เมียค้ำประกัน

ลงเนื้อหาครบแล้วค่ะ

(ลงเนื้อหาโดยแอดมินนิรนาม5555 เจ้าของเรื่องไม่ได้ลงเองนะคะ แต่สามารถแนะนำ ติชม ฝากคอมเมนต์เพื่อพูดคุยกัน ‘แก้วชวาลา’ จะเข้ามาตอบเป็นระยะค่ะ)

เริ่มลงเนื้อหา 3 มีนาคม 2558 ลงเนื้อหาทุกวัน 1 บท แบ่งเป็น 2 ตอนย่อย ลงให้อ่านเป็นตัวอย่าง 10 บท

Ebook เมียค้ำประกัน

พิเศษ!!สำหรับนักอ่านที่สั่งซื้อนิยายเรื่อง ‘เมียค้ำประกัน’ ฉบับพิมพ์ซ้ำเปลี่ยนปก ผ่านเว็บไซต์สำนักพิมพ์ ทุกๆ 1 เล่ม จะได้รับของที่ระลึกเป็นแก้วกาแฟแสนสวย 1 ใบ

++ของที่ระลึกมีจำนวนจำกัด++

เมียค้ำประกัน ฉบับพิมพ์ซ้ำ+เปลี่ยนปก

ราคาปก 269 บาท

(มีจำหน่ายเฉพาะที่เว็บไซต์สำนักพิมพ์เท่านั้น)
http://www.lightoflovenovel.com/showbook.php?bid=1120

เมียค้ำประกัน ปกเก่า

(สินค้าหมดสต็อกถาวร)

โปรย

“อย่าดิ้นเชียวนะทูนหัว ไม่งั้นผัวอย่างพี่ไม่รับรองความปลอดภัยนะจ๊ะ”

เสียงปรามสั่นพร่า ขณะที่มือหนาของคนสั่งคว้าข้อมือบางไปไว้ข้างหลัง ทำให้ทรวงอกคู่งามแนบชิดกับอกแกร่งมากยิ่งขึ้น สกุณาหน้าแดงก่ำทั้งโกรธทั้งอายผสมปนเปกันไปหมด

“เลิกกัดปากตัวเองได้แล้ว เดี๋ยวก็ห้อเลือดกันพอดี อัดอั้นตันใจอะไรก็พูดมาสิ”

“คนหน้าด้าน!”

แค่คำแรกที่เอ่ยก็ทำให้คนช่างบงการสะอึก ภควันต์ส่งสายตาดุๆ ไปให้ ไม่นานก็ยักไหล่ แปลงเปลี่ยนเป็นสายตากรุ้มกริ่มแทน ดวงตาคู่คมมองสำรวจไปทั่วดวงหน้าหวาน ก่อนจะจ้องริมฝีปากสีชมพูระเรื่อด้วยนัยน์ตาที่ฉ่ำปรือ

“ปากสวย สีปากก็สวย ชมพูระเรื่อดูธรรมชาติดี ใช้ลิปสติกยี่ห้ออะไรจ๊ะนก?”

“ไม่ได้ทา!” สกุณาแหวกลับ ก่อนจะจ้องอีกฝ่ายอย่างอาฆาต เมื่อโดนสามีในนามใช้มือที่ดูเหมือนจะมีเป็นร้อยลวนลามตนไม่เลิก

“จะถามทำไมล่ะ จะซื้อไปบำรุงบำเรอคู่ขาของคุณหรือไง คนไหนล่ะ เจ้าแม่พระเพลิงที่ทาปากสีชมพูเน่าเหมือนลิงเป็นริดสีดวงอักเสบที่ก้นคนเมื่อกี้น่ะหรือ”

เสียงย้อนห้วนๆ พร้อมหน้าเชิดๆ อย่างถือตัวนั้น ทำให้ภควันต์หมั่นไส้นัก มือหนาช้อนปลายคางเรียวงามมั่น ดวงหน้าคมค่อยๆ โน้มชิด เห็นแววตาหวั่นวิตกระแวดระวังภัยชัดเจน

“ที่ถามเพราะว่าถ้าเมียรักไม่ได้ทาปาก ก็จะได้รีบจูบ เพราะคุณสามีเองก็อยากรู้เหมือนกันว่า ไอ้รสชาติสาวๆ ที่ไม่ได้ทาลิปสติกปลอดสารเคมีน่ะมันเป็นยังไง สวัสดีจ้ะเมียจ๋า ทูนหัว สุดที่รัก ยินดีที่ได้พบกันอีกครั้งนะครับ หลังจากที่ไม่ได้เจอกันมาตั้ง 6 ปี”

ร่วมพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ ‘แก้วชวาลา’

นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537

ห้ามมิให้ผู้ใดละเมิดลิขสิทธิ์ ทำซ้ำ ดัดแปลง ห้ามลอกเลียนแบบ หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาต หากฝ่าฝืนมีโทษตามกฎหมาย