DOUBLE T
I know. Every life's a movie.
We got different stars and stories. We got different nights and mornings.
ทุกคนย่อมมีความแตกต่างในตัวเสมอ ถ้าชีวิตเป็นเหมือนหนังซักเรื่อง
เราคงมีเรื่องราวและเป้าหมายที่ต่างกัน มีค่ำคืนและการเริ่มวันใหม่ที่ต่างกันเช่นกัน
เด็กที่พยายามเอาตัวรอดให้พ้นแต่ละวัน ใช้ชีวิตในแบบที่อยากทำแต่ก็แลกมากับชีวิตวัยเด็กและการเดินในเส้นทางสีเทา อะไรหนะหรอ ติดยา ส่งยา จะเสพหรือขาย ขอแค่ได้เงินเอามาใช้ในสิ่งที่ต้องการก็พอแล้วหน่าใครสนเรื่องวิธีการกัน แต่แล้ววันนึงพระเจ้าคงอยากให้มีคนดีเพิ่มขึ้นล่ะมั้ง เลยส่งเด็กคนนี้ไปอยู่กับเด็กหนุ่มผู้ที่มองโลกนี้เป็นสีชมพู คนเราสามารถหาความสุขได้กับทุกอย่างไม่ว่าจะลำบากแค่ไหน เติบโตมากับม้ายูนิคอร์นล่ะมั้งหนะเค้าเชื่อว่ารอยยิ้มหนะรักษาทุกอย่างได้ แล้วคนที่ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย อ่อนโยนมาเจอกับเด็กเปตร จะอยู่กันด้วยวิธีไหนกันล่ะ
“นี่ไอ่นมเย็น หัดเงียบๆบ้างเป็นไม๊วะ?ดีดยามาไง๊?”
“เราชื่อเทม เรียกเราเทมสิ แล้วก็นะพูดเพราะๆกับเราบ้างสิคุณหัวปลาทู !!”
…
ธัน
“มันก็แค่ดันแย่หน่อยที่เรื่องราวของผมมันห่วยกว่าชาวบ้าน เส้นทางที่เดินมักจะไม่ราบรื่นทุกอย่างหากอยากได้ก็แค่หามันด้วยตัวเองคว้าด้วยสองมือโง่ๆของผม พวกคนที่มีความสุขกับทุกๆอย่างหนะน่ารำคาญชะมัด ความสุข ความรัก ความอบอุ่น คนที่เชื่ออะไรแบบนั้นคงปัญญาอ่อนน่าดู”
เทม
“ถ้าชีวิตเทมเป็นเหมือนหนังซักเรื่องมันคงจะต้องเป็นเรื่องราวของคนที่มีความสุขที่สุดแน่นอนเลยล่ะ คนเราหนะนะต้องหัดหาความสุขจากสิ่งเล็กๆน้อยๆสิ ไม่งั้นชีวิตอมทุกข์ตายเลย คนหน้าบึ้งหนะน่ากลัวจะตายไปเด็กๆเค้าไม่ชอบกันหรอกอีกอย่างแค่มีไอติมทำไม๊ทำไมโลกจะไม่น่าอยู่จริงไม๊ล่ะ”
ริว
"คุณคิดว่าเด็กไม่มีหัวนอนปลายเท้าจะรักษาของสำคัญเอาไว้ได้นานแค่ไหน? คำตอบคือแค่กระพริบตาเท่านั้นเพราะเด็กนั่นไม่รู้ด้วยซ้ำว่าของมันสำคัญ คุณไม่คิดหรอว่าปล่อยให้คนที่รู้คุณค่าของของเค้ามารับเอาไปดูแลมันดีกว่า..แน่นอนมันย่อมดีกว่าอยู่แล้ว"
___________________________________________________
เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่แต่งนะคะหากผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยมือใหม่จริงๆอยากลองแต่งอยู่ไม่รู้ว่าชอบกันรึเปล่าติชมได้น้าา ยังไงก็ขอฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจอ้อมไว้ในพุงทุกคนด้วยยย รักนะค้าาาชุ้บบบ
ปล.บุคคลในภาพไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อหาแต่อย่างใด เรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องแต่งขึ้นมา
Guest
