รักนี้ แด่ปีศาจ

บทนำ

"ความรู้สึกก่อนหมดลมหายใจ"

"มองออกไปสุดสายตา คุณรู้ไหมผมเห็นอะไร ทะเล ทะเล้ แล้วก็ทะเล ทุกครั้งที่มองผมรู้สึกว่าผมก็รู้สึกว่ามันมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกอ่ะนะ ลืมไปหมดเลยเรื่องราวทุกอย่าง ปกตินะ แต่มันจะลืมไม่ได้ก็เพราะคนบนเรือนี่ล่ะ"  แดนมองไปยังเรืออีกฝั่งแล้วก็ยิ้มอย่างมีความสุข

"เธอชื่ออรครับ ผู้หญิงคนที่ล้มความตั้งใจของผมว่าจะไม่รักใครอีก จนผมได้มาเจอ แต่เดี๋ยวก่อนนะที่พูดอยู่นี่เธอไม่ได้เป็นแฟนผมนะ เธอมีแฟนอยู่แล้ว แต่บังเอิญว่าเรามาเที่ยวเจอกันเท่านั้นเอง แต่มันก็ช่างบังเอิญเนาะคุณว่าไหม ผมมองเธอมาจะครึ่งชั่วโมงละ ผมจะทำยังไงดีผมหลงรักเธอเหลือเกิน เฮ้อ มองไปข้างๆเธอแฟนของเธอก็อยู่ ผมว่าหันกลับมามองที่เดิมของผมดีกว่า คนอะไรจะน่ารักปานนั้นเห็นแล้วใจละลาย"

"คิดอะไรอีกละคุณ ก็รู้อยู่เขามีแฟนแล้ว มีความสุขขนาดไหนกันที่ได้มอง"  เสียงทักทายจากเพื่อนช่างทำร้ายจิตใจ

"ก็รู้อยู่ไง เลยได้แต่มองเนี่ย"

"แย่งเลย ดูมีหวังกว่ามองนะ"

"แย่งเหรอ  ดูหน้ากระผมหน่อยครับคุณโอม" "แต่ผมก็คิดอยู่นะ 5555 แลดูเลวไงไม่รู้" คิดในใจ

"พวกคุณเชื่อหมว่าผมมองเธอมาหลายเดือนแล้วนะ ตั้งแต่วันที่ผมเจอเธอก็ติดตามทางฟาส อะไรเยอะแยะเท่าที่จะหาทางส่องได้ แต่ก็เท่านั้นล่ะ ได้แต่ส่องได้แต่แอบมอง" ว่าแล้วหันไปมองอีกครั้ง เขาสองคนพูดจาขบขัน ยิ่งทำให้คนทางนี้รุ้สึกเซ็งเป็นทีคูณ จนทนมองไม่ได้

"จีบเลยเพื่อน หาโอกาศเหมาะๆทำความรู้จักเข้าไว้ แล้วอย่างอื่นค่อยว่ากัน"

"ดูเพื่อนผมสิครับ แนะนำแต่ไอ้เรื่องแบบนี้ล่ะจนผมก็เริ่มคิดละนะว่าจะทำดีไหม 555"

แดนมองไปข้างหน้าอีกครั้งก็พบกับเรื่องประหลาดใจ ท้องฟ้ามืดครึ้มเข้าใกล้จนรู้ว่ามันเรวเกินไป อีกาจำนวนเป็นร้อยบินวนอยู่เหนือเรือลำนี้

"นี่มันอะไรกันวะเนี่ย มันไม่ปกติแล้วนะแบบนี้" โอมเอ่ยปากพร้อมกับกอดแฟนไว้

"ฉันว่าเราไปหาอะไรเกาะกันดีกว่าโอม เริ่มท่าไม่ดีละ" ผู้คนในเรือพากันแตกตื่นไม่เว้นแม้แต่อรกับแฟนหนุ่ม

แดนยังจ้องตาเขม็งอยู่ที่พายุลูกนั้นเพราะไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น ทันนั้นอีกาตัวนึงบินลงมาเกาะขอบเรือตรงหน้าแดน ตาดวงสีแดงก่ำจ้องไปที่ดวงตาของแดน จนอีกฝ้ายต้องถอยเพราะความกลัว ตอนนี้เองคนบนเรือเริ่มปั่นป่วนบ้างก็กรีดร้อง ท้องฟ้าสีดำทะมึนเข้าปะทะกับบริเวณของเรือพร้อมกับคลื่นมี่สูงไม่ตำกว่า 5 เมตร ทันใด้นั้นเอง

บึ้ม !

เรือทั้งลำกลับพังทลายโดยไม่มีสาเหตุ คนบนเรือพากันรีบความอะไรบางอย่างที่จะเอาไว้ลอยน้ำ เศษซากเรือค่อยๆจ่มลงไปในทะเลจนหมด แต่ช่างบังเอิญอะไรเช่นนี้ เสียงแฟนของอรก็ตะโกนหาอร แดนที่ลอยคออยู่มีหรือจะอยู่เฉยได้ แดนรีบหันซ้ายขวามองหาอร คลื่นที่สูงใหญ่ก็พัดผู้โดยสารไปคนละทาง ฝนก็เริ่มตกลงมาท้องฟ้าก็ยังมืดครึ้ม

"ช่วยด้วย"

"เอ๊ะ นั่น เสียงอร..........................นั่นไงอร" เธอกำลังจะจม แดนไม่รอช้ารีบเข้าไปช่วย

"คุณผมมาช่วยแล้ว" แดนกอดร่างเธอเอาไว้แน่นแล้วพาว่ายไป ในใจแดนรู้สึกร้อนเหมือนกำลังจะเสียคนรักไป

ว่ายน้ำท่ามกลางคืนที่สูงใหญ่ ที่เกาะก็ไม่มีมันช่างเหนื่อยเหลือเกิน แดนกัดฟันพาเธอไปส่งให้แฟนก่อนจะจมลงไปยังก้อนทะเล

"ผมส่งเธอได้ถึงมือคนรักของเธอแล้ว ผมรู้สึกว่าตอนนี้ผมกำลังจะตาย ผมน่าจะทำความรู้จักกับเธอ เธอน่าจะได้รุ้จักผมก่อนที่ผมจะตาย ภาพของเธอเวลายิ้มเวลาที่ผมแอบมองเธอมันลอยเขามาในหัวของผม ผมน่าจะบอกรักเธอ น่าจะทำให้เธอได้มากกว่านี้ และสุดท้ายผมน่าจะจีบเธอ น่าจะพยายามแย่งเธอมา ถ้าย้อนเวลาไปได้ผมจะทำ ผมรักอร"