ใครๆ ก็ว่าเขาร้าย แต่ถ้าเขาไม่ร้าย จะไม่มีใครกลัวเขามั้ย แต่ช่างมันเถอะ เขาไม่สนหรอกว่าใครจะมองเขายังไง  เขาสนแค่ว่าเธอคนนั้นจะเชื่อใจเขาก็พอ ขอแค่เธอก็พอ

ใครๆ ก็ว่าเธอน่ารัก แต่ถ้าเธอไม่น่ารัก เธอจะได้เข้าใกล้เขามั้ย แต่ช่างมันเถอะ เธอไม่สนหรอกว่าใครจะมองเธอยังไง เธอสนแค่ว่าจะได้อยู่ใกล้ๆ เขา ขอแค่ได้อยู่ใกล้เขาก็พอ

เสือโคร่ง

วิศวะปีสามนิสัยของเขาร้ายอย่างที่ไม่มีที่ติ ไม่มีใครเอาเขาอยู่สักคนขึ้นชื่อว่าร้ายที่สุดในกลุ่ม เปิดผับกับเพื่อน แต่เมื่อร้ายอย่างเขาได้เจอกับสาวน้อย ถึงกับไปไม่เป็นเลยทีเดียว

“พี่ว่าน้องพีช ใส่กระโปร่งสั่นไปนะคะ พี่ไม่ชอบค่ะ”

ลูกพีช

วิศวะปีหนึ่ง นิสัยน่ารัก แต่ก็สู้คนเป็นสาวแกร่ง เป็นขวัญใจปีหนึ่งวิศวะ เธอทำงานที่ผับเปิดใหม่ และได้เจอรุ่นพี่ที่มหาลัย ที่เป็นเจ้านายเธอ เมื่อเจอกับเขาเราก็ต้องทำตัวน่ารักเข้าไว้

“น้องพีชว่าพี่เสือ น่าจะไปใส่เสื้อดีๆ นะคะ”

เมื่อเสืออย่างเขาเจอลูกอ้อนแบบนี้ไหนเลยจะถึงไหว แม้ก็ของสวยๆ งามๆ แบบนี้มันอดใจไม่ไหวนะ เขาเปล่าคิดไม่ดีกับเด็กนะ แต่สมองของเขามันคิดไปแล้วกู่ไม่กลับแล้วด้วยตอนนี้ หลงเด็กคำๆ นี้คงจะใช่กับเขาได้ในตอนนี้ หรืออาจจะตลอดไปเลยก็ได้

“พี่จะจีบน้องพีชเหรอคะ” ถามพร้อมกับเอียงคอเล็กน้อยถามร่างใหญ่ที่อยู่ตรงหน้า

“ครับ” สั้นๆ แต่ได้ใจความ แววตาแนวแน่เป็นการยืนยันได้ดี

“แต่ว่า…”

“แต่ว่า อะไรครับ” ร่างสูงที่ยืนล่วงกระเป๋าอยู่ถามร่างเล็กตรงหน้า

“พี่ชายน้องพีชห่วง และโหดมากนะคะ”

“พี่ไม่กลัวครับ”

เปิดเรื่อง

7/8/2560

ปิดเรื่ิอง

20/11/2560

ฝากเพจด้วยนะคะ >>> Rensaki

ได้แค่นี้ก็พอใจแล้วววว

ของวันที่30/11/60

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านพี่เสือกับน้องพีชนะคะ