“โอ๊ย เจ็บนะ”เสียงร้องดังมาจากร่างของสาวน้อยที่ถูกแรงมหาศาลผลักให้ลงไปกองอยู่บนที่นอนใหญ่
“เจ็บไปเลย เจ็บมากยิ่งดี จะได้รู้ซะบ้างว่าความเจ็บมันเป็นยังไง”เทรวิสยืนหน้าตาถมึงทึงอยู่ที่หน้าเตียงนอนใหญ่
“พี่เทรสเป็นอะไร ทำไมต้องอยากให้เบบี้เจ็บด้วย ฮือๆ ตอนนี้สะใจพี่เทรสรึยังนี่ไงเบบี้เจ็บแล้ว”สาวน้อยร้องสะอึกสะอื้น ยื่นแขนข้างหนึ่งออกมาด้านหน้า ทำให้เห็นว่า แขนเรียวมีรอยแผลยาวทีเดียว เลือดสีแดงสดไหลซึมออกมาตามรอยแผลนั้น
“เบบี้ ไปโดนอะไรมาเนี่ย เจ็บมากมั้ย”ยักษ์ใหญ่ตอนนี้กลายเป็นเพียงแค่แพนด้ายักษ์เท่านั้น ร่างหนาถลาเข้ามาหามือหนาที่จับแขนเรียวสั่นเล็กน้อยไม่กล้าจะจับแรงเพราะกลัวเธอจะเจ็บ มือเล็กๆข้างที่ไม่เจ็บ ผลักไสร่างหนาไปมา ด้วยความโกรธ
“พี่เทรสนั่นแหละทำเบบี้ คอยดูนะจะฟ้องลุงโทมัส จะไปอยู่กับลุงโทมัส จะไม่รักพี่เทรสแล้ว ฮือๆ”กำปั้นเล็กๆทุบไปที่ไหล่หนาๆ เทรวิสไม่ได้สนใจความเจ็บนั้นเลย แขนแข็งแรงอุ้มร่างบอบบางเข้าหาตัว ก่อนจะพาก้าวยาวๆออกจากห้องไป ระหว่างทางที่เดินลงมาจากห้องนอนก็ตะโกนสั่งให้ลูกน้องเตรียมรถทันที เบบี้ก็เอาแต่ร้องไห้ แม้เธอจะเคยโดนเทรวิสดุอยู่บ่อยๆ แต่ไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่เค้าจะน่ากลัวได้มากเท่านี้
เทรวิส อุ้มร่างเล็ก เดินผ่านห้องโถงออกมาที่สนามหน้าบ้าน ท่ามกลางสายตาของคนจำนวนมาก ก็วันนี้มันวันฉลองจบการศึกษาของเบบี้นี่นา ลุงโทมัสอนุญาตให้มาจัดงานกันที่นี่ แต่สุดท้าย เทรวิสก็มาพังงานซะแทบจะไม่เป็นท่า เมลานีเพื่อนสนิทของเบบี้วิ่งตามมา
“พี่เทรส เบบี้เป็นอะไรไปคะ”แม้เมลานีจะกลัวเทรวิส แต่ความเป็นห่วงเพื่อนมีมากว่า เธอจึงยืนดักหน้า เทรวิสไว้เพื่อให้เขาตอบคำถามเธอ
“ไปโดนอะไรมาก็ไม่รู้ เป็นแผลยาวเชียว พี่กำลังจะพาไปโรงพยาบาล เม ไม่ต้องห่วงนะ ฝากดูแลงานเลี้ยงด้วย”เทรวิสพูด ก่อนจะเดินไปขึ้นรถที่เปิดประตูรอยู่แล้ว พอขึ้นนั่งเรียบร้อย คนสนิทก็ปิดประตูให้ ก่อนที่รถจะวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
บรรยากาศบนรถหรู เงียบสนิท เบบี้ขยับไปนั่งอยู่ชิดติดประตู มือเล็กๆเช็ดน้ำตาตัวเองป้อยๆ หันหลังให้คนด้านข้างที่มองมาอย่างห่วงใย คอยดูนะเธอจะโกรธจะไม่พูดด้วยสักห้าวันเลย คนบ้าอะไรหายหน้าหายตาไปตั้งหลายวัน พอกลับมาก็มาทำร้ายเพื่อนของเธอ แล้วยังเผลอทำร้ายเธออีก
“เบบี้ เจ็บมากมั้ย”เสียงนุ่มอ่อนโยน ดังที่ใกล้ๆแก้มหอมเบบี้นิ่งไม่ตอบอะไร แถมขยับตัวออกห่างไปอีก
“พี่เทรสขอโทษนะ”นิ้วก้อยของคนตัวโต ยื่นมาเขี่ยที่ไหล่เล็กบอบบาง แม้หัวใจดวงน้อยจะอ่อนยวบ เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เขาพูดคำนี้ แต่เธอต้องใจแข็งเอาไว้ ปากบางๆเม้มขบกันแน่น
