ทันทีที่เปิดประตูเข้ามาในห้องร่างเล็กก็วิ่งเข้าไปหาคนที่นั่งรออยู่บนโซฟาทันที แล้วโผลเข้าไปกอด ก่อนจะนั่งลงบนตักของภาคินแล้วใช้มือกอดคอของภาคินเอาไว้ พรางยื่นหน้าเข้าไปหอมแก้มของภาคินด้วยความคิดถึง "ริทคิดถึงพี่โน่ที่สุดในโลกเลย " ภาคินก็กอดร่างเล็กเอาไว้เช่นกัน แล้วเงยหน้ามองร่างเล็กอีกคนที่พึ่งเดินเข้ามาในห้อง กันเดินเข้ามาทรุดตัวนั่งลงข้างๆภาคิน แล้วภาคินก็ใช้มืออีกข้างโอบเอวบางของกันเอาไว้
กันเงยหน้ามองภาคินแล้วซุกหน้าลงกับอกกว้างของภาคิน "กันคิดถึงพี่โน่คับ" ภาคินเลืนมือขึ้นมาขยีหัวของกัน แล้วดึงกันขึ้นมานั่งบนตัก ที่มีริทนั่งอยู่ด้วย กลายเป็นว่าบนตักของภาคินมีทั้งกันกับริท น้องชายสุดที่รักของภาคินนั่งอยู่ "เป็นอะไรไปหือ ไปค่ายแค่สามวันกลับมาหมดสภาพเลย" ภาคินบ่นพรางขยี่หัวของสองแสบเล่น
"ก็มันเหนื่อยมากนี่คับพี่โน่ "ริทบนขึ้นมา
"พี่ว่าไปอ่าบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนดีกว่านะ เดียวออกมากินข้าว " ภาคิบบอกออกไป ก่อนที่ริทจะลุกขึ้น ก็หอมแก้มของภาคินไปทีนึ่ง แล้วลุกเดินเข้าห้องไป
แล้วคนตัวเล็กอีกคนที่นั่งอยู่บนตักก็จะลุกเช่นกัน แต่ถูกภาคินดึงเอาไว้ กันเงยหน้ามองภาคิน "อะไรคับพี่โน่ " ภาคินไม่ได้ว่าอะไร เพียงแต่ยืนหน้ามาหอมแก้มของกัน
"ไปอ่าบน้ำเถอะ " กันจึงลุกออกไป เข้าห้องตนเองบ้าง
...............................................................................
ภาคินนั้นมีน้องชายสองคน คือ ริท และ กัน แต่ไม่ใช้น้องชายจริงๆของภาคินหร่อกเป็นแค่เด็ก
ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่พ่อแม่ของตนอุปการะไว้ และเข้ามาอยู่ในบ้านกลายเป็นน้องชายของ
ภาคินไป ซึ่งภาคินก้รักน้องชายทั้งสองคนมากเช่นกัน จนกระทั้งตอนนี้เมื่อทั้งสองแสบอยู่
มัธยมปลายแล้ว และภาคินก็เรียนอยู่มหาลัยปี4 แต่กันกับริทยังทำตัวเป็นเด็กๆชอบอ้อนภาคิน
เพราะตั้งแต่ที่พ่อกับแม่ของภาคินเสียไปเนื่องจากอุบัติเหตุทางเครื่องบิน ภาคินก็รับหน้าที่ดูแล
สองแสบ กันริท แล้วยังจะดูแลกิจการอีก ทั้งที่ตอนนั้นภาคินก็เป็นแค่เด็กมัธยม
...........................................................................
