การต้องไปคุมคาสิโนจากคำสั่งของคนเป็นพ่อดูจะเป็นภาระที่หนักอึ้งสำหรับคนที่พยายามใช้ชีวิตให้ไกลห่างจากเรื่องผิดกฏหมายอย่างเขาเสียเหลือเกิน
แต่ก็ยังดีที่การไปครั้งนี้กลับทำให้ได้เจอคนคุ้นเคยที่แสนจะใจดีในความทรงจำ แต่ว่าทำไมคนตรงหน้าถึงกลายเป็นคนเย็นชาได้ขนาดนี้นะ
พี่จะรู้ไหมว่าผมดีใจที่ได้เจอพี่มากขนาดไหน
-พนัส อนันตกุล-
หน้าที่ของเขาคือการดูแลลูกเสือตัวนี้ให้เติบใหญ่ แม้ว่าจะฝืนใจแค่ไหนแต่จำต้องเก็บภาพเด็กน้อยในวัยเยาว์แสนใสซื่นคนนั้นเอาไว้ในก้นบึ้งของหัวใจ
ความใจดีจะทำให้คุณไม่มีที่ยืนในเส้นทางมาเฟียคุณพนัส คุณเป็นลูกเสือต้องเติบโตเป็นเสือไม่ใช่ลูกหมา
-ชาติ ใจหาญ-
ขออณุญาตย้ายบ้านค่ะ
หลังจากนี้ช่องทางนี้จะขอลงแค่ฟิคที่แต่งแต่ถ้านิยายจะขอย้ายไป readawrite ค่ะ ขอบคุณค่ะ