คำโปรย……..
เพียงแรกพบ……..กับตราตรึง……ดึงใจไว้
จึงมาดหมาย……………ครอบครอง.…….เป็นของตน
กลางคืนอันแสนเงียบสงบ ท้องฟ้าพรางพราวไปด้วยแสงจันทร์สีเหลืองนวล ล้อมรอบด้วยหมู่ดาวเป็นประกายระยิบระยับเหมือน อัญมณีประดับบนฝากฟ้าก็มิปาน เสียงฝีเท้าหนักๆตัดกับความเงียบแต่แล้วจากฝีเท้าหนักๆจึงลดเบาลงเมื่อใกล้ถึงที่หมายที่ต้องการมือหนาหยาบกร้านเหมือนผ่านการทำงานหนักจับอาวุธเป็นเนืองนิดค่อยๆแหวกพงหญ้าหนาเพื่อให้เห็นสิ่งที่หมายตา แล้วสิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าคือ บ้านเรือนไทยหลังใหญ่สร้างจากไม้สักทองทั้งหลัง จากตรงนี้มองไปยังตัวบ้านเห็นเพียงแสงของคบเพลิงไสวๆเท่านั้นไร้วี่แววของคนในบ้าน แน่นอนอยู่แล้วว่าจะไม่พบใครเพราะตอนนี้มันดึกมากพอที่จะไม่มีใครมานั่งจับเจ่าเหมือนตอนหัวค่ำ ดวงหน้าที่ถูกผ้าสีดำพันไว้จนมิดจะเหลือเพียงดวงตาคมกล้าดุดันเท่านั้นที่ที่ไม่ถูกปิดบัง สายตาคมกวาดมองไปรอบบ้านเพื่อสำรวจทางหนีทีไล่ก่อนที่จะลงมือปล้น!!!!! ใช้แล้วปล้นเป็นการหาทางออกที่ดีที่สุดแล้วในยุคที่ผู้คนยึดตนเป็นใหญ่ไม่สนใจผู้ที่ด้อยกว่าจึงมีคนบางกลุ่มไม่น้อยที่จะมาเอาคืนพวกที่เหนือให้เจ็บใจเล่นหรือบางคนที่ปล้นเพราะไม่มีอันจะกินจริงๆแต่!!สำหรับชายหนุ่มแล้วเขาเลือกข้อที่หนึ่ง เมื่อสำรวจสถานที่เรียบร้อยแล้วชายหนุ่มก็ไม่คิดจะอยู่ต่อให้เสียเวลา เท้าใหญ่ก้าวถอยหลังได้ก้าวเดียวเท่านั้นชายหนุ่มกลับชะงักงั้นเมื่อสายตาคมสังเกตเห็นบางอย่างอยู่คลองใหญ่หลังบ้านเรือนไทย และไม่รู้อะไรดลใจให้ชายหนุ่มเดินเรียบคลองไปยังหลังบ้านแสนงามนั้นโดยอาศัยเงามืดของต้นไม้กำบังกายสูงใหญ่ของตน ทามกลางแสงจันทร์นวลตา ร่างที่ดำผุดดำว่ายกลางสายน้ำใกล้ท่าน้ำ เรือนร่างที่ผุดขึ้นจากสายน้ำทำเอาอกข้างซ้ายของชายหนุ่มกระตุกวูบเหมือนมีคนมากระชากแต่คงจะไม่พ้นร่างงามตรงหน้า สายตาคมกวาดมองตั้งแต่ ใบหน้าเนียนใสรูปไข่ สวยกระจ่างตา ผมสีดำสั้นลู่ไปกับหน้าใบหน้ามนขนตายาวเป็นแพ จมูกโด่งรั้นน่ากัด พวงแก้มแต่งแต้มสีแดงเรื่อเพราะความเย็นยามค้ำคืน ริมฝีปากบางรูปกระจับสีแดงน่าลิ้มลอง เลื้อยลงมาตามไหล่บางเนียนสวยจนกระทั้งมาถึงหน้าอกแทนที่จะมีเนินเนื้ออวบใหญ่กลับมีเพียงเนินเนื้ออวบเล็กน้อยที่สองข้างประดับไปด้วยหัวนมสีเชอรี่ที่นูนเด่นเพราะอากาศและมองยังก็บุรุษเพศไม่ใช่สตรี แขนเรียวยาวรับเข้ากับแผ่นอก และช่วงตัวไหนจะโพกอวบผายนั้นอีกเมื่อเจ้าตัวขึ้นจากน้ำแล้วยืนบนท่าน้ำ สวยงามยิ่งกว่าสตรีที่เคยผ่านมือเขา สายตาคมมองร่างงามอย่างหลงลืมตัวจนเผลอที่จะก้าวพลาดเหยียบเศษไม้ดัง
“แกร็ก”!!!!!!!