บทที่1 แรกชัง
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อนิดาค่ะ เป็นคนเรียบร้อยน่ารักอ่อนหวานฉันเกิดให้ครอบคัวที่อบอุ่นและมากมี
คือคุณฉันทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ค่ะและท่านก็เป็นคนชอบเรื่องการลงทุนเป็นอย่างมาก
ช่วนฉันก็เรียนค่ะไกล้จบแล้ว ฉันอยากไปเรียนต่อที่ต่างประเทศค่ะแต่ว่าคงไม่มีหวัง
" แม่ค่ะพ่อค่ะ ถ้านิเรียนจบแล้วนิขอไปเรียนต่อที่ฝรั่งเศษนะคะ" ฉันลองเสี่ยงดวงดูเลยนะเนีย
"รอคุยพร้อมกันดีกว่านะ" รอคุยพร้อมใครกันคะส่งสัยจัง " สวัสดีครับสวัสดีค่ะ" เสียงนั้นคุณลุงคุณป้าแน่นอน
ว่าแต่ผู้ชายคนนั้นใครกันน่าคุ่นๆนะ " สวัสดีครับผมชรันครับ"
ฮะชรันลูกชายคนเดียว
และหยังเป็นเจ้าพ่ออีก
ทายาทของคุณลุงกับคุณป้า งันหรอก็หล่อดีนะแต่น่ากลัวจัง " สวัสดีค่ะคุณลุงคุณป้า"
ฉันไหว้ทักท้ายผู้สูงวัยแต่ นายฉันไม่ไหว้ มีไรปะชิชิเรียบค่ะเรียบ " สวัสดีค่ะพี่ชรัน" จุๆๆถือว่าเมื่อกี่ไม่ได้พูดนะ ก็แม้หนูนิเรียบร้อย
น่ารักนิค่ะจะทำตัวแบบนั้นได้ไงจริงไหมค่ะ " มานั่งตรงนี้กันเร็วๆเราจะได้เริ่มคุยกันเลย"
เริ่มคุยเรื่อง???อะไรยังไงค่ะ โอ้ยๆนิงง " งันเรามาเข้าเรื่องเลยเลยนะ คือว่าทั่งพ่อแม่พวกราอยากให้หนูสองคนแต่งงานกัน " ฮะะ???อะไรนะไม่จริง
แต่งงาน กับคนแบบนี้นะหรอไม่มีทาง หนูนิม่อยาดแต่งงาน " ไม่ครับผมไม่แต่งผมม่ได้เธอ" อ้าวเอ้ย ฉันออดจะสวยน่ารีก
ดีแค่ใหนแล้วที่จะแต่งงานกันฉันไอ้คนปากเหน้า " หนูนิก็ไม่อยากแต่งค่ะหนูนิอยากเรียนไม่เอานะคะไม่แต่ง"
ร้องเลยร้องไห้ออกมาพ่อและแม่จะได้สงสารและยกเลิกความคิดบ้าๆๆแบบนี้ " ทั้งสองคนหยุดโวยวายก่อนนะไม่ได้
ให้แต่งตอนนี้ชะหน่อย ไม่อยากแต่งก็ไม่ต้องแต่งแต่" จะแต่ทำไหมละคะแม่ จะดีอยู่แล้วเชียว " หนูสองคนต้องหมั่น" ฮะะะ???
