ร้อยเล่ห์ เสน่ห์ร้าย

ความเงียบของคุณพจน์จะทำให้คุณหลงรัก ความเจ้าชู้และขี้อ้อนของคุณเพชร จะทำให้คุณยิ้ม  มาลุ้นไปพร้อมๆกัน กับความรักที่ทั้งหวาน ทั้งแซบ ปนสะสนุกโปกฮา  ใน

ร้อยเล่ห์เสน่ห์ร้าย

พศวีร์ เกรียงไกรตระกุล   คุณพจน์    อายุ36ปี  แฝดพี่ผู้เงียบขรึม  เจ้าอารมณ์   CEO หนุ่มนั่งแทนผู้บริหาร บริษัทในเครือเกรียงไกรกรุ๊ป เจ้าของธุรกิจโรงแรม และรีสอร์ท ติดอันดับต้นๆของเอเชีย

พชร เกรียงไกรตระกุล  คุณเพชร  อายุ36ปี แฝดผู้น้อง ขี้เล่น  กระล่อน อารมณ์ดี รักสนุก   แต่ไม่ผูกพัน  คลาสโนวาตัวพ่อ รองกรรมการ บริษัท ในเครือเกรียงไกรกรุ๊ป

วงจันทร์  ปรัชญาอนันต์   นับเดือน อายุ24ปี  โลกสวย อ่อนหวาน มองโลกในแง่ดี เจ้าของร้านดอกไม้  forever love

ความสวย ที่มาพร้อมความความใสซื่อ  ทำให้เพชรตกลงหลุมรักเธอตั้งแต่แรกเจอ

แพรดาว ปรัชญาอนันต์      นับดาว  อายุ21ปี   สดใส ร่าเริง อ่อนหวาน นักศึกษาฝึกงาน ที่เข้ามาป่วนหัวใจแฝดผู้มีที่แข็งแกร่งดังหินผา   ให้อ่อนยวบ กับความแสนซน และอารมณ์ดีของเธอ

“พี่เพชร!   พชรสะดุ้งเฮือกพร้อมรีบลุกจากวงสนทนา ที่มีสาวนุ่งน้อยหุ่มน้อย นั่งอยู่ร่ายรอบ เมื่อเสียงของวงจันทร์ ดังอยู่เหนือศีรษะของตนเอง

“คนบ้า คนเจ้าชู้ พี่ทำอย่างนี้กับเดือดได้ยังไง”   วงจันทร์ที่เขามาถึงตัวทั้งทุบทั้งตี เมื่อจับได้คาหนังคาเขา ว่าพชรกำลังนั่งอี้ออ คลอเคลียกับสาวเสริฟ์พวกนั้นคาตา

“นับเดือนฟังพี่ก่อน มันไม่ใช่อย่างนั้น  พี่มาพร้อมไอ้รบมัน”   พชรโยนบาปไปให้เพื่อนที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่อยู่ที่บ้าน

“ตอแหล! เดือนเพิ่งไปบ้านคุณนักรบมา ถึงรู้ว่าพี่อยู่ที่นี่”  วงจันทร์พูดด้วยความโมโห พร้อมทั้งทุบตีไม่หยุด

“โถ่! เดือน ไอ้รบมันเพิ่งกลับบ้านไปเมื่อกี้นี่จริงๆนะจ๊ะ”

“เดือนไม่เชื่อพี่อีกแล้ว เดือนจะหย่ากับพี่”   วงจันทร์พูดขึ้นด้วยความน้อยใจ  ก่อนจะผลักพชรออกแล้วเดินหนี

“เมียจ๋า...ผัวผิดไปแล้ว ยกโทษให้ผัวนะ”   พชรเดินมานั่งคุกเข่า พร้อมคว้าเอาเอวขอดเข้ามากอด อ้อนวอนเมื่อหญิงสาวมีท่าทีแง่งอนกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา

คุณพจน์-นับดาว

“ฉันช่วยค่ะ”  แพรดาวเดินเข้ามาใกล้  แล้วยื่นมือขอแฟ้มเอกสารพวกนั้นจากชายหนุ่ม ยกหลังมือมาปาดน้ำตาตนเองทิ้งอย่างลวกๆ

“ไม่เป็นไร ฉันถือเองได้  เธอจะไปไหนก็ไปเถอะ”   พศวีร์ว่าพร้อมเดินเลยออกไป รู้สึกผิดที่ทำให้เธอร้องไห้

“ขอฉันไปด้วยได้มั้ยค่ะ ฉันอาจจะช่วยอะไรคุณไม่ได้ แต่ฉันนั่งรถไปเป็นเพื่อนคุณได้นะ”   แพรดาวเสนอตัว เมื่อรู้ว่า ชายหนุ่มจะต้องไปคุยกับลูกค้าที่ใด ในเวลาแบบนี้

“เธอไม่กลัวฉันแล้วหรือยังไง”   ชายหนุ่มหยุดการก้าวเดิน เหลียวหน้ามาถาม

“กลัวค่ะ แต่ฉันไม่อยากให้คุณไปคนเดียว ไหนๆคุณก็ให้ฉันขึ้นมาเป็นผู้ช่วยเลขาแล้ว ขอฉันไปกับคุณด้วยนะคะ”   แพรดาวบอกพร้อมรอยยิ้มสดใส  ก่อนจะเดินเข้ามาหาชายหนุ่มอีกครั้ง แล้วแย้งแฟ้มงานไปจากเขา  ทำไงได้ล่ะ เธอดันหลงรักเจ้านายตัวเองแล้วนิ

พศวีร์มองตามแผ่นหลังคนที่เดินนำออกไป แล้วผุดรอยยิ้มเล็กๆไว้ที่มุมปาก ยัยเด็กฝึกงานนี่ ทำให้เขารู้สึกดีได้อย่างประหลาด พอๆกับทำให้เขาหงุดหงิดได้ทั้งวันเช่นกัน

ร้อยเล่ห์เสน่ห์ร้าย

เรื่องนี้ใช่นามปากกาของแจนนะคะ แต่เป็นรุ่นน้องที่ทำงาน เขียนให้อ่านค่ะ นางฝากกระซิบมาบอกว่า เข้ามาติดชมได้ เรื่องแรกของนาง

ปล. ผิดพลาดประการใดต้องกราบขอภัย