บทนำ
สาวหน้าตาไทยบ้านอย่างเตยหอมเด็กที่เป็นลูกของแม่ครัวเก่าของบ้านเทวกุลที่ลาออกไปแต่งงานมีครอบครัวใหม่ได้ฝากเด็กสาวในวันวานเพราะกลัวปัญหาพ่อเลี้ยงลูกเลี้ยงวันนี้เธอเติบโตเป็นสาวเต็มวัยสวยงามตามธรรมชาติให้มา แต่ก็ไม่ได้สวยสะดุดตาโดดเด่นเหมือนสาวๆวัยเดียวกันที่ชอบแต่งเสริมเติมความงามอยู่เสมอไม่เตยหอมวันนี้ในวัย24ปีเต็มที่จบมาทางด้านอาหารผู้สูงอายุโดยตรงเพื่อที่จบออกมาจะมาดูแลนายหญิงใหญ่ของบ้านคือคุณนวลอนงค์ผู้ให้ความอุปการะเธอมาตลอดตั้งแต่แม่ฝากหญิงสาวไว้ที่บ้านเทวกุลแห่งนี้ด้วยท่านมีอายุเพิ่มมากขึ้นทุกวันโรคต่างๆจึงเริ่มเดินเข้ามาหาหญิงชราวัย76ปีเพิ่มขึ้นเรื่อยๆเตยหอมจึงกรายเป็นคนดูแลใกล้ชิดท่านไปโดยปริยายเพราะทั้งลูกชายลูกสาวรวมถึงหลานๆต่างก็มีแต่กิจการงานที่ต้องเร่งรีบดูแลดังคนสังคมเมืองใหญ่ทั่วๆไปนั่นเองต่อให้บ้านอยู่ในรั้วเดียวกันยังแทบนับวันเห็นหน้ากันได้น้อยมากๆแม้จะท่านข้าวเย็นครบตัวพร้อมหน้ายังหาได้อยากยิ่งเพราะฉะนั้นเตยหอมจึงเป็นทุกอย่างให้คนแก่ที่เหมือนถูกลืมไปโดยปริยาย...แต่เตยหอมก็ไม่ได้เดือดร้อนแต่อย่างใดตรงข้ามหญิงสาวกลับชอบที่จะเป็นยายเพิ่งหน้ามันหัวฟูแต่งตัวเชยๆคอยอยู่ใกล้ชิดหญิงชราเพราะเธอเองก็มีความผูกพันกับท่านดังแม่คนที่สองก็ว่าได้ จึงไม่แปลก นักที่เธอจะได้ใจคนแก่ไปเต็มๆรวมถึงคนรับใช้ที่อยู่ในบ้านใหญ่จนถึงบ้านลูกๆของท่านสองคนที่ปลูกอยู่ในบริเวณเดียวกันส่วนลูกสาวคนโตที่แต่งงานไปกับชาวต่างชาตินั้นก็ย้ายไปอยู่กับสามีนานๆครั้งจึงกลับมาเยี่ยมคุณนวลอนงค์เสียทีหน้าตาบ้านๆ 24ปีแล้วจบปริญญาโทแล้วแต่เตยหอมก็ยังโสดสนิทเพราะกับคนภายนอกหญิงสาวพูดน้อยมากจะมีเพียงนาขวัญเพื่อนสมัยเด็กเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่สนิทสุดและยังคงไปมาหาสู่กันเสมอเพราะบ้านของนาขวัญอยู่ถัดไปทางด้านหน้าปากซอยเพราะมารดาของเธอเปิดร้านเบเกอรรี่และกาแฟสดด้วยนั่นเองส่วนนาขวัญนั้นเป็นอาจารย์สอนหนังสือในมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังไม่ไกลจากบ้านเท่าใดนักทั้งสองจึงไปมาหาสู่กันบ่อยๆและส่วนใหญ่จะเป็นนาขวัญที่มาหาจนทุกคนในรั้วบ้านเทวกุลเข้าใจไปเกินครึ่งว่าคุณเตยหอมสาวอ่อนหวานเรียบร้อยกับอาจารย์สาวหุ่นนางแบบคล่องแคล่วสวยจัดคงเป็นคู่จิ้นไปเรียบร้อยแต่ทั้งสองก็หาใส่ใจไม่ส่วนคุณนวลอนงค์เองก็ดูจะเอ็นดูนาขวัญเป็นอย่างมากๆเพราะยามหญิงสาวมามักมีเรื่องเล่าสนุกๆมาให้คนแก่ได้ฟังเสมอ....