อัศวิน

ณ คอนโดใจกลางกรุงเทพมหานคร

วิน....วินตื่น ตื่นได้แล้ว (เสียงปริศนา) พอลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบหญิงสาวอันน่ารักนั่งค่อมบนตัวผม วินตื่นได้แล้วนะค่ะนี่สายมากแล้วนะค่ะ (หญิงสาวคนนั้นพูด) วินาทีนั้นผมกาลังอินกับเสียงของหญิงสาวที่มานั่งค่อมบนตัวผมแล้วพูดเสียงนุ่มอ่อนหวานอันไพเราะที่กาลังปลุกผมให้ตื่นจากฝัน

และวินาทีนั้น “แป๊ะ!! นี่อีตาวินเมื่อไรจะตื่นย๊ะ!! เดี่ยวพี่จะไปรับปริญญาสายนะย๊ะ! รีบๆลุกได้แล้ว!!(พี่สาวพูด) โอ้ย!! เจ็บๆ ทาไมต้องตบด้วยเนี่ยยย

โถ่วววนึกว่ามีเสียงหญิงสาวอันน่ารักที่ไหนมาปลุกตอนเช้าที่ไหนได้มนุษย์ป้าขี้บ่นพี่นี้เองเหรอ (บ่นพึมพา)

ว่าไงนะย๊ะ!ขอโทษด้วยนะย๊ะที่เป็นมนุษย์ป้าขี้บ่น!(พูดด้วยความโมโหแล้วหันหน้ามาจ้อง)

ขอโทษกร๊าบบบบ (ผมพูดขอโทษด้วยความกลัว) รีบลุกไปอาบน้าเดี่ยวนี้นะ (พี่สาวพูดด้วยความโกรธอารมณ์หงุดหงิด)

รับแซ่บบบ!!จะไปอาบเดี่ยวนี้ครับ (ผมตอบกลับทันที) หลังจากผมอาบน้าเสร็จแล้วกาลังแต่งตัวเห็นพี่กาลังจะทาอาหารแล้วพี่ก็พูดขึ้นมาว่าแล้วเมื่อคืนกลับตอนไหน (พี่ถามด้วยความสงสัย)

น่าจะประมาณตี 1 ได้นะ (ผมตอบกลับ) พี่ใช้ให้ไปหายืมกล้องถ่ายรูปรับปริญญาพี่ไม่ใช่เหรอนี่อย่าบอกว่าไปเที่ยวต่อ (พี่ถามด้วยความสงสัย)

ก็นิดหน่อย (ผมตอบกลับ) แล้วได้ยังล่ะกล่องถ่ายรูปอ่ะ (พี่ถามอีกครั้ง) ได้แล้ว (ผมตอบกลับทันที)

อื้มก็ดีแล้ว กล้องวินก็ดันมาพัง วันรับปริญญาของพี่สาวทั้งที ยังจะมาตื่นสายอีก มารีบๆ กินข้าว รับปริญญาพี่เสร็จวินก็ต้องรีบสัมภาษณ์งานนะเข้าใจไหม

(พี่บ่นพึมพาด้วยความเป็นห่วง)

เอ่อน่ารู้แล้ว (ผมตอบด้วยความที่ยังง่วงนอน)

หลังจากที่รับประทานอาหารเสร็จผมก็ไปทาหน้าทีในการถ่ายรูปรับปริญญาให้พี่ดาว

อ้าว 1 2 ซั้ม! อ้าอีกรูปนะครับ 1 2 ซั้ม! เห้ยนี่มึงไปเรียกน้องมึงมาถ่ายด้วยดิ ถ่ายเยอะๆสนุกออก(เพื่อนพี่ดาวพูด)

เอ่อนั้นดิ (พี่ผมตอบกลับ) นี่วินมาถ่ายรูปด้วยกันมา (พี่ผมตะโกนเรียก)

อ้าวแล้วใครจะถ่ายรูปละ (ผมตอบกลับไป) ให้คนข้างๆนั้นไงถ่ายให้ (พี่ดาวตอบกลับ) เอ่อคุณครับช่วยถ่ายรูปให้พวกเราหน่อยได้ไหมครับ (ผมถามคนยืนอยู่ข้างๆผม

อ่อได้ครับ (เค้าตอบกลับ) พร้อมนะครับ 1 2 ซั้ม! อีกรูปนะครับ 1 2 ซั้ม! ขอบคุณมากนะครับ (ผมกล่าวขอบคุณ)

ไม่เป็นไรครับ (เค้าตอบกลับมา) เห้ยมึงคืนนี้น้องแกว่างไหมนั้น (เพื่อนของดาวถาม) ไม่รู้ดิ ทาไมว่ะ (ดาวตอบด้วยความสงสัย) ก็เปล่า กูว่าจะให้มึงชวนน้องมึงไปฉลองด้วยไง ไปเยอะๆจะได้สนุกใช่ไหม เอ่อใช่ (เพื่อนอีกคนตอบพร้อมกัน)

แหม๋ สามัคคีจังนะพวกมึง!! (ดาวตอบกลับ) เอ่อน่านะๆๆชวนน้องมึงไปดู (เพื่อนดาวชักชวนอีก)

เอ่อรู้แล้วจะชวนให้ (ดาวตอบกลับ) น่ารักที่สุด (เพื่อนเอ่ยปากชม) นี่ วิน หลังจากสัมภาษณ์งานเสร็จแล้วคืนนี้ว่างไหม (พี่ดาวถาม)

