§เสน่หาเจ้าสาวจอมมาร§
_________________________ψ_________________________
เพราะดันไปรู้เรื่องที่ไม่ควรรู้ ไปเห็นเรื่องที่ไม่ควรเห็น ทำให้มุจลินท์ถูกหมายตาจากพวกมาเฟียใต้ดิน หญิงสาวถูกชายชุดดำลักพาตัวเพื่อหวังจะฆ่าปิดปาก ทว่าเธอก็หลบหนีเข้ามายังป่าลึก
ในความมืดเธออาศัยเพียงแสงของพระจันทร์ในการหลบหนี แต่ก็หนีไม่พ้น...เธอเกือบถูกข่มขืน และนั่นทำให้เธอตัดสินใจกระโดดจากหน้าผาในป่าต้องห้าม...เธอยอมตายดีกว่าถูกย่ำยีความบริสุทธิ์จากคนชั่วช้าแบบนั้น
ทว่าเมื่อเธอลืมตาตื่นขึ้น สิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจคือเธอยังไม่ตาย!
เป็นไปไม่ได้! เธอโดดลงไปเอง เธอรู้ว่าข้างใต้นั้นทั้งมืดมิด และหนาวเหน็บ
แต่มันคือความจริงที่เธอยังมีชีวิตรอด...
หญิงสาวต้องประหลาดใจอีกครั้ง เมื่อพบกับสิ่งที่เหมือนฝัน เพราะผู้ที่รั้งเธอจากความตายกลับไม่ใช่คน แต่กลับเป็นปีศาจที่หล่อเหลาราวเทพบุตร! และครั้งแรกของเธอได้ถูกเขาช่วงชิงไปแล้วหลังจากที่เธอลืมตาตื่นขึ้น!
นี่ไม่ใช่การขืนใจ...ข้อนี้เธอรู้ดี..เขาคือคนที่ช่วยเธอ...ข้อนี้เธอก็รู้ดี...แต่อะไรคือคู่ชะตา...ข้อนี้เธอไม่เข้าใจ!
"เจ้าคือคู่ชะตาของข้า ปีศาจหนึ่งตนจะมีคู่ชะตาเพียงหนึ่ง บ้างมีคู่ชะตาเป็นปีศาจด้วยกัน เทพกับปีศาจ หรืออย่างข้ากับเจ้า ปีศาจกับมนุษย์ หรือหากใช้ภาษาโลกมนุษย์ให้เข้าใจง่ายก็คือเนื้อคู่กัน...เจ้าคือเจ้าสาวของข้า"
"ไม่จริง...ฉันอายุยี่สิบเองนะ! ฉันยังต้องเรียนหนังสือ ต้องทำงาน ต้องดูแลแม่ ต้องอุ๊บ!"
ซีเมลปิดปากที่บ่นพล่ามไม่หยุดด้วยปากร้อนของเขาเอง แต่เพียงสัมผัสเพียงน้อยนิด ไฟปรารถนาในกายก็ลุกโชนอีกคราจนต้องรีบถอนจูบอย่างจำใจ
"เจ้าคิดว่าสามีเจ้าไม่มีปัญญาเลี้ยงดูเจ้าสาวรึไง"
มุจลินท์เริ่มกระถดถอยห่าง เธอเห็นแววตาหยาดเยิ้มของเขาแล้วพาลแข้งขาอ่อน เสียงนุ่มทุ้มที่เริ่มพร่าเหมือนตอนนั้นมีผลต่อใจเธออย่างรุนแรง ใบหน้าหล่อคมคายอย่างหาได้ยาก เป็นเหมือนกับดักหลอกล่อสาวๆ ให้หลงใหลและหลงรัก ทั่งๆ ที่ตัวเองเป็นปีศาจแท้ๆ
เป็นปีศาจจอมหื่น เย็นชา ปากแข็งและเผด็จการที่สุด!...แต่ถึงอย่างนั้น เขากลับน่ารักขึ้นเรื่อยๆ จนเธอเผลอตกกลุมรักปีศาจตนนี้อย่างจัง แม้ใครจะหวาดกลัวและกริ่งเกรงเขานัก แต่เธอกลับมองว่าเขาไม่น่ากลัวเลยซักนิด
