การเข้าใจผิดของเขา เป็นที่มาของความแค้น
ต่อให้พยายามบอกความจริงแค่ไหน สุดท้ายก็เป็นได้แค่เหยื่อและนางบำเรอ
ธนกร (ธาม)
จอมนรี (หนูนรี)
“กรี๊ด! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะคะ คุณจะมาทำแบบนี้กับฉันไม่ได้”
“ทำไมจะไม่ได้ ในเมื่อพ่อยกเธอให้ฉันแล้ว เป็นนางบำเรอให้พ่อแล้ว
มาเป็นให้ลูกต่อฉันว่าเธอคงจะชอบ”
“คุณอย่าทำอะไรฉันเลยนะคะ ฉันอยู่กับคุณท่านมีหน้าที่คอยดูแล และช่วยท่านเรื่องงานเล็กๆ น้อยๆ แค่นั้น ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับท่านอย่างที่คุณคิดเลย”
“ใช่ไม่ใช่เดี๋ยวก็รู้”
“หยุดนะ!”
“ไหน แสดงให้ฉันเห็นหน่อยซิ ว่าทำแบบไหนให้พ่อฉันหลง”
“คุณเข้าใจหนูผิดนะคะ หนูเพิ่งจะอายุแค่สิบแปดเอง” อะไรดลใจให้จอมนรีเปลี่ยนสรรพนามของตัวเอง อาจเพราะคิดว่าถ้าอีกฝ่ายรู้อายุของเธอ จะหยุดสิ่งที่จะทำกับเธอต่อจากนี้
“เธอนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ ขายตัวตั้งแต่อายุสิบแปด แบบนี้สินะพ่อฉันถึงติดใจ มาดูกันว่าเธอจะสามารถทำให้ฉันเป็นเหมือนพ่อได้ไหม”
###เรื่องนี้อัพลงไม่จบนะคะ วางจำหน่ายอีบุ๊คค่ะ###
Guest
