แก้วเจ้าจอมไม่ยอมให้เขาแตะตัว เธอรวบรวมเรี่ยวแรงที่มีเดินไปจนถึงห้องส่วนตัวได้ในที่สุด หญิงสาวปัดความช่วยเหลือจากเขาเสียสิ้น เสียงด่าทอหยาบคายนั้นยังก้องอยู่ในหู สาวน้อยปาดน้ำตาที่ไหลลงมาช้าๆ ซ้ำ ๆ อย่างเจ็บปวด รู้ว่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับเขาไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้อง แต่ไม่รู้เลยว่าปกปราชญ์คิดดูถูกหล่อนอยู่ในใจมาตลอด คงเป็นเพราะเขาได้หล่อนมาง่ายไปชายหนุ่มถึงกล้าทำร้ายจิตใจหล่อนได้ขนาดนี้
หญิงสาวหลงวนอยู่ในน้ำตา จนไม่ได้ยินอะไรทั้งสิ้น เสียงพร่ำขอโทษของปกปราชญ์ไปไม่ถึงเธอ หล่อนเข้าใจมารดาในที่สุด บางทีตอนที่ท่านตัดสินใจจากบิดาหล่อนไปคงเจ็บปวดในแบบเดียวกัน เจ็บจนไม่อาจทนอะไรได้อีก สาวน้อยค่อยๆ เก็บของลงกระเป๋า เรียงของอย่างเป็นระเบียบด้วยความเคยชินมากกว่าจะมีสติครบถ้วน เพิ่งสังเกตุว่าของใช้ส่วนตัวน้อยเหลือเกิน ปกปราชญ์ซื้อของใหม่ให้เธอแทบทุกชิ้น ปรนเปรอแทบทุกอย่างตามแต่ที่เขาต้องการ ดีเหมือนกันเธอคิดลอย ๆ จะได้ไม่หลงเหลืออะไรไว้ที่นี่อีก
*ไทเกอร์ จาก เล่ห์ปรารถนา
Guest