_________________________ψ_________________________
"ฉันบอกแล้วไงว่าคุณไม่ใช่คนเลว คุณไม่ใช่ปีศาจชั่วร้ายอย่างที่พวกนั้นกลัว แต่คุณมันแค่ปีศาจปากแข็ง ปากหนัก แล้วก็ปากร้ายมากก็เท่านั้น ที่จริงคุณเป็นปีศาจที่จิตใจดีมาก"
"เจ้ารู้ได้ยังไงว่าข้าจิตใจดี แล้วเจ้ามีสิทธิ์อะไรถึงบังอาจมาว่าข้า...หรือเจ้าอยากโดนปากนี่จูบเจ้าทั้งตัวจนไม่ได้นอนทั้งคืน"
เขาพูดอย่างขู่ๆ ซ้ำยังทำหน้าน่ากลัว แต่ทว่าแววตากลับวาววับ
"คุณอย่ามาทำท่าน่ากลัวแบบนั้นกับฉันนะคะ ถึงคุณจะพยายามทำให้ฉันกลัว ยังไงฉันก็ไม่กลัวหรอก เก็บมาดร้ายแบบนี้ไปใช้กับบริวารของคุณเถอะ"
_________________________ψ_________________________
เขาคือปีศาจเลือดเย็นและเย็นชา ชีวิตที่ผ่านมามีเพียงการเข่นฆ่าและครอบครองอำนาจ เขาเกลียดชังทุกสิ่งบนโลกใบนี้ ยิ่งเป็นมนุษย์ เขายิ่งเกลียด
มนุษย์จิตใจต่ำช้าไม่ต่างจากปีศาจ สิ่งบริสุทธิ์ที่พระเจ้าสร้างขึ้นได้ถูกความโลภ ริษยา และราคะเข้าครอบงำ จิตที่ควรบริสุทธิ์จึงต่ำช้า
ชีวิตที่ผ่านมา ไม่เคยมีคำว่าพลาดสำหรับเขา หากแต่ความผิดพลาดที่ทำให้ชีวิตของเขาถูกพันธนาการไว้ตลอดกาล คือการช่วยมนุษย์ที่จิตใจบริสุทธ์กว่าสิ่งใดบนโลก
มนุษย์ที่เป็นเจ้าของกลิ่นกายหอมหวาน จิตวิญญาณบริสุทธ์ที่เหล่าปีศาจหวังครอบครอง หากทว่า กระนั้น เธอกลับเป็นคู่โชคชะตาของเขาไม่ใช่หรือ ความหวานบริสุทธ์นี้ ทำให้ความต้องการกระหายในราคะของเขาพลุ้งพล่าน แม้อยากจะหักใจ ยิ่งใกล้กลับยิ่งต้องการ ยิ่งหนีห่างยิ่งโหยหา โชคชะตาเล่นตลกให้ปีศาจชั่วช้าอย่างเขาต้องคู่ชะตากับมนุษย์จิตใจบริสุทธ์เช่นนี้ ยากเหลือเกินที่จะหักใจไม่ให้กลืนกินแม่กวางเนื้อนุ่มอย่างใจอยาก
ปีศาจในร่างมนุษย์พินิจใบหน้าอ่อนเยาว์หมดจดของคู่ชะตาอย่างวิเคราะห์ เธอเป็นเพียงผู้หญิงอ่อนแอและแสนธรรมดา ไม่มีสิ่งใดวิเศษ นอกจากกลิ่นกายที่หวานหอมชวนให้หลงใหลและแววตาเหมือนกวางไร้เดียงสา มนุษย์สาวที่เข้ามาให้เขาลิ้มลองนั้นทั้งสวยและร้อนแรง หากแต่ไม่มีใครทำให้เขาเกิดความต้องการมากมายขนาดนี้
ใบหน้าอมทุกข์ยังหลับใหลไม่ยอมตื่นตั้งแต่ที่เขาพาเธอมาพักรักษาที่คฤหาสน์แห่งนี้ แม้เขาจะใช้พลังเยียวยารักษา แต่นั่นกลับไม่ได้ผลกับเธอแม้แต่น้อย นั่นอาจเป็นเพราะเธอคือคู่ชะตาก็อาจเป็นได้ แต่ทว่า หากหญืงสาวยังไม่ตื่น เขาเกรงว่าเขาอาจหมดความอดทนและกลายเป็นปีศาจที่ทำร้ายมนุษย์ที่ไร้ทางสู้
คิดแล้วช่างเสียเกียรตินัก ปีศาจราคะอย่างเขาไม่มีทางปลุกปล้ำผู้ไร้สติ!
