บทนำ
"มึง!!! มึงโกงกู ไอ้เลวววว"
"ฮ่าๆๆๆ ช่วยไม่ได้เพื่อนรัก มึงมันอยากโง่เอง กิจการของมึงกูจะดูแลให้นะ พร้อมกับเมียมึงด้วย"
ร่างสูงของชายคนที่คุกเข่าอยู่กับพื้นถูกชายฉกรรจ์ในชุดดำสองคนลากออกไปเหวี่ยงไว้หน้าบริษัทของเขา ที่ตอนนี้ถูกเพื่อนรัก แย่งชิงไปอย่างหน้าด้านๆ ด้วยความร่วมมือของภรรยาสาวของเขาเอง ชายผู้ชอกช้ำเดินอย่างไร้เรี่ยวแรงมาจนถึงห้องพักที่ตนเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ได้เพียงสองสามวัน เพราะบ้านหลังใหญ่ที่เขาสร้างบ้านด้วยน้ำพัก น้ำแรงก็ถูกแย่งชิงไปเช่นกัน ชายหนุ่มทรุดกายลงข้าง เด็กชายตัวน้อยๆ วัยห้าขวบที่กำลังนอนหลับสนิท มือใหญ่ลูบผมนุ่มของลูกชายอย่างเบามือ น้ำตาลูกผู้ชายรินไหล เขาก้มลงหอมหน้าผากเล็กๆ นั้น
"พ่อขอโทษนะสิง พ่อไม่ได้ตั้งใจจะให้ลูกลำบากเลย พ่อขอโทษ"
เขาพึมพำพร้อมมองลูกชายอีกครั้ง ก่อนจะตัดสินใจ
"ที่นี่บ้านใครครับพ่อ"
เด็กชายตัวน้อยมองบ้านหลังใหญ่บนเกาะแห่งหนึ่ง ด้วยความตื่นเต้น
"นี่คือบ้านของลูกนะสิง ต่อไปนี้ลูกต้องอยู่ที่นี่นะสิง สิงจำคำพ่อไว้นะ อย่าไว้ใจใครมากกว่าตัวเอง จงเข้มแข็ง อย่าอ่อนแอ แม้เราจะเจ็บ แต่อย่าให้ใครได้รู้ พยายามอย่าแสดงจุดอ่อนให้ใครเห็น อนาคตข้างหน้าลูกจะต้องเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่แข็งแกร่ง เข้มแข็งนะลูกชาย จำเอาไว้อีกอย่าง พ่อรักลูกมากนะสิง"
"พ่อ..พ่อ...พ่อครับ...แล้วพ่อจะไปไหน พ่อครับ!!!"
ร่างแกร่งผวาเฮือกสะดุ้งตื่นจากภาพฝันในอดีต ใบหน้าเรียวคมมีเหงื่อผุดขึ้นมาเกาะพราว ชายหนุ่มลุกขึ้นมานั่งพิงหัวเตียง พร้อมหอบหายใจน้อยๆ ก่อนเขาจะยกมือขึ้นมาจับสร้อยที่มีแหวนวงหนึ่งคล้องอยู่
"พ่อครับ พ่อไม่ต้องห่วงนะ ผมจะเป็นคนสะสางทุกความแค้นให้พ่อเอง พ่อรอดูผมนะครับ"
Guest