คนแก่ขี้เหงากับเด็กขาดแม่จึงดูจะรักและผูกพันกันเป็นพิเศษจนบางทีหลานอย่างภัทรพลที่เห็นบ่อยๆรู้สึกไม่ชอบใจหญิงสาวเงียบๆเพราะในสายตาเขามองว่ายายเด็กกาฝากนี่กำลังเอาใจคนแก่เพื่อหวังทรัพย์สินเงินทองเสียละมากกว่าแถมยายนี่ในสายตาเขาโคตรจะหยิ่งเพราะขนาดเจอเขาจังๆยังเดินหนีไม่คิดจะพูดคุยทักทายเขาแม้แต่น้อยโธ่เอ๊ยคงคิดว่าเป็นคนโปรดของคุณยายเขาละสิชายหนุ่มคิดเองเออเองเรียบร้อย “แม่วัลลีเย็นนี้บ้านคุณยายมีอะไรมาให้ขึ้นโต๊ะหรือเปล่าละ?” คุณมัทนาลูกสาวคนเล็กของคุณยายนวลอนงค์นั่นมักชอบฝีมือของเตยหอมเป็นการส่วนตัวอยู่แล้วจึงมักสั่งให้เรือนใหญ่ทำอาหารมาเผื่อเรือนของตนเสมอหากท่านไม่มีงานเลี้ยงต้องออกไปยามค่ำกับสามีคือคุณอนุชิตวรกิจ เจ้าของบริษัทผลิตพาสฯหรืออะไหล่รถยนต์นั่นเองส่วนตัวคุณมัทนานั้นก็มีร้านเพชรที่ต้องดูแลเช่นกันและทั้งสองก็มีบุตรชายคนเดียวคือภัทรพล วรกิจ “มีค่ะคุณมัทวันนี้เมนูคาวเป็นปลาเก๋าราดพริกต้มข่าไก่ค่ะส่วนของหวานมีช่อม่วงค่ะคุณอ้อแล้วก็แม่เตยหอมเขาฝากสลัดไก่น้ำมันงามาให้คุณมัทเป็นพิเศษเพราะเธอว่าน้ำหนักคุณดูจะเพิ่มขึ้นไปหลายกิโลแล้วย้ำมาว่าคุณท่านต้องทานให้ได้นะคะ” คุณมัทนายิ้มแก้มปริทันทีมีเตยหอมอยู่ในบ้านนี้ทุกคนคงต้องโดนจำกัดอาหารกันท่วนทั่วเพราะความที่หญิงสาวจบมาทางสายนี้โดยตรง “แหมรู้ทันฉันไปเสียหมดเชียวนะยายหนูเตยหอมนี่นะ” พูดไปก็ยิ้มเอ็นดูไปด้วยภัทรพลล่ะให้รู้สึกขวางยายเด็กเตยหอมนี่เสียจริงๆ จึงตัดสินใจไม่ร่วมมือเย็นที่บ้านแต่จะออกไปหาอะไรกินข้างนอกกับแฟนสาวอย่างเสียอารมณ์จะกินกับข้าวฝีมือยายเด็กจอมหยิ่งทั้งที่หน้าตาหรือก็ใช่จะสวยงามอะไรเลย... “อ้าวพ่อภัทรจะไปไหนล่ะนั่นไม่ทานข้าวกับแม้แล้วหรือดูสิมีแต่ของน่าทานทั้งนั้นเลย” คุณมัทนาเอ่ยเรียกบุตรชายที่จู่ๆก็พรวดพลาดลุกออกไปเสียอย่างนั้นส่วนคุณอนุชิตเพียงเหลือบตาขึ้นจากหน้าจอแทบเล็ตแล้วสนใจงานตรงหน้าต่อ “พอดีผมเพิ่งนึกได้ว่านัดท่านข้าวกับโฉมเขาไว้นะครับแม่” ชายหนุ่มโกหกมารดาหน้าตาเฉย “ไปกับแม่คนนี้อีกแล้วรึตาภัทร พรุ่งนี้มีแขกจากญี่ปุ่นจะมาเยี่ยมชมโรงงานเราที่ระยองช่วยกลับมาให้ทันด้วยล่ะ”
เสียงเรียบของคุณอนุชิตที่ไม่ได้เงยหน้ามามองชายหนุ่มเลยด้วยซ้ำ แต่แค่นั้นก็พอจะรู้ว่าบิดาไม่ปลื้มแฟนสาวของเขาเพียงใดเขาไม่เห็นจะเข้าใจโฉมผกาเป็นลูกสาวท่านนายพลใหญ่แถมเรียนจบเมืองนอกมาพร้อมๆกันกับเขาหน้าตาหรือก็สวยสดจนได้แจ้งเกิดเป็นนางเอกคิวทองทันทีที่กลับมาถึงเมื่องไทยได้ไม่นานชายหนุ่มสายหัวน้อยๆอย่างไม่สบอารมณ์ดูอะไรๆวันนี้มันก็ขวางหูขวางตาไปหมดนี่แม้แต่บิดายังไปชมชอบยายเด็กกะโหลกกะลาหน้าเป็นมันทั้งวันนั่นอีกคน
อารมณ์เสีย ตอนออกรถจึงรุนแรงตามอารมณ์ผู้ขับ....
“ผมว่าเราตามใจเจ้าภัทรเยอะไปแล้วนะคุณดูสิเอาแต่ใจขึ้นตามอายุแทนที่จะอายุเยอะขึ้นจะมีความคิดมากขึ้นนี่อะไร ยังใช้อารมณ์เอาแต่ใจยิ่งกว่าเดิมเสียอีก”
Guest
