เธอพนมมือขึ้นมายกไหว้เขาอย่างขอบคุณสุดใจจริงอย่างน้อยบนโลกร้ายๆนี้ก็ยังมีคนที่จิตใจดีแบบเขาอยู่ด้วย
“อืม”
“ขอเวลาสักหน่อยนะคะแล้วฉันจะหาเงินคืนคุณทั้งหมดนะคะ ว่าแต่คุณชื่ออะไรคะ คุณทำงานอะไรหรอคะ ฉันจะได้ติดต่อคุณได้”
“ไม่ต้องลำบากถึงขนาดนั้นหรอก ฉันก็แค่ถูกใจเธอ ฉันก็ไม่ใช่คนใจดีอะไรหรอกนะ ไปอยู่กับฉันสิแล้วหนี้วันนี้เราจะหายกันรวมถึงชีวิตครอบครัวเธอด้วยฉันจะดูแลจัดการให้เป็นอย่างดี”
“นี่คุณหมายความ”
“ใช่ เธอคิดถูกแล้ว ฉันอยากได้ตัวเธอ แต่ก็ตามใจเธอนะ เช็คนั้นอาจจะเด้งเมื่อเธอ ปฏิเสธฉันก็คิดเอานะ เธอไม่ห่วงพ่อกับแม่เธอบ้างหรือไง ไหนจะค่ารักษาพ่อเธอเจ็บหนักมากเลยนะ แล้วรถเข็นข้าวของทำมาหากินเธอก็เสียหายกว่าจะฟื้นตัวก็คงอีกนานใช้เงินทั้งนั้น ถ้าเธอตกลงฉันให้เธอได้ทุกอย่างตามเธอขอเลย ชีวิตเธอก็จะดีขึ้นด้วยละสาวน้อย”
เธอกำลังมึนงงและใช้ความคิดกับคำที่เขาพูดออกมา ทำให้ร่างของชายหนุ่มขยับเข้ามาใกล้สูดกลิ่นหอมอ่อนๆจากตัวหญิงสาวข้างหน้า กลิ่นเธอช่างหอมเหลือเกิน มันสามารถทำให้เขายิ่งอยากสัมผัสเธอ นี้เขาเป็นบ้าอะไร เขาไม่ใช่พวกบ้าเซ็กบ้ากามนะแต่ทำไมผู้หญิงคนนี้ทำให้เขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เลยและเขาก็ทำในสิ่งที่ไม่คาดคิดว่าตัวเองจะกล้าทำมันลงไปเขาขยับเข้าไปใกล้ๆที่ใบหูขาวๆของเธอ
“ฉันให้เวลาเธอสามนาที นับ หนึ่ง นับ สอง แล้วก็นับ”
“ตกลงคะ ฉันตกลงทุกอย่างตามที่คุณขอ”
“ดีมากสาวน้อย ซูดดด! ของมัดจำก่อนแล้วกัน” ชายหนุ่มอดใจไม่ไหวเลื่อนมาหอมแก้มเธอทันที
“นี่คุณ”
วี วีรภัทร์ นักธุรกิจหนุ่มไฟเเรง
น้ำหวาน สาวน้อยผู้น่าสงสาร