ก็ว่างนะ ทาไมหรอ (ผมตอบกลับไปด้วยความสงสัย) พอดีพี่ชวนไปฉลองด้วยจะไปไหม (พี่ดาวถาม) จะดีเหรอผมไม่รู้จักเพื่อนพี่เลยนะ (ผมตอบกลับไป) เอ่อน่าไม่เป็นไรหรอก สาวๆเต็มโต๊ะขนาดนี้นะไม่ไปคงน่าเสียดายแน่เนอะ จะไปไม่ไป? (พี่ดาวถามชักชวนอีกรอบ) ไปครับไป!! (ผมตอบกลับทันที) แหม๋ ทีนี้ตอบเร็วแบบไม่คิดเลยเนอะ (พี่ดาวพูด)

เอ่อก่อนไปสัมภาษณ์งานก็เอากล่องไปอัดขึ้นรูปให้หน่อยนะ

หลังสัมภาษณ์งานเสร็จก็ไปเอารูปแล้วเจอกันที่ ดีฟบาร์นะ (พี่ดาวพูด) เอ่อรู้แล้ว ไปก่อนนะแล้วเจอกัน (ผมตอบกลับ) โอเค บ่ายบาย (พี่ดาวโบกมือลา)

แล้วหลังจากนั้นผมก็สัมภาษณ์งานหลายที่มากเพราะผมสมัครไว้หลายที่

แต่การหางานทาก็เหมือนจะง่ายแต่มันก็ยากพอสมควรไปหลายที่ก็โดดปฏิเสธหลายที

ผมก็ไม่ได้จิตตกอะไรมากเพราะงานอดิเรกของผมคือถ่ายรูป เป็นฟรีแลนซ์รับจ้างถ่ายภาพ มันก็พอเลี้ยงปากเลี้ยงท้องได้ หลังจากนั้นผมก็กาลังจะไปเอารูปที่ฝากอัดขึ้นรูปให้แล้วผมก็บังเอิญเจอไอ้เจมส์เพื่อนของผมที่ผมไปยืมกล้องมัน อ้าวเห้ยมึงมาทาไรว่ะ (ผมถาม)

กูแค่ออกมาซื้อบุหรี่ มึงละมาทาไร (เจมส์ถามกลับ) กูมาเอารูปถ่ายรับปริญญาพี่กูนิ (ผมตอบกลับ) อ๋อที่มึงมายืมกล้องกูอ่ะเหรอ (เจมส์ถามกลับอีก)

เออใช่ (ผมตอบกลับ) เอ่อๆกูไปดูด้วย (เจมส์เอ่ยปาก) เออๆก็ได้ตามๆ (ผมตอบกลับ) พอเดินเข้าร้านแล้วผมก็เดินไปถามพนักงาน เอ่อ...พอดีมาเอารูปครับ (ผมถามพนักงาน)

ไม่ทราบว่าชื่อไรค่ะ (พนักงานถาม) อัศวินครับ (ผมตอบกลับ) อ๋อรอสักครู่นะค่ะ (พนักงานตอบกลับ) เห้ยมึงพนักงานน่ารักว่ะ จีบเลยดิ (เจมส์พูดท่าทาย) ไม่เอา กูรีบนิ (ผมตอบกลับ) ไม่งั้นกูขอนะ (เจสม์เอ่อยปากพูดไม่มองหน้าผม) ได้แล้วค่ะ (พนักงานพูด) เท่าไหร่ครับ (ผมถาม)

350 ค่ะ (พนักงานตอบกลับ) ไม่ทราบว่า 350 นี่เบอร์ห้องหรอครับ (เจมส์พูดแทรกขึ้นมา) ใช่ค่ะ เบอร์ห้องผัวหนูเองค่ะ (พนักงานตอบกลับทันที) แป๋ววว 55555 (ผมหัวเราะดูเจมส์ทาหน้าหงอย) เอ่อ 350 บาทหรือครับ มันก็หลายรูปอยู่นะครับทาไมถูกจังมีโปรพิเศษอะไรเหรอครับ (ผมถามด้วยสงสัย)

อ๋อไม่ถูกหรอกค่ะ เพราะรูปเสียหมดเลยค่ะ ห้ะว่าไงนะ!! (ผมกลับเพื่อนอุทานด้วยความตกใจ) อย่าบอกนะครับว่ารูปที่ผมถ่ายรับปริญญาพี่สาวผมเสียหมดเลยเหรอครับ (ผมถามด้วยความตกใจ)

อ๋อไม่หรอกค่ะ ยังมีอยู่ 3 4 รูปค่ะที่ใช้ได้ นี่ค่ะรูป สงสัยกล้องพัมั้งค่ะ แสงเข้าเกือบทุกรูปเลยค่ะ(พนักงานตอบกลับพร้อมยื่นรูปให้) ผมกลับไอ้เจมส์ดูรูปแล้วหันมามองหน้ากัน เห้ยไอ้เจมส์มึงเอากล้องไรมาให้กูยืมว่ะ (ผมถามด้วยความตกใจและโมโห) ก็กล้องเสียไงมึง!! (ไอ้เจมส์ตอบกลับแล้ววิ่งหนีออกจากร้านทั้นที)

อ่าวเห้ย!ไอ้เจมส์กลับมาก่อนอย่าหนีสิว่ะ (ผมตะโกนเรียก) ฉิบหายซวยอีกแล้ววว!! ตูจะทำไงดีเนี่ยยย.....