[MARKBAM]tomboy-มันแย่งแฟนพี่กันต์

[โรงอาหาร]

กรี๊ดดดดด พี่กันต์ขาาาาา กรี๊ดๆๆๆๆๆๆ

สวัสดีค่ะ...งงอ่ะดิที่ใช้ค่ะ ตัวพี่นี้ชื่อพี่กันต์นะคะในหมู่แฟนคลับเค้าเรียกเราแบบนั้น555 แต่จริงแล้วก็ชื่อแบมแบมอ่ะนะ แฮ่มๆขอเข้าสู่โหมดแนะนำตัว ชื่อนางสาวกันต์พิมุก ภูวกุล ชื่อเล่นชื่อแบมแบม เพศหญิง อายุ18ปี จริงๆแล้วเป็นคนไทยนะแต่มาเรียนที่เกาหลี สถานะ...มีแฟนแล้วจ้าา ชื่อน้องซานะน้องเค้าอยู่ม.5 น้องเค้าน่ารักมากก และตอนนี้เรารอน้องเค้าลงมากินข้าวอยู่ เอาจริงๆนะเราก็ไม่เข้าใจทั้งๆที่เรามีแฟนแล้ว แต่ทำไมถึงยังมีแฟนคลับ เฮ้ออก็งี้แหละนะคนมันหล่อ555

"อีแบมมม มึงบอกแฟนคลับมึงเงียบหน่อย หูกูจะแตกแดกข้าวไม่ลงโว้ยยย"

ส่วนคนที่มันบ่นเมื่อกี้ชื่ออีแตง จริงๆมันชื่อยองแจอ่ะนะ เพศหญิง สถานะไม่ต้องบอกก็รู้ปากจัดขนาดนี้

"เออ เป็นทอมเสือกมีแฟนคลับเยอะกว่ากูอีก หน้าตาอย่างมึงไม่น่าเป็นผัวควรจะเป็นเมียมากกว่า"

ส่วนนี่คือไอ้ยูคยอมผู้ชายคนเดียวในกลุ่มหน้าตาถือว่าใช้ได้แฟนคลับก็มีแต่น้อยกว่าพี่ อิอิ

"เออๆ...น้องๆคะ :)"

กรี๊ดดดดดดดด เค้าเรียกกูมึง เค้าเรียกกูวววว

"เงียบๆก่อนเนาะเดี๋ยวพี่ถูกเพื่อนด่าเอาน้าาา ;( "

ได้ค่ะๆๆๆๆๆ กินข้าวให้อร่อยนะค้าาา สวัสดีค่ะพี่กันต์สุดหล่อ

"พี่กันต์สุดหล่อ จริงมั้ยคะๆพี่ยูคขาา"

"แหวะไม่จริงครับน้องแตงๆ เอาตาไหนดูก็ไม่รู้เนอะๆ"

ป๊าบ ป๊าบ

"โอ้ย/โอ้ย"

"หยุดล้อกูได้แล้ว แดกๆไป"

"เออๆ/เออๆ"

30 นาทีผ่านไป

"โวะ อีแบมพวกกูแดกข้าวจนจะหมดโรงอาหารอยู่ละ น้องซานะสุดแสนจะน่ารักของมึงเมื่อไรจะลงมาวะ ช้าขนาดนี้ไม่ต้องแดกละข้าวเที่ยงรอแดกข้าวเย็นเลยมั้ย"

"ถูกของอีแตง มึงดูจากคนเต็มโรงอาหารเหลืออยู่ไม่กี่คน อีก10นาทีก็ถึงเวลาเข้าห้องละ"

"เออหว่ะ น้องเค้าไม่สบายรึเปล่าวะ นอนอยู่บนห้องรึเปล่า พวกมึงพากูขึ้นไปดูหน่อยดิ"

"ให้มันจริงเถอะเนาะไอ้ยูค"

"เนาะๆ"

อะไรของพวกมันเนี่ย

[ม.5/A]

มึงๆ พี่กันต์มา มาหาอีซานะแน่เลย

"น้องๆคะ"

พรึ่บ

มีอะไรหรอคะพี่กันต์ๆ งานเข้าอีซานะแล้วมึ๊งงง สมน้ำหน้ามัน เห้อพี่กันต์ไม่น่าคบกับอีนั่นเลย

เค้าคงคิดว่าเราไม่ได้ยินที่เค้าซุบซิบกันสินะ เอาจริงๆเราก็ได้ยินมานะว่าน้องซานะของเราถูกแบนเพราะว่าสวยกว่าคนอื่น ก็น้องเค้าเล่าให้เราฟังอย่างนี้อ่ะ ไม่เชื่อแฟนให้เชื่อใครหล่ะจริงมั้ย แต่คิดไม่ถึงว่าจะขนาดนี้

"น้องๆเห็นน้องซานะรึเปล่าพี่ไม่เห็นว่าน้องเค้าลงไปกินข้าว น้องซานะไม่สบายรึเปล่า"

อ๋ออ ก็ลงไปนานแล้วนี่คะ พอครูบอกเลิกคาบปั๊บนางก็รีบวิ่งลงไปเลย ไม่ได้เจอกันหรอคะ คิคิ

แปลกๆละนะ ทำไมเราไม่เห็นน้องเลยหล่ะ น้องคงมีธุระหล่ะมั้งนะ

"อีแบมช่างเหอะไปเรียนเถอะกูว่า"

