ไรท์กลับมาแล้วค่าา ทุกคนน ฮรืออ คิดถึงทุกคนมากๆโลยย ไม่แต่งฟิคแล้วรู้สึกคันไม้คันมือก็เลยกลับมาสู่วงการค๊าา กลับมาพร้อมกับฟิคชายหญิง5555 ติดตามผลงานของนักเขียนตัวไม่น้อยคนนี้ด้วยนะค้าา
.
.
.
.
.
Yugyeom
"เธออย่าพยายามไปมากกว่านี้เลย..."
.
.
.
Misoo
"ฮึก ที่ผ่านมา... ความพยายามของฉันมันสูญเปล่าหมดเลยหรอ...? พี่ไม่เคยรักฉันเลยใช่มั้ย??"
.
.
.
บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้นกับฟิคเรื่องนี้ และไม่ได้มีเจตนาที่จะทำให้ศิลปินเสียหายค่ะ
.
.
.
.
.
เรื่องนี้ไรท์เตือนไว้เลยว่าดราม่า5555 อันนี้จากพล็อตที่คิดไว้นะ ไรท์เขียนแบบมุ้งมิ้งฟรุ้งฟริ้งไม่เป็นอ่ะแกรรร๊ อย่างมากก็แค่แบบอ้อนๆหน่อยๆอะไรเงี้ย จะให้มาแต่งมุ้งมิ้งรักสดสัยวัยม.ต้นแบบนี้ไรท์แต่งไม่เป็นข่ะะ โปรดอย่ามาหวังความอ่อนโยน ฝดใฝ จากข้าพเจ้า555 ถ้าใครติดตามเรื่องที่แล้วของไรท์ก็น่าจะรู้ว่าไรท์ถนัดนิยายดราม่านะยู๊วว
อ่ะๆ ก่อนจะไปแต่งขอพูดอีกเรื่องนึงเด้ออ คือไรท์เนี่ยเป็นคนเซ็นส์ซิทีฟกับเรื่องคอมเม้นท์มากๆนะเว่ยย อารมณ์แบบอยากอ่านความคิดเห็นของรีดเดอร์ทุกคนอ่ะว่าฟิคมันเป็นยังไงบ้าง แล้วเม้นท์มันก็เป็นกำลังใจอย่างนึงเลยนะ มันชื่นใจอ่ะยูโน๊วว กราบล่ะค๊าา อย่าเป็นนักอ่านไร้เงาเล๊ยย ไรท์ขอเถ๊อะะ มันต้อแต้ //ซักพักส้นตีนปลิวว ไปและะ บรัยยยส์