แต่ทว่าความร้อนรุ่มในกายกำลังสร้างความเจ็บปวดแก่เขา ความต้องการมากมายมหาศาลกำลังยั่วยุให้เขาต้องยอมละทิ้งศักดิ์ศรี
"แม่จ๋า แม่ ฮึก"
คนป่วยนอนละเมอร้องไห้ออกมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ทำให้ปีศาจเย็นชาร้อนรนในอก ซีเมลไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าตัวเองเอื้อมมือออกไปเช็ดน้ำตาบนแก้มนวลตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่เมื่อเขาจะชักมือกลับ คนป่วยก็ฉวยคว้ามือของเขาเอาไว้เสียก่อน
"ลินขอโทษ ลินรักแม่"
คนละเมอคว้ามือของเขาไปแนบแก้มแล้วกระถดตัวเข้าซุกซบหาไออุ่น แม้การกระทำเล็กๆ น้อยๆ เช่นนี้จะไม่เคยมีผลอะไรต่อปีศาจเช่นเขา แต่เมื่ออีกฝ่ายคือคู่ชะตา มันกลับกลายเป็นว่าเพียงแค่เนื้ออุ่นสัมผัสโดนตัว ความต้องการที่สะกดกลั้นเอาไว้ก็ถูกปลดโดยทันที
"เจ้ายั่วยวนข้าก่อนนะ"
พูดกับคนที่นอนหลับไม่ได้สติเสร็จ ริมฝีปากร้อนผ่าวที่สั่นระริกด้วยสะกดกลั้นความต้องการก็บดจูบบนริมฝีปากหยักเล็กบางอย่างหมดความอดทน
"อือ" ซีเมลครางทุ้มในลำคออย่างพอใจเมื่อปากนุ่มช่างหอมหวานซะจนไม่อยากทิ้งละ ลิ้นร้ายลุกล้ำเข้าไปในโพรงปากหวาน ควานหาเรียวลิ้นเล็กแล้วเกี่ยวกระหวัดอย่างเอาแต่ใจ
ร่างหนาพลิกตัวคร่อมร่างบางอย่างถือสิทธ์ มือข้างหนึ่งที่เป็นอิสระสั่นน้อยๆ เมื่อสัมผัสผิวนุ่มละเอียดใต้เสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ของเขา
ร่างบอบบางทว่ากลับมีสัดส่วนสรีระงดงามดังที่ผู้หญิงพึงมี ซีเมลรับรู้ได้ผ่านมือร้อนฉ่าที่บีบคลึงฟ่อนเฟ้นอกอวบอย่างพึงพอใจ กึ่งกลางลำตัวของเขาปวดชาอยากปลดปล่อยเสียเดี๋ยวนี้ อยากร่วมรักกับแม่สาวน้อยคนนี้เต็มที แต่ให้ตาย เมื่อไหร่เธอจะฟื้นซักที หากช้ากว่านี้ ศักดิ์ศรีราชาปีศาจของเขาคงป่นปี้เพราะลักหลับเด็กสาวคู่ชะตา!
ชอบกดไลค์
ใช่กดแชร์
อยากอ่านต่อกดติดตาม
อยากให้อัพเร็วๆ คอมเม้นมาเลยจ้าาาา
_________________________ψ_________________________
ข้อแนะนำ
1.นิยายเรื่องนี้ เกิดจากจินตนาการของผู้แต่ง ทั้งสถานที่ บุคคล และรูปภาพ ไม่มีอยู่จริง
2.เนื้อหาอาจมีความไม่เหมาะสม ทั้งด้านเพศ ศาสนา การเมือง ผู้อ่านที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปีควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน
3.ผู้แต่งไม่มีเจตนาลบหลู่ หรือยุยงให้เกิดความแตกแยกในสังคม ศาสนา และการเมือง
4.ห้ามรีอัพหรือนำผลงานในนามปากกาของ ลีลาวดี ยามค่ำ ไปดัดแปลงโดยไม่ได้รับอนุญาต ถือว่ามีความผิดฐานละเมิดลิขสิทธิ์
_________________________ψ_________________________
พบกับลีลาวดี ยามค่ำ นักเขียนช่างฝันที่ปลุกปั้นจินตนาการ
ให้กลายเป็นตัวหนังสือถ่ายทอดความรู้สึกให้ผู้อ่านได้
ล่องลอยไปกับโลกในจิตนาการไปด้วยกัน
ความถี่ในการอัพ ไรท์จะพยายามอย่างต่อเนื่องเพื่อไม่ให้เป็นการค้าง
นิยายบางตอนอาจมีการติดเหรียญ ซึ่งจะไม่เกิน 400 เหรียญ
หากมีการอัพ จะมีการแจ้งเตือน 2 แห่ง คือ 1.เว็บธัญวลัย
และ 2.ทางเพจบนเฟสบุ๊ค ที่ไรท์เป็นแอดมินเอง (สามารถกดติดตามและส่งข้อความมาทักทายหรือทวงให้อัพนิยายกันได้ 555)
https://m.facebook.com/ลีลาวดี-ยามค่ำ-305802043161922/
_________________________ψ_________________________
ลีลาวดี ยามค่ำ
ลีลาวดี ยามค่ำ
ลีลาวดี ยามค่ำ