เงื่อนปริศนา

“ตู้ม” เสียงดังคล้ายระเบิดพร้อมกับรถที่ส่ายไปมา ทำให้อติรุจดึงสายรัดเข็มขัดที่ปลดออกเมื่อครู่มารัดทั้งคู่ไว้ อ้อมแขนกอดร่างบางไว้แน่น 

“กอดผมไว้แน่น ๆ มิงค์” สิ้นเสียงอ้อมแขนน้อย ๆ กอดคออีกฝ่ายไว้แน่น ความรู้สึกเหมือนรถกำลังลอยอยู่ในอากาศทำให้ใจหญิงสาวหล่นวูบ 

“กรี๊ด…” ขวัญระมิงค์ร้องกรี๊ดลั่นเมื่อรถปะทะกับต้นไม้จนมีกิ่งไม้บางส่วนทะลุเข้ามาภายใน ต้นไม้ที่ขึ้นหนาทึบทำให้รถตู้ไม่ตกสู่พื้นด้านล่างในทันที อติรุจปลดเข็มขัดนิรภัยออกผลักร่างบางให้พ้นจากกิ่งไม้ขนาดเท่าลำแขนที่กำลังจะทะลุเข้ามา 

   “โอ๊ย…” ขวัญระมิงค์ไม่มีเวลาที่จะมองหาสาเหตุของเสียงร้องนั้น เนื่องจากถูกพลิกตัวขึ้นมาอยู่บนร่างแกร่ง หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองชั่วอึดใจ ก่อนจะซบหน้าลงอีกครั้งเมื่อรถที่ค้างอยู่ค่อย ๆ ไหลวูบลงกระแทกพื้น โชคดีที่รถมาติดค้างใกล้กับพื้นด้านล่าง ทำให้กระทบพื้นไม่แรงนักเมื่อทุกอย่างสงบนิ่ง ขวัญระมิงค์เงยหน้ามองอีกฝ่ายอีกครั้ง