อานนท์ มาศธนวัฒนกุล (อาร์ท)
“หึ คงจะเมาจนจำไม่ได้สินะว่าเมื่อคืนเรามีความสุขมากแค่ไหน งั้นคืนนี้เราไปรื้อฟื้นหน่อยดีมั้ย”
ธัญย์นารากร ถาวรากูล (อาร์ม)
“กูจะทำอะไรแล้วมันเกี่ยวอะไรกับมึงล่ะ”
Intro
“อะ..อาร์ท นี่มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมเรา...”ผมตื่นขึ้นมาก็ตกใจเพราะตัวเองอยู่บนเตียงกับเพื่อนที่พูดได้เลยว่าสนิทมากๆ ด้วยร่างกายที่เปลือยเปล่าไร้เสื้อผ้ามีเพียงผ้าห่มปกปิดร่างกายเท่านั่น
“เอ่อ..คือเราขอโทษ เมื่อคืนเราเมา เรา..เอ่อ..”อาร์ทที่ตื่นขึ้นมาพร้อมกันก็ตกใจไม่น้อย
“ไม่เป็นไรหรอกยังไงซะ เมื่อคืนเราก็เมาด้วยกันทั้งคู่ เราจะคิดว่าเมื่อคืนไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็แล้วกันนะ และก็ไว้ใจได้เราไม่บอกใครหรอก”ผมพูดพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้มันไหลออกมาให้อาร์ทเห็น และกำลังจะลุกออกจากเตียง
“เราจะรับผิดชอบอาร์มเอง แต่ให้เวลาเราหน่อยนะ”อาร์ทพูดแล้วก็กอดผมไว้แน่
“ไม่ต้องรับผิดชอบหรอก ยังไงซะเราก็เป็นผู้ชาย เราไม่ท้องหรอก แล้วอีกอย่างอาร์ทก็มีแฟนแล้ว ปล่อยเราเถอะเราจะกลับบ้าน”