“ออกไปจากที่นี่ซะจีน่าก่อนที่ฉันจะหมดความอดทนแล้วสั่งให้การ์ดมาลากเธอออกไป”
สาวน้อยรู้สึกจุกหน้าท้องและเจ็บขา เมื่อชายหนุ่มออกแรงผลักไสรุนแรงราวกับเธอเป็นสิ่งของ ทุกครั้งราเชลมักจะต่อต้านเธอด้วยคำพูด แต่สุดท้ายเขาก็จะตามใจเธอ แต่ครั้งนี้มันแตกต่างออกไป สาวน้อยครุ่นคิดถึงเรื่องราวต่างๆ นับตั้งแต่เธอจำความได้เธอก็มองราเชลด้วยความรักมาตลอด ถึงแม้เธอมักจะถูกผลักไสให้ออกห่างจากเขามากสักกี่ครั้งแต่เธอก็ไม่เคยท้อแท้
“ทำไมพี่ราเชลต้องเล่นตัวกับจีน่ามากขนาดนี้ด้วยคะรู้ไหมว่าคนตามยั่วมันเหนื่อย”
“เหนื่อยก็เลิกตามฉันซะสิรู้ไหมว่าคนที่ถูกตามมันก็รำคาญเป็นเหมือนกัน”
**********************
“เอ่อ คือฉันไม่ได้ตั้งใจค่ะ”
“รู้ตัวก็ดีเพราะเธอคือนางทาสของฉันและเธอไม่ควรขึ้นเสียงใส่ผู้เป็นนาย”
ได้ยินเขาพูดถึงสถานะที่ต่ำต้อยของเธอคราใดหัวใจดวงน้อยเป็นอันต้องเจ็บครานั้น ลินดาหลบซ่อนความเจ็บปวดทางตาเอาไว้อย่างมิดชิดที่สุดเพื่อไม่ให้กฤตชัยเห็น มันคงดูเป็นอะไรที่น่าสมเพชมากหากเขารู้ว่าเธอหลงรักเขามาตลอด
“ฉันขอสั่งให้เธอห้ามกลัวฉันนับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ถ้าฉันเห็นว่าเธอยังแสดงท่าทีหวาดกลัวฉันเมื่อไรล่ะก็ เราจะได้เห็นดีกันลินดา เข้าใจไหม?”
“เข้าใจค่ะนายท่าน”