ปางบรรพ์
แววตาสองคู่สบประสาน ราวกับกาลเวลาหมุนกลับย้อนคืน อัยยาไม่รู้เลยว่าตั้งแต่เมื่อไรที่สองเท้าพาร่างของเธอก้าวไปข้างหน้าจวบจนกระทั่งระยะห่างของเธอกับเขาห่างกันเพียงสองก้าว
เขายังคงเหมือนเดิม ยังคงรอคอยเธออยู่ตรงนั้นทอดสายตามองมาอย่างอ่อนโยนเช่นทุกครั้ง
ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไรที่หยาดน้ำใสๆไหลรินลงมา จวบจนกระทั่งฝ่ามือหนาแต่อบอุ่นข้างนั้นเอื้อมมาเช็ดน้ำตาให้อย่างแผ่วเบา หลังม่านน้ำตาที่ทำให้สายตาเธอพร่ามัวคือรอยยิ้มที่ส่งมาให้อย่างอ่อนโยนที่สุด อบอุ่นใจที่สุด จนทำให้เธออดที่จะยิ้มตามออกมาไม่ได้
วันนี้เธอรู้จักกับคำว่ายิ้มทั้งน้ำตา ไม่ใช่เพราะความทุกข์ทรมานจากการรอคอยที่ไม่มีจุดหมาย ไม่ใช่ความว้าเหว่เงียบเหงาใจในยามค่ำคืนอันหนาวเหน็บ แต่เป็นน้ำตาแห่งความตื้นตัน เป็นรอยยิ้มของหัวใจที่สุขล้น
ความสุขของการได้พบใครคนหนึ่งที่หัวใจรอคอยเป็นอย่างไรตอนนี้หัวใจสองดวงสดับรู้แล้ว
ชั่วขณะที่ห้วงเวลาของทั้งสองหยุดนิ่งราวกับในหัวแว่วสำเนียงเอื้อนเอ่ย ต่างคน ต่างสำเนียง ต่างกาลเวลา แต่ตั้งมั่นด้วยจิตอธิษฐาน
‘หากเราสองมีวาสนา เกิดชาติหน้าฉันใดพี่ขอให้ได้เคียงคู่กับแม่แก้วทุกชาติไป’
‘ฉันจะรอ รอวันที่เราสองคนจะมีบุญวาสนาได้รักและอยู่เคียงข้างกันในสักวัน’
****
“ไปเถอะค่ะ อย่าห่วง อย่ากังวล อย่าอาลัยอาวรณ์อีกเลย”
หญิงสาวยืนนิ่งดวงตาทอประกายใบหน้าแต่งแต้มรอยยิ้มแห่งความยินดียามเอ่ยคำล่ำลาดวงวิญญาณทั้งสองเบื้องหน้ารอยยิ้มที่เธอหมายจะยืนยันต่อพวกเขาว่าเธอจะมีความสุขอย่างที่พวกเขาหวัง
“เล็กขอให้คุณทับและคุณพิกุลไปสู่ภพภูมิที่ดีนะคะ”
ในยามที่ร่างทั้งสองติดตามยมทูตผู้ทำหน้าที่นำส่งดวงวิญญาณจนหายลับไปจากสายตา น้ำตาหยดน้อยก็ล่วงหล่นจากดวงตาคู่สวย แม้จะมีหยาดน้ำตาไม่ขาดสายแต่รอยยิ้มยังคงไม่จางหายไปจากใบหน้านวล ชลธีโอบรั้งร่างน้องสาวเข้ามาในอ้อมกอด เรียวแขนเล็กกอดตอบผู้เป็นพี่ชาย ยามเอ่ยถ้อยคำมั่นสุดท้ายแม้น้ำเสียงสั่นเครือแต่ไร้ซึ่งแววสะอื้น
“สัญญาว่าจะไม่ลืม ไม่มีวันลืม”
*****
เหอะๆๆๆ มาลงนิยายเรื่องใหม่อีกแล้ว ลิขิตรักฯยังลงไม่จบเลย มาเปิดใหม่ให้รีดด่าเล่น
เรื่องนี้เป็นหนึ่งในนิยายชุดบุพนิมิต อยู่ในเซตใหญ่ ฤาฝัน เป็นเรื่องราวของคนเล็กหรือปาริฉัตรที่ไปโผล่แว๊บๆอยู่ใน ร้อยดารา ก็ต้องมาดูกันว่า ปาริฉัตรนางเอกของเราจะเจอบุพเพในรูปแบบไหน สัญญาเก่าเป็นแบบใด
แน่นอนว่ามีผีที่แสนจะน่ารัก กุ๊งกิ๊ง มุ้งมิ้ง ฟรุ้งฟริ้ง มาแจมด้วยแน่นอน แต่ผีที่ว่าจะมีความสำคัญยังไง ต้องติดตามดูนะคะ
ด้วยรักจากไรท์สติเฟื่อง
พัชรเฟื่อง