หมั้นหรอไม่แต่งแต่มันมันแตกต่างกันตรงใหนค่ะแม่ " หมั้นกันก่อนคบหาดูใจกันไปก่อนก็ได้ "
คบกับตาบ้าเนียนะไม่เอาหรอก" ก็ได้ครับหมั้นก็หมั้น" อ้าวนายจะเอายังไงกันแน่เมื่อกี่ยังไม่อยากยุงกับฉันแล้วอยู่ก็ตกลงง่ายๆแบบนี้ได้ไง
" ก็ได้ค่ะ" อ้าวนิเป็นไปกันหมอนั้นทามมายอย่าบอกนะว่า หนูนิจะ " แต่ว่าถ้าครบสี่เดือนแล้วเราสองคนยังไม่ได้รักกัน "
แม้ๆๆมีแต่อีกนะดูจากแววตาคงคิดอะไรอยู่แน่ๆๆเทอเนียร้ายเหมือนกันนะ " หนูนิจะขอถอนหมั้นทันที่ พ่อค่ะแม่ค่ะแล้วหนูนิก็จะไปเรียนต่อที่ฝรั่งเศษเลยนะคะ" เอาแล้วไงมีข้ออ่างจนได้ว่าแต่ หนูนิอย่าไปหลงรักพี่ชรันละรู้ไหม
ชรัน
แม้แม่คุณหนู ตัวแค่นี้ริอาจมีปากเสียงดีก็ดีฉันจะได้ไม่ต้องมารับผิดชอบดูแลเด็กน้อยอย่างเทอ
สวัสดีครับ ผมชรัน มาก็บนเลยก็แม้เจอผู้หญิงปฏิเศษแบบนี้ก็ต้องมีบ่างและครับ "ตรงลงตามนี้ถ้าสี่เดือนแล้วเรา
ยังไม่รักกันก็ถอนหมั้น" สถานการณ์ในบ้านตอนนี้ต่างก็เงียบเพราะผู้ใหญ่ไม่พอใจที่ผมและยายเด็กนั้นไม่ทำตาม
แต่ผมก็ไม้ได้ไม่ชอบนะแต่ว่า หนูนินะเด็กเกินไปผมชอบผู้หญิงเซ็กซี้สวยๆๆหมวยๆๆอึ้มๆๆ อะไรแบบนั้นนะ
"พี่ชรัน" เสียงเด็กนั้นนิมีอะไรกันถึงเดินตามผมออกมาข้างนอกแบบนี้" มีอะไรหรอ หนูนืดา" ผมทำเป็นเรียกชื่อเทอและมองเทอเหมือนผู้ชายมองผู้หญิง " มองหาพริกเกลือหรอค่ะ" ปากหรือนั้นยายนี้ร้ายเหมือนกันนะ" ปล่าวแค่ส่งสัยว่าเด็กน้อยกะโปโลโตมา
ทำไหมสวยจัง" อุบะตายแล้วเราชมนางเด็กนี้เดียวก็ได้ใจ" ขอบคุณแต่หนูนิรู้ดีอยู่แล้ว" นั้นไงปากเก่งอีก
" มีอะไรกับพี่หรือปล่าว" ผมถามเทอและเทอก็ยืนหน้ามาไกล้มากๆๆ" นิมาทำข้อตกลงค่ะเราจะไม่แต่งง่นโอเคนะคะ"
ยายเด็กนี้น่ารักจัง เอ้ยๆๆปล่าวนะปล่าวคิดว่าอะไรนะข้อตกลง" ตกลงอะไร " ก็เมื่อกี่ยังบอกว่าไม่อยากแต่งกับฉันอยู่เลย
ไอ้พี่ชรันนี้สมองดีปะเนีย " ก็ตกลงว่าเราจะหมั้นกันเฉยๆๆและพอครบสี่เดือนก็ถอนหมั้นไงไม่เห็นอยากเลย" ฉันปากยืนปากย่วพูดอธิบาย
" ได้ตามนั้นแต่ว่า หนูนิอย่าหลงรักพี่ก็แล้วกัน" ผมพูดแบบไม่คิดและก็มองตาเด็กน้อยน่ารักที่อยู่ตรงหน้าและก็จูบเทอแบบเบาๆๆและเทแก็ตัวแข็งไปเลยเหมือนโดนสะกดอย่างไงอย่างงัน " เปี้ยะ" เสียงดังฟังชัดเต็มหูเลยเมื่อมือน้อยๆๆของเทอวางบนหน้าหล่อของผม" ไอ้คนบ้าคนโรคจิตมาจูบฉันทำไหม" พูดเสร็จก็เดินหนี้เข้าบ้านไปเลย หลังจากคืนนั้นผมก็ไม่ได้เจอหนูนิอีกเลยเพราะว่างานยุ่งมากและอีกอย่างช่วงนี้ต้องเตรียมตัวหมั้นอีกวุ้นวายมาก
ส่วนหนูนิหรอ ก็ร้องหายนอสิค่ะ ก็ไม่เคยโดนจูบนิอยู่ดีๆก็มีผู้ชายโรคจิตขโมยจูบหน้าตาเฉย หนูเกรียจไอ้พี่ชรันคนโรคจิตร
พอแค่นี้ก่อนนะค่ะ ครั้งแรกเลยนะคะเนียจะมีคนอ่านไหมยังไม่รู้เลย
รักหนูหน่อยไม่ได้อ่อนแต่อร่อยนะคะ
joyree ผู้น่ารัก
Guest
