนะ "

" ครับ พี่สัญาญา ...ดวงใจของพี่ "