“ แต่กูอาจจะตาฝาดไปก็ได้มั้ง แฮะๆ มึงอย่าคิดมากเลยนะ” ไอ้ลิงค์พยายามจะพูดปลอบใจผม แต่มันคงสายไปแล้วหล่ะ ตรงหน้าผมมีรถคันหรูอย่าง Bugatti Veyron และทะเบียนรถที่ผมจำขึ้นใจได้ดีว่ามันเป็นของใคร เพราะนายด์มันเคยขับรถคันนี้ไปรับไปส่ง ตอนช่วงเรายังคบกันอยู่
“ เอ้ยย มึงอาจจะจำผิดก็ได้ ไปกันเหอะไอดาร์ จะเข้าเรียนแล้ว ป่ะๆ”
แล้วไอ้ลิงค์มันก็ลากผมขึ้นไปเรียน ผมหันหลังกลับไปดูรถคันนั้น ไอนายด์มันกำลังจะขับรถพาผู้หญิงออกไปจากมหาลัย แค่เห็นภาพนั้น ผมรู้สึกเหมือนกำลังมีใครเอามีดแทงที่หัวใจผม ซ้ำแล้วซ้ำอีก
“สันดานมึงมันยังเหมือนสองปีก่อน ไม่เปลี่ยนไปเลยนะไอ้เหี้ยนายด์ “
เลิกเรียน
วันนี้ผมกับไอ้ลิงค์ได้เพื่อนใหม่มาด้วย ตอนนี้พวกผมกำลังไปหาที่สังสรรค์กันอยู่ มีผม ไอ้ลิงค์ ไอ้กาย ไอ้คิน ไอ้สองคนนี้มันออกแนวนิสัยเหมือนผู้ใหญ่เลยครับ ส่วนอีกสองคนก็คือ ขนมปัง กับซีโร่ สองคนนี้ถ้าบอกหน้าตาเหมือนผู้หญิงก็คงไม่ผิดพวกมันหน้าตาหวานเหมือนผู้หญิงเลยครับ อ่อ ไอ้คินกับ ปัง เป็นแฟนกันครับ แล้วกายกับซีโร่ก็ ตามที่คิดครับเป็นแฟนกัน
“โห้หรูสาสสส” ลิงค์พูดขึ้น
“อย่าดื่มเหล้าเยอะนะปัง อยากกินไรมาบอกกูก่อน” คินพูดขึ้น
“นี่ไอ้โร่มึงก็อีกคน ไม่ต้องเสือกแดกไรเลยนะ” กายพูดเสริม
“ นี่พวกมึงพา พวกกูมาสังสรรค์นะ ไม่ให้กินเหล้าแล้วจะให้พวกกูกินไรวะ” ปังกับซีโร่พูดพร้อมกัน
“เหอะ! ให้นิดเดียวนะโว้ยบอกไว้ก่อน” กายและคิน
สักพักพวกผมก็เดินขึ้นไปโต๊ะ VIP อ่อลืมบอกเลย ประวัติผม ฮ่าๆ ทุกคนคงรู้ชื่อผมกันแล้ว ตอนนี้ผมอยู่คนเดียวครับ เพราะพ่อกับแม่ พี่ชายอยู่ที่อเมริกา ที่บ้านผมทำธุรกิจเกี่ยวกับอสังหา ริมทรัพย์นะครับ ผมมีพี่ชาย ชื่อ “แมปท์”
นะครับ อยู่อเมริกาเหมือนกันเห็นพ่อกับแม่จะให้พี่แมปบินกลับมาอยู่กับผม เพราะพี่ชายผมมีธุรกิจส่วนตัวเหมือนกันทำเกี่ยวกับเปิดอู่ครบวงจรหน่ะ อยู่ที่ไทย รายได้นี่ไม่ต้องพูดถึง พี่แมปนี่ รักผมมากเลยครับพูดแล้วจะซึ้ง เค้าซื้อ Lamborghini ให้ผมเป็นของขวัญเรียนจบ มหก เพราะจะได้ใช้ขับมหาลัยด้วย มาต่อกันดีกว่าครับ
