แผนร้ายพ่ายรักนายบาร์เทนเดอร์ (Hi my friendSet)

บทนำ 

ร้านส้มตำ 

วันที่ 23/06/60 

20:30น. 

Porshe state 

ผมกับแฟนผมก็ชอบมากินข้าวที่ร้านนี้เป็นประจำเพราะร้านนี้เป็นร้านของคนที่ผมรู้จักก่อนที่จะมาถึงร้านนี้ผมกับแฟนผมได้ทะเลากันแค่เรื่องไม่เป็นเรื่องของแค่นี้ก็ซื้อให้ผมไม่ได้แค่เคสโทรศัพท์ไม่กี่ 100 เองอ่ะแล้วที่กระเป๋าถือตั้ง 3-4 หมื่นผมยังซื้อเป็นของขวัญให้กับเธอได้เลยอ่ะแต่นี้คือ อะไรกันทำไมให้แค่นี้ไม่ได้เลยหรอห๊ะ 

ปึ้ง........ 

ไฮไลท์: เห้ย! ใจเย็น ๆ แล้วสั่งอาหารสะ 

ผม: ตามใจมึงดิ! 

เกรซ: เออ! เอาอะไรก็ได้ 

ไฮไลท์: เห้อ! โอเค (ถอนหายใจพรืดใหญ่ก่อน) 

ผมก็รู้แหละว่าพี่ไลท์แกคงเหนื่อยใจกับพวกเราสองคนที่มาทะเลาะกันต่อหน้าแกเนี่ยแกทำอะไรให้มาผมก็กินหมดแหละผมก็ได้หยิบโทรศัพท์มากดนั่งเล่นเกม ROV เกมนี้เป็นเกมที่ผมติดมากสุด ๆ อ่ะส่วนแฟนผมเขาก็หยิบโทรศัพท์มาเล่นไลฟ์สดในเฟสบุ๊คให้คนอื่น ๆ ได้ดูแหละในขณะที่ผมก้มหน้าก้มตาเล่นเกมอยู่นั้นผมก็ได้สังเกตเห็นว่ามีมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งมาจอดที่หน้าร้านมากัน 2 คนผู้ชายกับผู้หญิงสงสัยผู้หญิงคนนั้นคงเป็นแฟนเขามั้งเธอก็สวยอยู่นะดูดีในระดับหนึ่งอ่ะหน้าตาลูกครึ่งดวงตาของเธอสวยดีอื้มส่วนผู้ชายพอเห็นเขาถอดหมวกกันน็อคออกแล้วอ่ะหน้าตาเค้าดูหล่อในระดับหนึ่งเลยที่เดียว เป็นลูกครึ่ง ร่างสูงโปร่ง ขาว เท่ห์ สมาร์ท สูงกว่าผมมากอ่ะประมาณ 180 กว่า ๆ ได้มั้งผมไม่เคยเห็นใครเท่ห์เท่าเขามาก่อนเลยนะ ถ้าได้เขามาเป็นผัวคงดี อ๊ากกกก นี่ผมกำลังคิดอะไรอยู่ว่ะเนี่ยอยู่เฉย ๆ ก็อยากได้เขามาเป็นผัว T^T ไม่นะผมต้องสลัดความคิดบ้า ๆ นี่ออกไปจากหัวได้เลยเพราะ ผมมีแฟนอยู่แล้ว ผมชอบผู้หญิงว่ะครับ ตั้งแต่เขาถอดหมวกกันน๊อคออกมาเขาก็ได้แต่จองมองผมอย่างกะจะกลื้นกินอะไรประมาณนั้นขนาดเขาเดินไปนั่งที่โต๊ะตัวเองก็ยังไม่หยุดมองผมเลยอ่ะ T^T ผมก็ได้ลุกออกจากที่นั่งเพื่อเดินไปเข้าห้องน้ำก่อนไม่ไว้แล้วปวดท้องเอามาก ๆ เลยพอผมจัดการกับธุระส่วนตัวอะไรเสร็จเรียบร้อยแล้วกำลังจะเดินออกจากห้องน้ำผู้ชายแต่ปรากฎว่าผู้ชายร่างสูงคนนั้นเขาได้เอามือทั้งสองข้างคล้ำกำแพงหน้าห้องน้ำไว้หน้าของเขาใกล้ชิดกับใบหน้าของผมมากอีกนิดก็โดนจูบแล้วอ่ะ T^T ซึ่งผมขยับตัวไปไหนไม่ได้เลยอ่ะเพราะ เขาจะขยับตามขัดขว้างทางตลอดเลยจนทำให้หัวใจของผมนั้นเต้นแรงเอามาก ๆ เลยนะแก้มทั้งสองข้างของผมตอนนี้ร้อนแผวมากเลยจนหน้าแดงเกือบไปถึงใบหูเลยแหละในที่สุดเขาก็คลายมือที่คล้ำกำแพงออกไปสักทีเล่นเอาผมเกือบตายโล่งอกไปที่เห้อ! ค่อยยังชั่วแล้วเขาก็ยืนหนังสือเล่มหนึ่งให้ผมแล้วเขาก็ได้กระซิบข้างหูผมว่า 

“เอาไปอ่านสะอ่านจบแล้วค่อยคืน”

ผมก็รับมาเก็บไว้แหละแล้วเขาก็เดินจากไปส่วนผมก็เดินกลับไปที่โต๊ะเพื่อที่จะไปคิดเงินแล้วกลับบ้านส่วนผู้ชายคนนั้นกับผู้หญิงคนที่มากับเขาก็ได้กลับกันไปแล้วแหละเพราะ ไม่เห็นพวกเขาสองคนอยู่ที่นี่แล้วพอผมคิดเงินเสร็จก็ได้กลับบ้านไปกับแฟนผมกับเกรซเราอยู่บ้านหลังเดียวกัน