X ศึกเวทย์แห่งธาตุกำเนิด X
..........
อารัมภบท...
“วิ่งเข้า อัลเลน”
เสียงดังในหัวปลุก อัลเลน ฟอร์ส ตื่นจากความฝัน ฝันที่ไม่เคยก้าวไปไกลกว่านั้น นอกจากเสียงมาร์ธา ที่บอกให้เขาวิ่งเพื่อหนีอะไรบางอย่าง อัลเลนลุกขึ้นจากเตียงนอนแคบ ก่อนจะบิดขี้เกียจโดยการสยายแขนจนสุด วันนี้เป็นวันจันทร์ที่แสนน่าเบื่อ และเขาก็ต้องเตรียมตัวไปโรงเรียนได้แล้ว
“ป้ามาร์ธา” อัลเลนเรียกร้องหาเธอ ในยามเช้าของทุกวัน
ไร้เสียงตอบรับจาก มาร์ธา สตีล ป้าที่คอยเลี้ยงดูอัลเลนตั้งแต่เด็ก มีเพียงเสียงหวีดของกาน้ำร้อน ที่ทำให้อัลเลนวิ่งไปดึงมันออกจากเตาแทบไม่ทัน ป้าหายไปไหน? คงเป็นสิ่งที่อัลเลนคิดในใจ แต่สิ่งที่เขาควรจะทำได้ตอนนี้คือ รีบรับประทานอาหารเช้าซะ เพราะอีกไม่กี่นาที เขาจะต้องรีบไปโรงเรียนแล้ว
“ป้าครับ ผมไปแล้วนะ”
ตู๊ม! เสียงดังพร้อมกับประตูหน้าบ้านของอัลเลนระเบิดออก บานประตูไม้นั้นเหมือนถูกเปลวไฟบางอย่างที่พุ่งเข้ามาจนมันแตกกระจาย อัลเลนยืนนิ่งกับดวงตาสีฟ้าครามที่เบิกกว้าง นี่มันเรื่องตลกอะไรกัน? ตึก! ตึก! หญิงวัยกลางคนผมสีแดงหยิกปรากฏตัว ใบหน้าตื่นตระหนกและดวงตาสีฟ้านั้น ทำให้อัลเลนเกิดความวิตก
“เกิดอะไรขึ้นป้า” อัลเลนเอ่ยถามมาร์ธาทันที
“วิ่งเข้าอัลเลน!” เสียงของมาร์ธาทำให้อัลเลนยืนงง
“ป้าจะให้ผมวิ่งไปไหน?”
“บ่อน้ำ เธอต้องหนีลงไปที่นั่น เดี๋ยวนี้!”
อัลเลนยังไม่เข้าใจในสถานการณ์ที่เกิดขึ้น นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน เขาได้แต่สบถออกมาในใจ แต่สิ่งที่ทำให้ขาของเขาก้าวหนีตามคำสั่ง คงจะเป็นภาพฝูงหมาป่าสีดำ ตัวของมันใหญ่มหึมา ขนาดที่ว่าเขาแทบไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน พวกมันกำลังพุ่งมาที่บ้านของเขา เสียงของมาร์ธาเอ่ยดังเร่งให้เขาหนี ลำพังเธอคงต้านมันเอาไว้ไม่ได้นานแน่
“เร็วเข้าอัลเลน! ไฟเยอร์บูม!”