“ต่อไปพี่เทรสจะไม่โกรธ มีอะไรจะถามเบบี้ก่อนนะ”หน้าหล่อๆซบลงที่บ่าเล็กๆท่าทางออดอ้อนเต็มที่ ความอายเก็บเอาไว้ก่อน ของ้อคนตัวเล็กใจแข็งนี่ก่อนเถอะ แต่เธอก็ยังนิ่ง
เทรวิสขยับตัวออกห่าง
“คริส ขอยืมมีดหน่อยสิ”เทรวิสหันไปพูดกับคนสนิท คริสเปิดคอนโทรลหน้า หยิบมีดพกอันหรูส่งให้ เทรวิสรับมา เปิดปลอกมีดออก ก่อนจะจับมันหมายจะกดลงที่แขนซ้ายของตนเอง
“บอส นั่นจะทำอะไรครับ”คริสร้องขึ้น เบบี้รีบหันกลับมา เธอแย่งมีดจากเค้า น้ำตาไหลออกมาอีกรอบ
“พี่เทรสจะทำอะไรหยุดเลยนะ ไม่งั้น เบบี้จะโกรธอีกนะจะโกรธนานๆด้วย ฮือๆๆๆ”เบบี้ร้องโวยวาย น้ำตานองหน้า เทรวิสรีบยื่นมีดส่งคืนให้คริส เพราะกลัวจะไปบาดเนื้อตัวของเด็กสาว แขนแข็งแรงโอบกอดเธอเอาไว้ พร้อมคำว่าขอโทษที่ดังไปตลอดทางจนถึง โรงพยาบาล
แผลที่แขนของเบบี้เกิดจากการโดนเศษแก้วบาด เทรวิสชกเพื่อนชายร่วมชั้นของเบบี้จนลงไปกองที่พื้น เบบี้ผวาจะเข้าไปช่วย แต่โดนเทรวิสดึงกระชากขึ้นมา แขนของเธอจึงโดนเศษแก้วบาดเป็นแผลยาว บาดแผลไม่ลึกมาก แต่ก็เย็บไปสิบเข็มทีเดียว แต่สำหรับเบบี้การเจ็บครั้งนี้มันคุ้มเหลือเกินเพราะเทรวิสดูอ่อนโยน กับเธอมาก
“พี่เทรส ไปนอนห้องตัวเองเลยนะ “เบบี้โวยวายลั่นห้อง เมื่อเทรวิส เดินเข้ามามุดตัวเข้าไปนอนในผ้าห่มผืนเดียวกับเธอ
“ไม่เอา เบบี้กำลังเจ็บ พี่ต้องดูแล อ๊ะอ๊ะ ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น แต่ก่อนใครกัน พี่เทรสขา ขอนอนด้วยคนนะคะ พี่เทรสขา เบบี้กลัวผี”เทรวิสทำเสียงเล้กเสียงน้อยน่าเอ็นดู
“กลับไปเลย เบบี้โตแล้วไม่ต้องมาดูแล”เบบี้ ยังงอน
“นะ ขอนอนด้วยคนนะ พี่เทรสคิดถึงไม่เจอตั้งหลายวันนะ”เทรวิสหันมาอ้อน แขนแข็งแรง ดึงร่างเล็กๆเข้ามากอด
“เดี๋ยวพรุ่งนี้ให้ป้ามาตาทำลูกชิ้นให้กินนะ วันนี้ขอนอนกอดสักคืนพี่ทำงานมาเหนื่อยจัง”เทรวิสพูด ก็จะไม่ให้เหนื่อยได้ยังไง ก็กว่าจะสลัดพวกปลิงที่คอยเกาะกินผลประโยชน์จากบริษัทได้ก็แทบจะหมดแรง พอกลับมาถึงบ้านก็เห็นสาวน้อยของตนกำลังจะตกอยูในอ้อมแขนของไอ้ฝรั่งหน้าอ่อนเค้าก็เลยทนไม่ไหวต้องออกแรงอีกรอบ และที่เหนื่อยสุดก็คือการต้องมางอนง้อคนในอ้อมแขนนี่ต่างหาก แต่สำหรับคนนี้ ต่อให้เหนื่อยทั้งชีวิตเค้าก็ยอม
@@@@@@@@@@
เทรวิส ดับบลิว บราวน์
ชายหนุ่มนักออกแบบ ผู้บริหารบริษัทผลิตอาวุธ อายุ 28 ปี
รัก ห่วงใย แต่แสดงออกไม่เป็น อ้าวก็ผมนึกว่าผู้หญิงเขาชอบแบบเถื่อนๆนี่ครับ
เบบี้ หรือ มีน ปาลิตา อาร์เคอร์เบิร์ค
สาวน้อย อายุ 17 ปี กวางน้อยหลงทาง
เมลานี วิลสัน
อายุ 17 ปี สาวแอ๊บ แอบฉก เพื่อนรัก เบบี้
เปิดเรื่องไว้ก่อน เดือนหน้าเจอกันคะ จุ๊บๆ เพจ อลินรดา ทวงได้นะคะ
https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%AD%E0%B8%A5%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B2/770021363051054?ref=aymt_homepage_panel