Him and I ร้ายล่ามรัก (เปิดเรื่อง)
0
ตอน
2.84K
เข้าชม
57
ถูกใจ
2
ความคิดเห็น
42
เพิ่มลงคลัง

Him and I ร้ายล่ามรัก

 

 

คำเตือน  นิยายเรื่องนี้อาจมีเรื่องราวค่อนข้าง dark  หรือเรื่องราวที่ดู real wold มีปมรักซุกซ่อน บางประเด็นอาจดูเกินจริงแต่นั่นคือนิยาย ขอให้ทุกท่านอ่านเพื่อความสนุกสนานและโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

 

 

 

 

 

 

He and I ร้ายล่ามรัก

 

 

ด้วยรัก

 

Babybunny

 

 

 

 

We shouldn't meet each other

 

I shouldn't be here

 

and he.. shouldn't back to me

 

---

เขาและฉันไม่ควรมาเจอกัน

 

ฉันไม่ควรเข้าใกล้เขา

 

และเขา...ไม่ควรกลับมา

 

 

 

Nam-Cha

 

 

เรื่องมันมีอยู่ว่า

 

...ฉันมันร้าย และเขามันเลว

 

เมื่อหกปีก่อน ตราบาปนั้นมันยังคงติดตรึงอยู่ในความทรงจำของฉัน

 

ทุกวินาทีของชีวิต ทุกลมหายใจ กว่าฉันจะผ่านมันมาได้ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ

 

แต่กลับต้องมาเจอเขาอีกครั้ง...ผู้เป็นตราบาปของฉัน

 

เหมือนบาปนั้นต้องการกลั่นแกล้งฉันให้จมดิน

 

ยิ่งฉันหนี เขายิ่งตาม

 

ยิ่งฉันห้าม เขายิ่งรุก

 

ยิ่งฉันยอม เขายิ่งรัดฉันเอาไว้

 

เขาเหมือนโซ่ตรวนเส้นใหญ่ที่พันธนาการฉันไว้อย่างลับๆ

 

 

 

 

Shark - Chalarm

 

 

ผมมีคนคนหนึ่งที่ติดอยู่ในความทรงจำ

 

ไม่ว่าจะหนีไปซ่อนอยู่ที่ไหนในมุมโลก ไม่ว่าจะลองคบกับคนอื่นที่ดีกว่าหรือร้ายกว่าคนๆ นี้

 

แต่สุดท้าย...เหมือนร่างกายผมมันยังไม่พอ

 

มันบอกผมว่า...ผมต้องการแค่คนๆ นั้น

 

คนที่คอยรบกวนจิตใจ คนที่ทำให้ผมต้องการค้นหาสาเหตุที่ตัวเอง 'ติด' เธอ

 

ผู้หญิงที่ทั้งผมและเธอ

 

'เรา' สองคน

 

"มีอดีตร่วมกัน"

 

 

Characters

 

 

 

 

 

 

 

 

โปรย

 

 

ฌาร์คถือร่มแล้วเดินเข้ามาหาฉันช้าๆ ขาของฉันเริ่มสั่นเล็กน้อย แต่ไม่วายก้าวถอยหลังไปเรื่อยๆ จนกระทั่งหลังกือบชนกับกำแพง ชั่วพริบตาระยะห่างระหว่างเราเริ่มลดลง ทว่าในใจของฉันกลับหนาวเหน็บมากยิ่งขึ้น และร่างกายภายนอกที่โดนฝนจนเปียก ไม่ได้ช่วยดับความร้อนบริเวณกระบอกตาได้

 

"หนีออกมาทำไม" เขาขยับปากพูดแผ่วเบา ทว่าความรู้สึกของผู้ฟังอย่างฉันช่างหนาวเหน็บเสียเหลือเกิน ความร้อนที่ปลายกระบอกเริ่มทำให้ฉันทนไม่ไหว

..น้ำตาโง่ๆ นี่ก็อยากไหลเสียเหลือเกิน

 

"กลับ...กลับมาทำไม" ฉันพยายามกัดฟันกลั้นความหนาวเหน็บ ทั้งจากฝนและในใจของตนเอง ฌาร์คเดินเข้ามาใกล้ฉัน มือของเขายื่นออกมาจับที่ไหล่ของฉัน แต่ฉันหลบมือนั้น

"กลับมาทำไม!"

"ชา!"

เสียงของเขาเริ่มแข็งขึ้น ใบหน้าที่ดูหล่อเหลาเริ่มหน้ากลัวขึ้น เขายื่นมือมาอีกครั้งแต่คราวนี้ฉันปัดออก ทั้งยังยื่นมือไปทุบเขาให้หายแค้น

 

"กลับมาให้ฉันเห็นหน้าทำไม! ไปแล้วทำไมไม่ไปเลย! นายจะกลับมาทำให้ฉันเสียใจอีกทำไม! เรื่องบ้าๆ นั่นที่จริงฉันควรลืมมันไป ลืมมันไปให้หมด แล้วควรลืมไปนานแล้ว นายจะกลับมาให้สมองของฉันมันรื้อฟื้นอีกเพื่ออะไร! กลับไป! ไสหัว...อื้อ!!!"

