“สวัสดีค่ะ ธนาคารหนึ่งไทย ยินดีให้บริการค่ะ”
นี่คือชื่อธนาคารที่หญิงสาวหาเช้ากินค่ำอย่างฉัน บริษัทการเงินต้นๆของประเทศที่ฉันเป็นพนักงานระดับล่างๆทำงาน ฉันทำงานที่ธนาคารหนึ่งไทยมาได้เกือบสี่ปีแล้ว และก่อนที่ฉันจะได้เข้ามาทำงานเป็นพนักงานธนาคารแห่งนี้ก็เปลี่ยนงานมาหลายที่มาก เปลี่ยนงานปีละที่ก็ว่าได้ ไม่ใช่ว่าฉันเบื่อกับงานที่กำลังจะเริ่มเข้าที่เข้าทางหรอกนะ แต่ที่ต้องเปลี่ยนมันมีปัจจัยหลายอย่าง ทั้งการเดินทางลำบาก เงินเดือนน้อยจนไม่พอยาไส้แต่ละเดือน และปัญหาอีกมากมาย จนมาหยุดที่พนักงานธนาคารที่ฉันทำงานได้นานสุดแล้ว และที่ไม่อยากเปลี่ยนงานอีก ก็คงเพราะฉันดันไปกู้ธนาคารซื้อบ้านมาแล้วสิ เฮ้อ....สวัสดิการพนักงานธนาคารทำให้ฉันกู้บ้านโดยไม่ต้องเสียดอกเบี้ยมหาศาลและที่สำคัญที่ฉันไม่สามารถละทิ้งการเป็นพนักงานธนาคารได้ก็เพราะว่า บิดามารดาผู้ให้กำเนิด ตั้งเป้าหมายกับที่ทำงานแห่งนี้ไว้อย่างสูง ว่าการทำงานธนาคาร จะทำให้ฉันเจอคนเยอะแยะ เจอลูกค้าธนาคารรวยๆนิสัยดี แล้วฉันจะได้ตกได้แต่งงานสักที เฮ้อ....แต่นี่ก็ผ่านมาสี่ปี ยังไม่มีลูกค้าคนไหนมาจีบสักคน ความหวังของบิดามารดาที่รักของฉันคงต้องรอไปก่อนล่ะนะ ออ...ลืมแนะนำตัว ดิฉันชื่อ ไพลิน อาทิตย์อรุณ ชื่อเล่นชื่อ น้อง รหัสพนักงาน T89898
นิคาซิโอ ไท ก๊อดตาร์ค ซีอีโอหนุ่มหล่อสัญชาติไทย-อังกฤษ อายุ 35 ปี เจ้าของบริษัทคอมพิวเตอร์ซอฟแวร์รายใหญ่ในประเทศไทย และเจ้าของโรงแรมต่างๆมากกว่า 20ประเทศทั่วโลก ด้วยคุณสมบัติทั้งหล่อ ทั้งรวย ทั้งฉลาด จึงเป็นที่หมายปองของสาวๆ แต่ ณ ปัจจุบันยังไม่มีสาวคนไหนสามารถครองใจหนุ่มหล่อคนนี้ได้สักคน
“ผมก็อายุ 35 ปีแล้วนะครับ ก็เริ่มอยากจะมีครอบครัวมีภรรยามีลูกๆน่ารักสักสองสามคน ตามเพื่อนๆบ้าง แต่ผมคงไม่หล่อพอที่สาวๆจะมาเทใจให้ สาวๆคนไหนสนใจหนุ่มเหงาอย่างผมบ้างครับ”
นี่คือบทสัมภาษณ์ลงคอลัมน์ดังของหนังสือฉบับหนึ่ง ที่ชายหนุ่มให้สัมภาษณ์ และเพียงแค่หนังสือวางขายเพียงแค่ 10 นาที ก็หมดเกลี้ยง และบทสัมภาษณ์แค่เพียงสั้นๆก็ทำให้สาวๆอย่างดูแลหนุ่มเหงาคนนี้เหลือเกิน