"พี่โน่คับริทอ่าบน้ำเสร็จแล้ว " ริทเดินออกมาจากห้อง ซึ่งหลังจากที่พ่อกับแม่ภาคินเสีย ก็ได้พากันกับริท ย้ายมาอยู่คอนโด เพราะใกล้มหาลัย และบริษัท
ภาคินจึงเดินนำริทเข้าไปในครัว ซึ่งเป็นครัวเล็กในคอนโด แสนหรู่
ซึ่งภาคินก็เป็นคนตักข้าวให้น้องชาย ตอนนี้ริทก็นั่งรอกันอยู่กับภาคิน
"พี่โน่คับ พี่รู้ไหม ว่ากันนะดังใหญ่แล้วนะพี่ เมื่อคืนใช่ไหมพี่งานรอบกองไฟ กันร้องเพลงด้วยพี่โน่ กันของริทเก่งที่สุดเลย มีแต่คนเข้ามาบอกริทว่ากันร้องเพลงเพราะ " ริทนั่งเล่าเรื่องที่ไปค่ายให้ภาคินฟังระหว่างรอกันออกมาจากห้อง
"โม้อะไรริท " กันเดินออกมาจากห้องแล้วมานั่งลงที่โต๊ะอาหารที่
"ริทไม่ได้โม้นะพี่โน่ มีแต่คนมาขอเบอร์กัน " ริทยังเล่าต่อไม่หยุด
"ที่ไหนริท ไม่เห็นมีใครมาขอเลย" กันเถียงขึ้นมา
"ก็เขามาขอที่ริทไงกัน แล้วกันรู้ไหมว่ารุ่นพี่ที่กันแอบปลืมนะมาขอเบอร์กันด้วยแหละ " ภาคิน
หันไปมองหน้ากันที่ตอนนี้แดงระเรือ
"อย่าบอกนะว่าริทให้เบอร์กันไปนะ "กันพูดขึ้น โดยที่ภาคินนั่งฟังน้องชายคุยกัน
ริทพยักหน้า "ไอ้ริท " กันเสียงดังขึ้นมา
"แล้วพี่เค้าไงบ้างว๊ะ " กันถามขึ้นมา ริทอมยิ้มแล้วยักคิ้วให้กัน
"พี่เค้าว่าไง " กันถามขึ้นอีก
"ทานข้าวได้แล้ว " ภาคินพูดขึ้นทำให้ริทกับกันต้องหยุดการสนธนา ถึงจะรู้ว่าพี่ชายอย่างภาคินทั้งใจดีและรักน้องมาก แต่เวลาท่ภาคินโกรธขึ้นมาละก็ทั้งกันกับริทก็กลัวเหมือนกัน
หลังจากทานข้าวเสร็จ แล้วกันกับริทก็ช่วยกันล้างจานชาม แล้วเดินมาหาภาคินในห้อง ซึ่งตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว ในขณะที่ภาคินกำลังนอนอ่านหนังเสืออยู่บนเตียง ริทเดินขึ้นมานั่งลงข้างภาคิน
"พี่โน่อ่านอะไรคับ " ริทถามขึ้น ในขณะที่กันเดินเข้ามาทีหลัง แล้วก็ขึ้นมานอนข้างๆภาคินเช่นกัน
"ง่วงแล้วหร่อ "ภาคินถามริทขึ้น ซึ่งริทเองก็พยักหน้า ภาคินจึงวางหนังสือลงแล้ว ดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มให้ริท พรางหันไปเห็นกันที่ตอนนี้หลับไปแล้ว "หลับเร็วจริงๆ " ภาคินบ่นขึ้นแล้วดึงผ้าห่มห่มให้กัน แล้วเอื่มมือมาปิดไฟนอน ที่จริงแล้วคอนโดของภาคินนั้นมีห้องให้กันกับริท แต่ทั้งสองไม่ยอมนอนห้องตนเองและมานอนกับภาคินแบบนี้ทุกคืน
"อืม .... " ภาคินดึงร่างเล็กของกันเข้ามาในอ้อมกอด กันก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะภาคินนอนกอดแบบนี้เป็นเรื่องปกติ เพียงแต่กันรู้สึกถึงแรงกดที่ซอกคอ ซึ่งภาคินก็กำลังซุกซอกคอเล็กของกันอยู่ กันหันหน้าไปหาภาคินแล้วเอาหน้าไปซุกที่อกภาคินแทน "พี่โตโน่ กันง่วงแล้ว พี่ทำอะไรมันจักจี่นะ อือ " ภาคินก็ไม่ได้ว่าอะไร แล้วจึงดึงร่างเล็กอีกคนที่นอนหลับอยู่ข้างมากอดไว้เช่นกัน
Guest