แต่สิ่งที่น่าตกใจนั่นคงไม่ใช่หมาป่าเพียงอย่างเดียว แต่คงเป็นลูกไฟขนาดใหญ่ที่ถูกปล่อยออกมาจากฝ่ามือของมาร์ธา อัลเลนวิ่งหน้าตาตื่น ถ้านี่คือความฝัน มันคงจะเป็นความฝันที่แปลกประหลาดที่สุดในชีวิตเขาเลย อัลเลนมองมาร์ธาอีกครั้ง ก่อนที่เขาจะวิ่งหนีสุดชีวิต เพื่อไปให้ถึงบ่อน้ำกลางป่า
อัลเลนวิ่งหนีพร้อมกับเก็บเอาสิ่งที่ค้างในใจ ป้ามาร์ธาไม่ใช่คนอย่างแน่นอน และหมาป่าสีดำนั้น ก็คงไม่ใช่หมาปกติ ขาแข็งแรงของเด็กหนุ่มอายุ 18 จู่ๆ ก็หยุดวิ่ง ถึงแม้ความสับสนในหัวจะทำให้เขากลัว แต่… อัลเลนก็เริ่มนึกเป็นห่วงป้าของเขา อย่างน้อยเธอก็คือป้าที่เลี้ยงดูเขามา
เขาต้องกลับไปช่วยเธอ
อัลเลนหมุนตัวก่อนจะหันไปมองที่บ้านของเขา ตู๊ม! ร่างของอัลเลนถูกอัดกระแทกด้วยแรงระเบิด ภาพบ้านที่เขาเคยอาศัยอยู่ตั้งแต่ยังเล็กๆ นั้นมอดไหม้ด้วยเพลิงอัคคีที่ลุกโชน ดวงตาฟ้าครามประกายเป็นรูปเพลิงมอดไหม้ ชั่วขณะที่เขายังระทึกกับเหตุการณ์นั้น ช่องว่างแห่งเพลิงก็มีบางสิ่งทะยานออกมา หมาป่าสีดำทมิฬเขี้ยวขาวคม พวกมันรอด
ขาแข็งแรงนั้นลุกวิ่งตามสัญชาตญาณ แม้เขาจะล้มลุกคลุกคลาน แต่เพื่อหนีบางสิ่งที่ไล่หลังมา อัลเลนจึงวิ่งไม่คิดชีวิต หัวใจของเขาเต้นรัวด้วยความหวาด ฝีเท้าหนาก้าวอย่างไว จนเขาไม่รู้ตัวเลยว่าตนเองนั้นวิ่งได้เร็วดั่งลมกรด ทัศนียภาพรอบข้างมัวเบลอไปหมด เขาเหมือนลมพายุที่โหมเป็นเส้นตรง ดิ่งสู่บ่อน้ำกลางป่า ที่ครั้งหนึ่งมาร์ธาเคยพาเขามาดูมัน
ก๊าซ! เสียงขู่ไล่หลังของหมาป่า ยิ่งทำให้อัลเลนสับขาอย่างไม่คิดชีวิต หมาป่าสีดำฉงนกับความเร็วของมนุษย์น้อย หากนั่นใช่มนุษย์จริง ไม่มีทางที่จะหนีความเร็วของหมาป่ากลุ่มนี้ได้ อัลเลนกระโดดด้วยความกลัวลงไปในบ่อน้ำลึก ทางเข้าแคบๆ ที่ก่อด้วยอิฐใหญ่เก่าๆ คงทำให้พวกหมาป่าตามเขาลงไปไม่ได้
“อ๊าก!”
อัลเลนร่วงลงมาตามแรงโน้มถ่วง ร่างกายของเขาไร้ซึ่งการควบคุม ตู๊ม! น้ำกระเซ็นเมื่อร่างของเขาดิ่งลงผิวน้ำ อัลเลนกลั้นหายใจ ร่างของเขาเหมือนจมอยู่ในเครื่องปั่น มันหมุนวนด้วยกระแสน้ำรุนแรง จนอัลเลนไม่สามารถมองอะไรได้เห็น หมาป่าหอนเสียงดัง แต่อัลเลนกลับไม่ได้ยินอะไรเลย ร่างของเขาเหมือนถูกพัดออกไปที่ไหนสักแห่ง ไร้ซึ่งแสงสว่าง ทุกอย่างมืดสนิท
“อึก!”
ร่ายกายของเขากำลังจะขาดอากาศหายใจ อัลเลนตะเกียกตะกายไปตามแสงสว่างที่ส่องอยู่ตรงเหนือหัวเพียงนิด เปลือกตากระพริบถี่ๆ เพื่อไล่ม่านแห่งความหม่นมัวออกจากดวงตา อ๊า! เมื่อพ้นสู่ผิวน้ำ อัลเลนเหมือนรอดพ้นจากประตูแห่งนรก เขาสูดลมหายใจเขาเต็มปอด เขาหอบหายใจก่อนจะพยายามเติมอากาศเข้าปอดอย่างกระหาย
“ที่นี่ที่ไหน?”
เขามองออกไปรอบๆ มีแต่พื้นน้ำอันกว้างใหญ่ รายรอบด้วยพื้นป่าเป็นแนว มันคล้ายทะเลสาปกว้างใหญ่ และเงียบสงบเสียจนน่าตกใจ หากแต่เสียงเอะอะโวยวายของสองมนุษย์ที่อยู่ริมน้ำ เรียกความสนใจของอัลเลนได้เป็นอย่างดี อัลเลนรีบว่ายน้ำเข้าฝั่งทันที บ่อน้ำช่างน่าฉงนนัก ร่างของเขาถูกพัดมาอยู่ที่ไหนกันแน่
...
อยากลองแต่งนิยายแฟนตาซีดู มือใหม่สำหรับนิยายแนวนี้ค่ะ
ลองเปิดใจอ่านดูนะคะ อาจจะยังไม่เก่ง แต่จะพยายามฝึกให้ดีขึ้น
ช่วยติดตามเป็นกำลังใจให้ด้วยค่ะ
.
ห้ามคัดลอก ดัดแปลงนะคะ กว่าจะแต่งกันได้เนอะ