ธุมเพลิง

เมื่อหญิงสาวคนรักกำลังจะถูกจับคลุมถุงชน ทางออกเดียวที่จะช่วยเขาได้ก็คือจับหญิงอัปลักษณ์ที่เขาไม่เคยแยแสใส่พานให้ไอ้หมอนั่น

ใช่อัปลักษณ์ น้องสาวของบ้านแสนอัปลักษณ์ที่มีใจให้เขา ชายหหนุ่มยกยิ้มที่มุมปากความรักที่เธอมอบให้เขานั่นแหละ เขาจะขอยืมมาใช้เป็นเครื่องมือปกป้องหหญิงอีกคนที่เขาหมายปองให้รอดพ้นจากมือชายอื่น

“พี่รบก็เลยกลัวว่าเฌอจะโดนจับคลุงถุมชนให้แต่งงานกับตระกูลชินราชใช่ไหมคะ แล้วพี่รบก็จะใช้ช่องโหว่ที่คุณย่าไม่ได้ระบุว่าเป็นหลานคนใดโดยการให้แสงเป็นคนแต่งแทนใช่ไหมคะ” ปลายแสงพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ใจร้ายที่สุด หญิงสาวคิดในใจ

ปรายแสง ปัฐวี หญิงสาวรูปร่างอ้วนท้วม ใบหน้าขรุขระ ผิวสีนิลที่ไร้ความเนียนและเต็มไปด้วยความหยาบกร้าน ที่ใครๆก็บอกว่าหล่อนคือตัวอับโชค

“พี่ขอโทษนะยัยแสง” เขาพูดเบาๆอย่างรู้สึกผิด ไม่ใช่ว่าเขารังเกียจรักที่เธอยื่นให้ ไม่ใช่ว่าจิตใจของเขาอำมหิต แต่เขาไม่สามารถมองข้ามเรือนร่างของเจ้าหล่อนได้แม้แต่จูบเขายังทำใจจูบไม่ลง ปากสีคล้ำที่ดูหยาบกร้านนั่น มันช่างไม่ชวนมองเอาเสียเลย

นักรบ ราชอัคคี จิตแพทย์หนุ่มหล่อ ผู้เพียบพร้อมในทุกด้าน เขาหล่อรวยและฉลาด คนอย่างเขาไม่มีทางตกหลุมรักน้องสาวข้างบ้านหน้าตาอัปลักษณ์เป็นอันขาด