“เหมี๊ยว เหมี๊ยว แม๊วว”
.
.
เอี๊ยดดดดดดด ปึ่ก..
มอเตอร์ไซค์ BMW HP4 Race ขันหรูเสียหลักไถลไปตามถนน หลังบดทับร่างของอะไรบางอย่างที่วิ่งเข้ามาขวางล้อรถเมื่อกี้ทำเอาร่างสูงเจ้าของรถถึงกับหัวเสีย เขาเดินขากระโผลกระเผลกเล็กน้อยด้วยอาการบาดเจ็บจากอุบัติเหตุเล็กๆ ที่พึ่งเกิดขึ้นเพื่อเข้าไปดูว่าอะไรที่เป็นต้นเหตุของเหตุการณ์เฮ็งซวยนี้
ร่างอาบเลือดสีแดงฉาดนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น สิ่งมีชีวิตตัวเล็กขนสีขาวนวลปุกปุยที่หลายคนตกหลุมรักนอนจมกองเลือดของตัวมันเอง หากแต่ยังมีลมหายใจ...เจ้าแมวตัวน้อยจ้องมองมนุษย์ที่พึ่งขับรถทับร่างของตนไป ในแววตาเปล่งประกายกำลังอ้อนวอนร้องขอให้มนุษย์ผู้นั่นช่วยชีวิตมันไว้ แต่กลับได้รับกลับมาเพียงแววตาเฉยชาใต้หมวกนิรภัยใบนั้น... ชีวิตนี้ช่างน่าเวทนาพึ่งลืมตาดูโลกได้ไม่นานก็โดนเอามาปล่อยทิ้งไว้กลางป่าเขาแสนห่างไกลไร้ผู้คน มันไม่เคยจะฆ่าหรือทำร้ายผู้ใดแม้แต่แมลงที่บินผ่าน ชีวิตนี้มันสั้นเกินไป...
.
...ขอร้องเถิดพระผู้เป็นเจ้า หากท่านได้ยินข้า ลมหายใจเฮือกสุดท้ายนี้ข้าอยากจะร้องขอ... ข้าอยากจะมีชีวิตอยู่ต่อ... หากท่านรับรู้โปรดประทานพรวิเศษแก่ตัวข้า... ขอให้ข้าได้เป็นเยี่ยงมนุษย์ด้วยเถิด...
ชื่อ : เจย์
อายุ : 20 ปี
กำลังศึกษาอยู่คณะนิเทศน์ศาสตร์ ปี 2
ชื่อ : ซัน
อายุ : ...ตื่นมาก็ 17 ปีแล้ว...
กำลัง...ไล่สิงเจย์อยู่ =_=;
สวัสดีเน้อรีดเดอร์ทุกท่านที่หลงเข้ามา ชาย×ชายนะคะ ไม่ชอบก็กดออกเด้อค่า
.
อย่าเป็นนักอ่านไร้เงาเลยน้า อ่านแล้วเม้นติชมบ้าง พอให้มีแรงแต่งต่อ ฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของรีดเดอร์ด้วยนะ <3