"เออใช่ไปเถอะ"

"อืม ขอบคุณนะคะน้องๆ"

พี่กันต์คะ เลิกกันมันเถอะค่ะ มันแรดจะตาย ใช่ๆๆๆ

เห้อ ผมไม่เข้าใจเลยทำไมถึงมีแต่คนพูดกับผมแบบนี้

"ไปเถอะๆ"

เห้ยมึง นั่นอีซานะกับรุ่นพี่มาร์คใช่รึเปล่า ทำไรกันหลังตึกวะ เหี้ยพี่กันต์ของกูจะรู้สึกยังไง

อะไรนะ ซานะกันมาร์ค? มาร์คไหนวะ

พรึ่บ

"เห้ยอีแบม รอพวกกูด้วยเห้ยไอ้ยูครีบตามมันไปเร็ว"

"อีแบมรอพวกกูด้วยสิ"

พรึ่บ...นั่นมันซานะของเราจริงๆด้วยทำอะไรกันหน่ะ เราต้องรีบลงไปดู

"อีแบมเดี๋ยว/โว้ยรอพวกกูบ้างก็ได้"

[หลังตึก]

แฮกๆๆ กว่าจะมาถึง มาทำอะไรสองต่อสองในที่เปลี่ยวแบบนี้

"พี่มาร์คคะ เป็นแฟนกันมั้ยคะ"

ฮะ? อะไรนะ เธอขอไอ้นั่นเป็นแฟนทั้งๆที่มีเราอยู่แล้วหรอ อะไรกันเนี่ย

"อีแบม/อีแบม"

"ชู่ว"

"นะคะพี่มาร์คซายอมทุกอย่างเลยน้าา"

"แล้วแฟนเธอไม่ว่าอะไรหรอ"

เห้ยๆ ผลักเข้ากำลังเลยหรอวะ น้องซานะกูเจ็บหมด

"ถ้าพี่ยอมซาจะบอกเลิกกับแบมแล้วคบกับพี่เลยนะ"

"เธอไม่ได้รักเค้าเลยหรอ"

"โถ่พี่คะ หน้าหวานกว่าซาอีกใครจะไปรักหล่ะคะ คิดเหมือนพี่สาวแหละค่ะ ที่คบเพราะว่าเห็นแค่ว่าพี่แบมเค้าฮอตในหมู่ผู้หญิงและผู้ชายแค่นั้นแหละค่ะ"

อึก เรารู้สึกเหมือนถูกคนตบมา หน้ามันชาๆยังไงก็ไม่รู้ ใครอาไฟมาลนตาเรารึเปล่าร้อนเนอะ555 ฮึก

"อีแบมใจเย็นๆนะเว้ย"

"แมร่งเอ้ยเหี้ยมาร์คให้กูจัดการให้เลยมั้ย"

หมับ"ไม่ต้อง ฮึกเดี๋ยวกูจบเรื่องนี้เอง พวกมึงรอกูอยู่นี่อย่าออกไป"

"เหอะ เธอนี่นะแต่ก็เถอะเธอเสนอมาแล้วฉันจะสนองให้ก็แล้วกัน"

พลั่ก

"โอ้ย" เราถีบเอง เราถีบไอ้เหี้ยมาร์คเอง

"บะ แบม"

"ฮึกเมื่อกี้ซา หมะ หมายความว่ายังไงอ่ะ ฮึก"

"เธอก็ได้ยินแล้วนี่เค้าคิดกับเธอแค่พี่สาว ยังต้องถามอีกหรอ"

"กูไม่ได้ถามมึงหุบปากเน่าๆของมึงไป ฮึก"

"หึ.."

"จริงหรอซา ซาไม่ได้คิดอะไรกับพี่เลยหรอ แล้วที่ผ่านมามันคืออะไร"

"พี่แบมคะ ซาขอโทษค่ะ คือซาชอบพี่มาร์คค่ะ ชอบมานานแล้ว ต้องขอโทษด้วยนะคะ"

"ได้ยินแล้วนะ;)"

"ฮึก ได้ เชิญพวกเธอสองคนตามสบายเดี๋ยวเราถอยให้เอง ขอซาให้มีความสุขมากๆนะ ส่วนมึง ตุ๊บ"

"อ้าก"

"ขอให้น้องชายมึงหายเร็วๆ"

พะ พี่มาร์คคะ

มึ๊งงง อีดอกซานะนอกใจพี่กันต์ของกูววว สงสารพี่กันต์หว่ะไม่น่าเลย

ตึกๆๆๆๆๆๆๆ

"อีแบมม/อีแบมม"

"ไม่ต้องตามกูมา กูไม่ขึ้นคาบบ่ายกูฝากลาด้วย"

"เห้ออีแบมน้าอีแบม เอาไงดีวะไอ้ยูค"

"โวะถามโง่ ขึ้นเรียนสิวะ ไปๆ"

"อีแบมหล่ะ"

"ปล่อยให้มันอยู่คนเดียวไปก่อน"

.

.

.

สวัสดีค่าาา ฝากนิยายเรื่องแรกของเด็กน้อยบนดอยเต่าด้วยนะคะ เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกในชีวิตเลยค่ะ ฝากติดตามด้วยนะคะ