ลัลลสา ศุภเลิศวินิจนันท์
คุณหนูอารมณ์ร้าย นิสัยขี้วีนขี้เหวี่ยงเอาแต่ใจ เพราะมีบิดาคอยให้ท้ายและตามใจมาตั้งแต่ยังเล็กๆ ด้วยเพราะว่าต้องการทดแทนความรักที่เธอขาดจากมารดา
มารดาของหญิงสาวมีสุขภาพร่างกายอ่อนแอ และการที่เธอสามารถตั้งครรถ์ได้นั้นถือเป็นเรื่องที่เสี่ยงมากที่สุด แต่มารดาเธอก็เลือกลูกที่อยู่ในท้อง และนั้นก็เป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงไม่มีมารดาเหมือนเด็กคนอื่นๆทั่วไป
บิดาเธอเองก็ไม่ได้มีเวลาที่จะอยู่กับเธอ เพราะธุรกิจที่บิดาต้องรับผิดชอบมันดูเหมือนยิ่งใหญ่และสำคัญมากกว่าเธอ...เธอมีเพียงแม่นมที่เลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่แบเบาะที่อยู่เคียงข้างเธอมาตลอด...
เภคิน โรจน์วัฒนเวศน์
ลูกชายคนเดียวของครอบครัวที่แสนจะอบอุ่น ชายหนุ่มเป็นคนยิ้มง่าย อารมณ์ดี ใจเย็น
แต่ในขณะเดียวกัน ถ้ามีอะไรทำให้เค้ารำคาญมากๆ หงุดหงิด อารมณ์ร้ายของชายหนุ่มเองก็ไม่มีอะไรที่จะฉุดอยู่เหมือนกัน
ครอบครัวของเขามีธุรกิจเล็กๆ เป็นร้านอาหารครอบครัวมีลานเบียร์ดนตรีสดอาหารไทยฝรั่ง ที่มีมารดาบิดาบริหาร.........
"พี่คิน..ต้องรับผิดชอบลสา" เสียงหวานตะโกนก้องอย่างประกาศกร้าว
"รับผิดชอบ...เรื่องอะไรลสาพี่ว่าพี่ยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ" หญิงสาวเบียดตัวเข้าหาอกกว้างของชายหนุ่ม กลิ่นหอมจากตัวลัลลสาแตะปลายจมูกของเขา....ก่อนที่ร่างทั้งสองจะเสียหลักล้มลงบนเตียงใหญ่กลางห้อง
"อ๊ะ..." "ว้าย" เสียงอุทานของทั้งคู่
ร่างอรชรทาบทับเหนือร่างบึกบึนของรุ่นพี่ที่เธอตกหลุมรัก...ใบหน้าหวานที่แต่งแต้มอย่างทันสมัยมองสบตาชายหนุ่มที่เธอทาบทับ
เธอพยายามลุกขึ้นทันทีที่รู้สึกตัว....
แขนกำยำโอบกอดร่างบางของเธอทันที ใบหน้าสวยเฉี่ยวของเธออยู่ห่างจากหน้าหล่อ ไม่ถึงคืบ ทั้งสองสบตากันก่อนริมฝีปากหยักของชายหนุ่มจะฉวยขึ้นจูบสัมผัสปากอิ่มได้รูป อย่างอดไม่ได้เพราะอยากลิ้มลองความหวาน....
ปลายลิ้นอุ่นไล้สัมผัสหยอกล้อมือหนาลูบสัมผัสเรือนร่างอย่างสำรวจ
"อ่า.." หญิงสาวพยายามหายใจ...เธอรู้สึกคล้ายว่าตัวเองหายใจติดขัด....ร่างกายดูเหมือนไม่ใช่ร่างกายของเธอ....