“เฮ้ยไอ้ดาร์ มึงว่าผับเป็นไงวะ ชอบปะวะ” ไอ้คินถามผม
“เออก็ดีนะ ส่วนตัวดี มึงถามทำไมวะ”
“ก็นี่มันผับของไอ้คิน มึงอยากกินไรมึงสั่งเลย ไม่อั้น เพราะกินฟรีโว้ยยยย ฮ่าๆ” ไอ้กายพูดไปหัวเราะไป
พวกผมก็หัวเราะตามไปด้วย สักพักไอคินมันเอื้อมมือไปเขกหัวไอกายเนื่องจากพูดมากเกินไป พวกผมก็นั่งไปสักพักจนเวลาล่วงเลยมาถึงห้าทุ่ม เพราะพรุ่งนี้มีเรียนกันต่อเลยต้องแยกย้ายกลับบ้าน
“เฮ้ยพวกมึงไปกันก่อนเลยเดียวกูจะไปเข้าห้องน้ำก่อน”
“เฮ้ยไม่เป็นไรพวกกูรอได้” พวกมันพูดขึ้นมา ผมต้องขอบคุณในความหวังดีของพวกมัน แต่หารู้หรือไม่ว่า
“กูปวดขี้ พวกมึงจะนั่งรอกูหรออไง ฮ่าๆ กูกลับเองได้พวกมึงกลับไปก่อนเลย เจอกันพรุ่งนี้”ผมบอกพวกมัน
“เออ กลับบ้านดีๆละกัน เจอกันพน”
แล้วผมก็รีบวิ่งไปห้องน้ำ กว่าผมจะทำธุระเสร็จก็เกือบครึ่งชั่วโมง นั่งคิดอะไรเพลินๆระหว่างทำธุระ ระหว่างที่กำลังจะเปิดประตูออกไปนั้นผมก็ได้ยิน เสียงคนครางกระเส่าอยู่ข้างนอก
“ อื้มม…….อ้า……….พะ…..พี่นายด์…….แรงกว่านี้อีก….อ้า”
“ อ้าอีกนิดนึงนะ…….อื้ม…ไปพร้อมกันนะครับคนเก่ง”
“อ้า….อื้มม…”
ผมนี่แม่งก็บ้าเนอะแทนที่จะเดินออกไป แต่ผมกลับไม่กล้า ผมรวมรวมสติก่อนจะเปิดประตูออกไป เห็นร่างสูงกับเด็กผู้ชายกำลังนั่งพิงอ้างล้างหน้า ผมก็รีบเดินไปล้างมือก่อนจะเงยหน้าขึ้นมา จังหวะนั้นเป็นจังหวะที่ร่างสูงมองหน้าผมพอดี…ไม่สิเค้ามองผมตั้งแต่ผมเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วหล่ะ
“พี่นายด์ ต่อไหมฮะ เจคยังไม่เสร็จเลย” เด็กที่นั่งพิงขอบล้างมือพูดขึ้น
“แต่กูเสร็จแล้วมึงกลับไปเลย”
“แต่ผม…”
“กูบอกมึงว่า ให้กลับไปได้แล้ว” ถึงน้ำเสียงจะเรียบๆแต่ดวงตา ของร่างสูงเหมือนใบมีดโกนที่พร้อมจะเชือดเด็กหนุ่มคนนั้น
สักพักเด็กหนุ่มก็เดินออกไปด้วย ท่าทีที่ติดจะไม่พอใจด้วยซ้ำผมก็ควรออกไปด้วยสินะ ขณะที่ผมกำลังจะเอื้อมมือไปจับลูกบิดประตู ร่างสูงเอาตัวไปบังประตูไว้
“ไม่คิดจะทักทายผัวเก่าหน่อยหรอ”
Guest
