และขอบคุณสำหรับทุกถูกใจและคอมเม้นต์นะคะ
^^
.
.
เมื่อผมท้อง
.
.
เพราะรักจึงมอบให้ทั้งกายและใจ
แต่เพราะความผิดพลาด
จึงทำให้ต้องเจ็บทั้งกายและใจ
ความรักและความฝันของพวกเขาต้องจบลง
เพราะความผิดพลาดที่เรียกว่า
ลูก
นิยายวาย ดราม่า ท้องได้
ไม่ใช่สามพีนะคะ แต่เป็นสามเศร้า
เรื่องนี้รีไรท์นะคะ สามารถอ่านได้ทั้งในreadawriteและธัญวลัยนะคะ
หน้าปกไรท์วาดเอง ก็เลยจะแปลกๆนะคะ
เหตุการณ์ สถานที่ บุคคล เกิดจากการสมมติ
หากเกินจริง ไม่สมจริง ต้องขออภัย
ติ ชมและแนะนำได้ทุกเมื่อเลยนะคะ
วายุ 22 ปี เรียนปีสี่ คณะแพทย์
แฟนของปังปอน
ปังปอน 20 ปี เรียนปีสอง คณะมนุษศาสตร์
แฟนของวายุ
ลีโอ 20 ปี เรียนปีสอง คณะมนุษศาสตร์
เพื่อนสนิทของปังปอน
-+-+-+-+-+-
“ พี่วายุ ถ้าเกิดว่าปังปอนท้อง พี่จะทำยังไงหรอ ”
ร่างบางของปังปอนล้มตัวนอนหนุนตักของคนรัก พร้อมยื่นมือไปลูบแก้มของคนตรงหน้านี้
“ สมัยนี้ผู้ชายท้องได้แล้วหรอ ฮ่าๆ ”
วายุพูดพร้อมจับมือปังปอนที่ลูบแก้มตัวเองเบาๆ และยิ้มให้อย่างอบอุ่น ก่อนตอบเอาใจคนรักว่า
“ ถ้าท้องจริงๆ พี่ก็จะรีบหางานทำ หาเงินมาให้เมียกับลูกของพี่ จะสร้างบ้าน ซื้อรถ แล้วก็จะมีเด็กตั
วเล็กๆมาวิ่งเล่นในบ้าน ดีมั้ย เราก็จะรวมกันเป็นครอบครัว ”
ที่วายุตอบไปแบบนั้น เพราะรู้ว่ามันไม่มีทางเกิดขึ้นแน่นอน แต่ปังปอนถึงกับน้ำตาคลอกับคำตอบของคนรัก
“ สัญญานะ ”
“ พี่สัญญา ”
แต่...เมื่อการตั้งท้องเป็นจริงขึ้นมา
สิ่งที่คิดว่าจะมีในอนาคตจึงไม่เป็นอย่างที่คิด
“ พี่วายุ ปังปอนมีอะไรจะบอก ทายซิ ”
เสียงหวานๆบองปังปอนดังขึ้นจากด้านหลังของวายุ พร้อมทำท่าทางดีใจ
“ พี่เดาไม่ถูก
หรอก ”
“ ปังปอนท้อง ท้องของจริง นี่ไง ”
ว่าจบก็ยื่นที่ตรวจครรภ์ที่ขึ้นขีดสองขีดทั้งสี่อันให้วายุดูด้วยรอยยิ้มที่ดูมีความสุขมาก แล้วเดินไปมา
“ ลูกจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงแล้วถ้าเป็นผู้ชายชื่ออะไรดี แล้ว..โอย ”
ปังปอนเดินไปมาพร้อมคิดไม่ตก ก็ทำไงได้หล่ะ ก็นี่น่ะลูกคนแรกนี่
“ เอาออกซะ พี่ยังไม่พร้อม เรายังไม่พร้อม ”
น้ำเสียงที่แสนจะเย็นชาและสายตาที่ไม่ยินดีด้วยของวายุ ทำให้หัวใจดวงน้อยๆของปังปอนรู้สึกหวาดกลัว
“ พี่ล้อเล่นหรอ ล้อเล่นใช่มั้ย พี่สัญญาแล้วนะ ”
ปังปอนได้แต่ยิ้มแห้งๆกลับไป เพราะกลัวว่าสิ่งที่คนรักพูดจะเป็นเรื่องจริงขึ้นมา
“ พี่พูดจริง ”
-+-+-+-+-+-
สามเศร้านะคะ ไม่ใช่สามพี
Guest
