My lover รักของฉัน ( ทั้งใจ ) ยกให้นายตัวแสบ ♥♥
ภีม ภีมพล ภีระพงษ์พิพัฒน์
เรน รรรวเรศ เศรษฐศุภกรณ์
ฉันกระโดดลงมาจากกำแพงโดยมีคนข้างล่างคอยรับ แต่ก็อย่างที่บอกว่าเขายังไม่ทันได้ตั้งตัวที่จะรับจึงทำให้เราสองคนล้มลงไปบนพื้นหญ้าโดยมีฉันนอนล้มทับอยู่บนตัวเขาที่เป็นเหมือนเบาะรองรับไว้
“ทำอะไรของ...อุ้บ!”
ฉันรีบเอามือตะคลุบปิดปากเขาพร้อมกับทำเสียงชู่วเป็นสัญญาณให้เขาเงียบก่อน ขืนโวยวายไปไอ้พวกคิงคองที่อยู่อีกฝั่งของกำแพงก็รู้พอดีว่าฉันแอบอยู่ตรงนี้ เพราะงั้นช่วยเงียบหน่อยนะ พ่อคนหล่อ >_<
“อย่าให้เจอนะ...ตาย!!”
น่ากลัว T_T
ฉันเงียบลุ้นอย่างใจจดใจจ่อ ขอให้พวกมันไปให้พ้นๆ สักที อย่าได้มาเจอะมาเจอกันอีกเลย
“เฮ้ย! กลับโว้ย!” เสียงของไอ้คิงคองที่ชวนลูกน้องกลับสวนสัตว์ทำให้ฉันรู้สึกดีใจจนน้ำตาแทบเล็ด รอดแล้ว >_<~
ฉันหันมาสนใจกับปัจจุบันที่ตอนนี้กำลังนอนทับเขาอยู่โดยที่ยังไม่ขยับลุกไปไหน ฉันหันไปมองหน้าเขาที่ทำหน้าช็อคกับอะไรสักอย่างอยู่ แล้วฉับพลันสายตาฉันก็เหลือบไปเห็นในสิ่งที่ทำให้ฉันแทบจะกรีดร้องออกมาด้วยความอับอาย.....
****นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น ชื่อ นามสกุล ของตัวละคร ไม่มีอยู่จริง****
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ 2537 ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง หรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งในนิยายไปเผยแพร่ต่อ โดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้เขียน
รินลดา