ไม่รู้ว่าร่มหลุดมือเขาไปตอนไหน วินาทีนี้ความเจ็บตึงบนริมฝีปากทำให้สมองของฉันอื้อไปหมด ลืมแม้กระทั่งตนเองพูดอะไรไว้ จนกระทั่งรับรู้ถึงรสคาวในปาก ฉันถึงเริ่มดิ้น

 

"อื้อ!!"

ฉันใช้กำปั้นทั้งทุบทั้งดิ้น ทั้งข่วนฌาร์ค พยายามที่จะหันหน้าหนีแต่เขากลับล็อคฉันไว้หมดทุกทาง ฉันได้ยินเขาครางอย่างขัดใจออกมาครั้งหนึ่ง  ฉันดิ้นจนกระทั่งตอนนี้เริ่มไร้เรี่ยวแรง ปล่อยให้เขาจาบจ้วงตามใจอยู่อย่างนั้น

จนกระทั่งเขาผละออกมา

"ฮึก..."

"ชา..."

ใบหน้าของเราใกล้กันมาก ลมหายใจของเขารินรดอยู้บนริมฝีปากของฉัน ทว่าฉันกลับไม่มองหน้าเขาแม้แต่เสี้ยววินาที ฉันกัดปากที่มันสั่นของตนเองไว้แล้วเอ่ยออกมา

"ฉัน.."

"..."

"เกลียด.."

"..."

"นา..ฮึก!"

ไม่ทันที่ฉันจะพูดจบประโยค ฌาร์คก็ดันใบหน้าของฉันขึ้น เขาฉกวูบลงมาแล้วแนบริมฝีปากเขาบนริมฝีปากของฉัน ฉันเม้มริมฝีปากแน่นเพื่อไม่ให้เขาเข้ามาได้อีก แต่ก็ทำได้ไม่นานเมื่อเขาเริ่มกัดริมฝีปากของฉันจนฉันได้กลิ่นคาวเลือดอีกครั้ง

เขาดูดดึงริมฝีปากของฉันจนกระทั่งตัวฉันได้ยินเสียง...

เหมือนฉันยังพ่ายแพ้เขาไม่พอ เขาดันฉันจนหลังฉันติดกับกำแพง รวบมือฉันที่ข่วนต้นคอเขาแนบไปกับผนังกำแพง ร่างกายเขาบดเบียดเพื่อไม่ให้ฉันขยับ ตอนนี้ร่างกายของเราแทบไม่เหลือช่องว่างระหว่างกัน

 

"อื้อ!"
      ฉันครางประท้วงเมื่อเขาเริ่มดูดดุนรุนแรง ฌาร์คเริ่มผ่อนแรงลง ทว่าเรียวลิ้นร้อนยังคงลากไล้ริมฝีปากของฉัน พลันกัดเบาๆ ให้ฉันสะดุ้ง มือของเขาค่อยๆปล่อยแขนฉันลงเมื่อเห็นว่าฉันไม่มีแรงแม้แต่จะดิ้นแล้ว มืออีกข้างของเขาก็บีบเค้นบริเวณเอวแล้วลากขึ้นมาหลังตามแรงอารมณ์ บางครั้งเบา บางทีหนัก ส่วนฉัน...ได้แต่ยืนอ่อนแรงอยู่ตรงนั้น ปล่อยให้เขาทำอุกอาจตามใจ ทำอะไรไม่ได้ทั้งๆ ที่รู้ว่าตะขอบราของตนเองได้หลุดออกไปแล้ว

เกลียด...

เกลียดที่ตนเองอ่อนแอแบบนี้

"ชา..." เมื่อสมใจแล้วจึงปล่อยฉันสินะ

"ฮึก.."

"อย่าร้อง" มือของเขาไล้น้ำตาฉันออก ทั้งยั้งดึงฉันเข้าไปกอด มือของเขาลูบหัวฉันอยู่สองสามครั้ง

"..." ฉันไม่ตอบรับเขา และยังปล่อยให้น้ำตาไหลลงมา

 "กลับบ้านเรากัน"

 

 

 

____________________******************___________________

 

 

 

Special Talk

 

 

สวัสดีค่ะ แนะนำตัวอย่างเป็นทางการด้วยนามปากกาของเรื่องนี้นะคะ 

 

ชื่อนามปากกา "babybunny" ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ

 

อ่านแล้วถ้าชอบฝาก fav. ด้วยเน้อ

 

หากอยากแนะนำ หรือพูดคุย รบกวนฝากคอมเม้นต์เข้ามาจะเป็นพระคุณอย่างมากค่ะ

 

อย่างไรก็ตาม ขอบคุณที่ให้ความสนใจในพี่ฉลามกับน้องน้ำชานะคะ

 

อิฉลามมันร้าย มือไวใจเร็ว งื้อออ เกลียดดดด

 

Twitter: #HeandIร้ายล่ามรัก

 

facebook: ดาวเหนือ/นิยม

 

 

 

ขอบคุณที่มาของรูปภาพ : www.google.com

 

คาแร็คเตอร์แปะไว้ในภาพเรียบร้อยแล้วนะคะ

 

 

 

ดาวเหนือ/นิยม

ดาวเหนือ/นิยม

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว